Μία μέρα μετά την ανακοίνωση των μέτρων της κυβέρνησης και ακόμη …ζούμε.
Η Ελλάδα της υπερβολής.
Πάντως δεν μπορείτε να πείτε. Χορτάσαμε αναλύσεις, κόντρα αναλύσεις, έρχονται και οι πρώτες δημοσκοπήσεις.
Όπου φτωχός κι η μοίρα του.
Ανοιχτό αφήνουν το ενδεχόμενο για περικοπή του .......
14ου μισθού και στον ιδιωτικό τομέα, ΣΕΒ και Γ.Παπακωνσταντίνου, σύμφωνα με όσα έγιναν γνωστά. Για τον ιδιωτικό τομέα, ο 14ος μισθός έχει... θεσπιστεί με Νόμο του Κράτους από τη δεκαετία του 1980 ακόμα και οποιαδήποτε περικοπή του δεν μπορεί να γίνει χωρίς συλλογικές διαπραγματεύσεις.
14ου μισθού και στον ιδιωτικό τομέα, ΣΕΒ και Γ.Παπακωνσταντίνου, σύμφωνα με όσα έγιναν γνωστά. Για τον ιδιωτικό τομέα, ο 14ος μισθός έχει... θεσπιστεί με Νόμο του Κράτους από τη δεκαετία του 1980 ακόμα και οποιαδήποτε περικοπή του δεν μπορεί να γίνει χωρίς συλλογικές διαπραγματεύσεις.
Αυτά, για τον τυπάκο που βγήκε χθες στην τηλεόραση «στοχοποιημένος» δημόσιος υπάλληλος.
Μην ακούω τρελά, μην ακούω τρελά.
Εκνευρισμένοι οι δημόσιοι υπάλληλοι και καλά κάνουν. Εμείς του ιδιωτικού είμαστε εκνευρισμένοι από τότε που πιάσαμε δουλειά. Δεν αράξαμε ποτέ σε μια καρέκλα παριστάνοντας τους άρχοντες.
Είμαστε εκνευρισμένοι, όταν ακούμε ότι υπάρχει επίδομα εκτός έδρας, επειδή αλλάζουν όροφο.
Είμαστε εκνευρισμένοι, όταν ακούμε ότι υπάρχει επίδομα έγκαιρης προσέλευσης.
Είμαστε πιο πολύ εκνευρισμένοι, όταν μιλάνε για εργασιακά δικαιώματα και εννοούν το τσίπουρο και τους μεζέδες στη μια το μεσημέρι, σε δημόσια υπηρεσία.
Μην αρχίσω να γράφω ορόφους, αριθμούς γραφείων.
Μια μέρα λοιπόν επισκέπτομαι δημόσια υπηρεσία (μεγάαααλη) του νομού μας και περιμένω το ασανσέρ.
Πίσω μου έρχεται ένας δίσκος. Όχι ιπτάμενος. Κανονικός.
Με πήραν και οι μυρωδιές, γυρίζω να δω από πού έρχεται η μεσημεριανή απόλαυση και βλέπω ένα δίσκο με δυο ποταράκια, μια καράφα, ένα πιάτο με λουκανικάκια, μια ντοματοσαλάτα και ένα σαγανάκι κεφαλοτύρι. Ψωμάκια, μεζεκλίκια και τα άλλα σχετικά.
Τι έγινε ρε παιδιά, ρωτάω; Έχετε πάρτυ;
Ε, μου απαντάει …ο δίσκος. Είναι η ώρα του τσίπουρου.
Δεν θα το έγραφα ποτέ. Δεν θεωρώ ότι αμάν και τι έγινε, αν κάποιος δημόσιος υπάλληλος εν ώρα υπηρεσίας, μερακλώθηκε και είπε …ας πιω κι ένα τσιπουράκι.
Αλλά μη μου βγαίνετε και στις τηλεοράσεις και χτυπιέστε για τις περικοπές.
Κόψτε τα τσιπουράκια. Είναι πολύ πιο εύκολο, πιο υγιεινό και πιο αποτελεσματικό.
Όσο για τους δασκάλους και τους καθηγητές, δεν θα προσθέσω τίποτα.
Υπολογίστε μόνο τις ημέρες εργασίας το χρόνο και θα βγάλετε συμπέρασμα.
Και μην ακούσω κουβέντα.
Μετά, από όλα αυτά, πάτε και μια βόλτα σε ένα γιαπί. Που δουλεύουν από την ώρα που βγαίνει ο ήλιος και φεύγουν με τη δύση του.
Με μισή ώρα διάλειμμα για να φάνε και κάτω από αντίξοες συνθήκες.
Και παίρνουν αυτοί οι άνθρωποι μεροκάματο και όταν βγουν στη σύνταξη ζουν με 600 ευρώ.
Άντε γιατί μας τα ζαλίσατε. Και κάτι ακόμη. Ρε συ Γιώργο, ας τα ανακοίνωνες τα μέτρα Σαββατοκύριακο.
Ξέρεις πόσες εργατοώρες από το δημόσιο χάθηκαν χθες; Απειρες. Διότι ήταν όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι με ένα κομπιουτεράκι στο χέρι, υπολογίζοντας πόσα χάνουν το μήνα.
Καλη μας ημέρα.(topikh)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου