Βρέθηκε εμπρηστικός μηχανισμός στο Γραμματικό...

ΣΑΒΒΑΤΟ 29 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2009

Καμία ανοικοδόμηση για 50 χρόνια σε περιοχές που επλήγησαν από τη φωτιά.

Στο συγκεκριμένο σημείο, λόγω του αναγλύφου αναπτύσσονται αλεξέλεγκτοι στροβιλισμοί ανέμων ιδιαίτερα όταν πνέουν ισχυροί στην ευρύτερη περιοχή. Η συγκυρία και το σημείο τοποθέτησης δείχνει ότι υπήρχε γνώση όχι μόνο των καιρικών συνθηκών που θα επικρατούσαν αλλά και των ιδιαιτεροτήτων της περιοχής, το λεγόμενο μικροκλίμα. Επίσης δείχνει κάτι άλλο, σημαντικότερο. Ότι...οι εμπρηστές δεν είχαν στόχο την επίμαχη περιοχή του ΧΥΤΑ και τα “εθνικά εργαλεία” αλλά τη δημιουργία μιας χαοτικής κατάστασης όπου λόγω των στροβιλισμών η φωτιά θα έφευγε σε διαφορετικές κατευθύνσεις. ...

Πολιτική ηγεσία:
Αντάξια των πολιτών! Όμως το έγκλημα τους δεν είναι αυτό. Είναι ότι το νομοθετικό τους καθήκον είναι εξ’ ορισμού ο μέγας εμπρηστής. Αναλογιστείτε ότι σε μια κοινωνία που απαιτεί “κρεμάλες”, η ποινή των φυσικών αυτουργών δεν θα υπερβεί τα δύο χρόνια με αναστολή.

Η λύση:
Καμμία ανοικοδόμηση για 50 χρόνια σε περιοχές που επλήγησαν από τη φωτιά. Η οποιαδήποτε παράβαση να διώκεται ως κακούργημα, ενώ ο νόμος να ισχύει είτε πρόκειται για ιδιωτική, δημόσια ή εκκλησιαστική περιουσία. ... αυτό το νομοσχέδιο θα κόψει τον ομφάλιο λώρο της “νέας τρομοκρατίας” με το αηδιαστικό τοπικό συμφέρον. ...

Τα σώματα ασφαλείας:
Όλοι είχαν τις πληροφορίες ότι αναμένετο “εντυπωσιακό χτύπημα” στα τέλη Αυγούστου. Κανενός το μυαλό δεν πήγε σε εμπρησμούς; ....

Οι τοπικοί άρχοντες
κατηγορούσαν τους πάντες. Όλους τους προαναφερόμενους, τα κανάλια τα πεύκα, τα δασαρχεία. Κανείς δεν αναρωτήθηκε πως υπάρχουν άλλοι δήμοι με δασικές εκτάσεις που για δεκαετίες είναι ανέγγιχτοι. Είπαμε όμως, οι πυρκαγιές (εκτός από τις αιτίες) είναι μια χρυσοφόρα κατάσταση για τους τοπικούς άρχοντες.

Οι πολίτες:
Τι να περιμένεις από έναν λαό που εθελοντές ζητούσαν λίγο νερό από την πισίνα για να σώσουν το σπίτι τους και αυτοί δεν άνοιγαν την πόρτα. Τι να περιμένουμε από τους εαυτούς μας όταν καίγεται ο κοινός μας πνεύμονας και μεις αράζουμε σε καφετέριες και τηλεοράσεις. Όμως η μόνη ελπίδα είναι -δυστυχώς- εμείς. Γιατί η σφαίρα της πρόληψης θα πρέπει να έλθει από το λαό και όχι από τα εκπυρσοκροτούντα υπηρεσιακά όπλα.

Μήπως και ο κρότος ξυπνήσει συνειδήσεις. ...

ΗΛΙΑΣ ΤΣΟΛΑΚΙΔΗΣ

ΚΡΑΧΤΗΣ (kraxtis-gr.blogspot.com)