Δευτέρα 22 Αυγούστου 2011
Εξυπακούεται πως δεν επιστρέφω με τις καλύτερες διαθέσεις. Και η αιτία είναι η είδηση για τα τρία χαράτσια στη συσκευασία του ενός που πρόκειται να μου σταλούν από το υπουργείο...
Οικονομικών μέσα στις επόμενες μία ή δύο εβδομάδες. Οπως κι άλλοτε σας έχω πει, κάτι που δεν ανέχομαι είναι να με αντιμετωπίζουν ως βλάκα. Και εν προκειμένω να πληρώνω εγώ, όπως και οι άλλοι μισθωτοί και συνταξιούχοι, την ανικανότητα των εκάστοτε κυβερνώντων να στριμώξουν επιτέλους τη στρατιά των φοροφυγάδων και να τους υποχρεώσουν να πληρώσουν όσα τους αναλογούν. Ξέρω ότι δεν είναι εύκολη δουλειά. Αλλά ξέρω ότι δεν γίνεται και καμία ιδιαίτερα σοβαρή προσπάθεια για να πιαστούν. Τουλάχιστον τόσο σοβαρή όσο επιβάλλεται για μια χώρα που βρίσκεται στα πρόθυρα της χρεοκοπίας και οι πολίτες της βιώνουν μια εξοντωτική πια λιτότητα. Κι επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχεια, εκείνο που εννοώ είναι ότι ο ασφαλέστερος τρόπος αντιμετώπισης της φοροδιαφυγής είναι η απόλυτη φορολογική διαφάνεια.
Στις μέρες μας έχει νομιμοποιηθεί και αποτελεί αποδεικτικό υλικό η παρακολούθηση των τηλεφωνικών συνδιαλέξεων. Εχει αναγνωριστεί στο κράτος το δικαίωμα ν' ανοίγει τραπεζικούς λογαριασμούς και όπου να 'ναι μέχρι και οι λογαριασμοί σε ξένες τράπεζες θα είναι δυνατό να ελέγχονται. Και παράλληλα η κυβέρνηση υποδεικνύει στους πολίτες να καταγγέλλουν περιπτώσεις φοροδιαφυγής που γνωρίζουν. Ποιος ο λόγος, λοιπόν, να μην καθιερωθεί και το έλασσον, που είναι η διαδικασία της ανάρτησης στο Διαδίκτυο των φορολογικών δηλώσεων όλων μας;
Γιατί, για παράδειγμα, ν' ακούω στην τηλεόραση ότι βρέθηκαν κάποιοι γιατροί ή δικηγόροι στο Κολωνάκι που είχαν κάνει φορολογικές δηλώσεις 15.000 ή και λιγότερων ευρώ και δεν δημοσιοποιούνται τα ονόματά τους; Γιατί να μην κατονομάζονται οι ιδιοκτήτες περιουσιακών στοιχείων που δεν δικαιολογούνται από το εισόδημά τους; Γιατί -για να το πω ωμά- να μη διασύρονται κοινωνικά όσοι συνειδητά κλέβουν το Δημόσιο και φορτώνουν τις δικές τους φορολογικές υποχρεώσεις στις πλάτες αυταπόδεικτα οικονομικά ασθενέστερων από αυτούς;
Ξέρω ότι υπάρχει το αντεπιχείρημα της προστασίας των προσωπικών δεδομένων. Μόνο που στην πράξη εκείνο που προστατεύεται είναι το "δικαίωμα" του φοροφυγά να εξαπατά την Πολιτεία. Κι αν και όταν πιαστεί, πληρώνει κάτι "ψιλά" και παραμένει "ευυπόληπτος πολίτης".
bartzinopoulos@hotmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου