Ακόμη και στη Συνεδρίαση της ΝΕΤΠ, το «Ντορικό μπλογκ» του νομού μας επέλεξε να καθίσει μαζί και υποθέτουμε τυχαία στα έδρανα της αντιπολίτευσης του Νομαρχιακού Συμβουλίου.
Λείπει βέβαια ο Μάκης Παπαδημητρίου, ο οποίος επίσης παραβρέθηκε στη συνεδρίαση, προτιμώντας τα ορεινά έδρανα της δεξιάς πτέρυγας…
Λείπει βέβαια ο Μάκης Παπαδημητρίου, ο οποίος επίσης παραβρέθηκε στη συνεδρίαση, προτιμώντας τα ορεινά έδρανα της δεξιάς πτέρυγας…
Δεν θα μας κάνει (και πάλι) την τιμή η Χίλαρι να .....έρθει στην Ελλάδα για τη σύνοδο του ΟΑΣΑ…
Την προηγούμενη φορά (επί Υπουργίας Ντόρας) δεν ήρθε στη Σύνοδο της Κέρκυρας, καθότι είχε «σαβουριαστεί» σπάζοντας το χέρι της…
Αυτή τη φορά δεν δόθηκαν εξηγήσεις για τη ματαίωση της συμμετοχής της, αλλά δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας… όλο και σε κανένα αεροδρόμιο θα συναντηθεί με τον Παπανδρέου, ο οποίος παρεμπιπτόντως περισσότερο στο αεροπλάνο είναι, παρά στο Μέγαρο Μαξίμου… Eυτυχώς άφησε σίγουρο άτομο στο πόδι του.
Την προηγούμενη φορά (επί Υπουργίας Ντόρας) δεν ήρθε στη Σύνοδο της Κέρκυρας, καθότι είχε «σαβουριαστεί» σπάζοντας το χέρι της…
Αυτή τη φορά δεν δόθηκαν εξηγήσεις για τη ματαίωση της συμμετοχής της, αλλά δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας… όλο και σε κανένα αεροδρόμιο θα συναντηθεί με τον Παπανδρέου, ο οποίος παρεμπιπτόντως περισσότερο στο αεροπλάνο είναι, παρά στο Μέγαρο Μαξίμου… Eυτυχώς άφησε σίγουρο άτομο στο πόδι του.
Αν κατάλαβα καλά, ο επί 5 χρόνια υφυπουργός της Κυβέρνησης Γ. Κωνσταντόπουλος, κρατάει μια στάση ουδετερότητας απέναντι στους τρεις υποψήφιους αρχηγούς της Νέας Δημοκρατίας, τουλάχιστον από όσο φαίνεται από την πρόσφατη δημόσια τοποθέτησή του.Ή δεν πείστηκε ότι εις τουλάχιστον εκ των τριών είναι κατάλληλος για την αρχηγία, ή έχει πειστεί και το κρατάει μυστικό…
Από την άλλη, η πολιτευτής του νομού μας με τη Νέα Δημοκρατία, Μαρίνα Τσιντικίδου, με δημόσια δήλωσή της, τάχθηκε υπέρ της κ. Μπακογιάννη. Μάλιστα η κ. Τσιντικίδου, αναλύει με σαφήνεια τους λόγους της συγκεκριμένης επιλογής της. Παίρνει το ρίσκο της επιλογής και μερικές φορές αυτό μετράει περισσότερο, από την ίδια την επιλογή.
Σε άτυπη συνάντηση στις Πρέσπες προσκάλεσε (για την Παρασκευή 27 Νοεμβρίου) ο Γιώργος Παπανδρέου τους πρωθυπουργούς της Αλβανίας και της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας (ΠΓΔΜ), για να συζητήσουν το θέμα της προστασίας και της βιώσιμης ανάπτυξης της περιοχής του Πάρκου Πρεσπών.
Εντάξει, δε λέω, έχουν κι οι Πρέσπες τη σημασία τους, αλλά γι’ αυτές τριμερής και για τον Όλυμπο ντιπ τίποτε;
Ούτε μια φαγάνα, να γκρεμίσει κάνα αυθαίρετο;
Εντάξει, δε λέω, έχουν κι οι Πρέσπες τη σημασία τους, αλλά γι’ αυτές τριμερής και για τον Όλυμπο ντιπ τίποτε;
Ούτε μια φαγάνα, να γκρεμίσει κάνα αυθαίρετο;
Σήμερα το απόγευμα στις 7.00, στο στέκι του ΣΥΡΙΖΑ Κατερίνης, ο αρχιτέκτονας της κυπριακής εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης, πανεπιστημιακός καθηγητής Γιώργος Τσιάκαλος παρουσιάζει το δίτομο βιβλίο του δημοσιογράφου Τάσου Τρίκκα «ΕΔΑ (1951- 1967) Το νέο πρόσωπο της αριστεράς».
Στο οποίο παρουσιάζεται η πιο ολοκληρωμένη ιστορία της ΕΔΑ, από έναν συγγραφέα που ναι μεν δεν είναι ιστορικός, είχε όμως ενεργό συμμετοχή στις εξελίξεις που σημάδεψαν την αριστερά αυτής της περιόδου.
Στο οποίο παρουσιάζεται η πιο ολοκληρωμένη ιστορία της ΕΔΑ, από έναν συγγραφέα που ναι μεν δεν είναι ιστορικός, είχε όμως ενεργό συμμετοχή στις εξελίξεις που σημάδεψαν την αριστερά αυτής της περιόδου.
Δίλημμα σήμερα. Να πάμε στα εγκαίνια του πρώην Τσαλόπουλου, ή στη ποδηλατοπορεία που γίνεται την ίδια ώρα;Δε βαρυέστε. Το κτίριο δεν πρόκειται να φύγει απ’ τη θέση του (τώρα που το αναπαλαιώσαμε κιόλας), ενώ η ποδηλατοπορεία αφορά πράγματα που ακόμη δεν έγιναν, επείγονται να γίνουν κι αν δεν φωνάξουμε δεν πρόκειται να γίνουν. Όπερ …
Ένα δωδεκάχρονο παιδάκι βλέποντας τις ειδήσεις ρωτάει τον μπαμπά του:
- Μπαμπά, τι είναι η πολιτική;
Ο πατέρας, που είναι φανερά ικανοποιημένος που ο γιος του δείχνει σημάδια ωριμότητας, του απαντάει με ένα παράδειγμα:
- Κοίταξε παιδί μου... Μια χώρα είναι σαν μια οικογένεια. Πάρε για παράδειγμα τη δική μας.
Η μαμά, είναι σαν την κυβέρνηση, κανονίζει τα πάντα μέσα στο σπίτι.
Εγώ, ο πατέρας, είμαι σαν το μεγάλο κεφάλαιο, στηρίζω την οικονομία του σπιτιού.
Η υπηρέτρια, είναι σαν την εργατική τάξη, κάνει όλες τις εργασίες που πρέπει να γίνουν.
Εσύ, είσαι η κοινή γνώμη που παρατηρεί τα όσα συμβαίνουν γύρω της.
Τέλος, το μωρό που έχουμε σπίτι συμβολίζει το μέλλον της χώρας.
Σκέψου τα όλα αυτά το βράδυ, και αύριο θα συζητήσουμε για τα συμπεράσματα που έβγαλες, εντάξει;
- Εντάξει μπαμπά, απαντάει ο μικρός, και σκεφτικός πηγαίνει στο κρεβάτι του.
Στη διάρκεια της νύχτας και ενώ σκεφτόταν τα σοφά λόγια του πατέρα , ακούει κλάματα από την κούνια του μωρού. Σηκώνεται πάνω, πλησιάζει την κούνια και βλέπει ότι το μωρό έχει λερωθεί..
Πηγαίνει στην κρεβατοκάμαρα να το πει στην μητέρα του, ανοίγει την πόρτα και βλέπει μόνο τη μητέρα του στο κρεβάτι να κοιμάται. Ο πατέρας άφαντος! Τον πιάνει πανικός!
Από την μισάνοιχτη πόρτα του δωματίου υπηρεσίας, ακούει ύποπτους θορύβους... πλησιάζει, κοιτάει και βλέπει τον πατέρα του με την υπηρέτρια στα τέσσερα! Κάγκελο ο πιτσιρίκος!!!
- "Τι να κάνω;", σκέφτεται, "να ξυπνήσω την μαμά; θα δει τον μπαμπά με την υπηρέτρια, να διακόψω τον μπαμπά; ντρέπομαι, και ποιος θα αλλάξει το μωρό;;; εγώ δεν ξέρω να το κάνω..."
Αποφασίζει, λοιπόν να κάνει την πάπια και πάει για ύπνο. Το επόμενο
μεσημέρι, μετά το φαγητό, λέει ο πατέρας στον γιο:
- Λοιπόν; Σκέφτηκες αυτά που σου είπα εχθές;
- Ναι πατέρα, τα σκέφτηκα.
- Και τι συμπέρασμα έβγαλες;
- Όταν η κυβέρνηση κοιμάται, το μεγάλο κεφάλαιο πηδάει την εργατική τάξη, η κοινή γνώμη αδιαφορεί και το μέλλον της χώρας είναι βυθισμένο στα σκ@τ@ !!
- Μπαμπά, τι είναι η πολιτική;
Ο πατέρας, που είναι φανερά ικανοποιημένος που ο γιος του δείχνει σημάδια ωριμότητας, του απαντάει με ένα παράδειγμα:
- Κοίταξε παιδί μου... Μια χώρα είναι σαν μια οικογένεια. Πάρε για παράδειγμα τη δική μας.
Η μαμά, είναι σαν την κυβέρνηση, κανονίζει τα πάντα μέσα στο σπίτι.
Εγώ, ο πατέρας, είμαι σαν το μεγάλο κεφάλαιο, στηρίζω την οικονομία του σπιτιού.
Η υπηρέτρια, είναι σαν την εργατική τάξη, κάνει όλες τις εργασίες που πρέπει να γίνουν.
Εσύ, είσαι η κοινή γνώμη που παρατηρεί τα όσα συμβαίνουν γύρω της.
Τέλος, το μωρό που έχουμε σπίτι συμβολίζει το μέλλον της χώρας.
Σκέψου τα όλα αυτά το βράδυ, και αύριο θα συζητήσουμε για τα συμπεράσματα που έβγαλες, εντάξει;
- Εντάξει μπαμπά, απαντάει ο μικρός, και σκεφτικός πηγαίνει στο κρεβάτι του.
Στη διάρκεια της νύχτας και ενώ σκεφτόταν τα σοφά λόγια του πατέρα , ακούει κλάματα από την κούνια του μωρού. Σηκώνεται πάνω, πλησιάζει την κούνια και βλέπει ότι το μωρό έχει λερωθεί..
Πηγαίνει στην κρεβατοκάμαρα να το πει στην μητέρα του, ανοίγει την πόρτα και βλέπει μόνο τη μητέρα του στο κρεβάτι να κοιμάται. Ο πατέρας άφαντος! Τον πιάνει πανικός!
Από την μισάνοιχτη πόρτα του δωματίου υπηρεσίας, ακούει ύποπτους θορύβους... πλησιάζει, κοιτάει και βλέπει τον πατέρα του με την υπηρέτρια στα τέσσερα! Κάγκελο ο πιτσιρίκος!!!
- "Τι να κάνω;", σκέφτεται, "να ξυπνήσω την μαμά; θα δει τον μπαμπά με την υπηρέτρια, να διακόψω τον μπαμπά; ντρέπομαι, και ποιος θα αλλάξει το μωρό;;; εγώ δεν ξέρω να το κάνω..."
Αποφασίζει, λοιπόν να κάνει την πάπια και πάει για ύπνο. Το επόμενο
μεσημέρι, μετά το φαγητό, λέει ο πατέρας στον γιο:
- Λοιπόν; Σκέφτηκες αυτά που σου είπα εχθές;
- Ναι πατέρα, τα σκέφτηκα.
- Και τι συμπέρασμα έβγαλες;
- Όταν η κυβέρνηση κοιμάται, το μεγάλο κεφάλαιο πηδάει την εργατική τάξη, η κοινή γνώμη αδιαφορεί και το μέλλον της χώρας είναι βυθισμένο στα σκ@τ@ !!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου