Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2012
Επιτέλους
μια βαθιά ανάσα. Που τη χρειαζόμασταν επειγόντως. Μιας και η αγορά
και η κοινωνία κινδυνεύουν από οικονομική ασφυξία. Και πέρασαν πολλοί
δύσκολοι μήνες, από τότε που αποφασίστηκε. Μήνες ανησυχίας και
αγωνίας. Τέλος καλό όλα καλά, θα ..
μπορούσε να πει κανείς. Ή μήπως όχι;
Ας το δούμε από πιο κοντά.
Τις πρώτες πρωινές ώρες χθες ΕΕ και ΔΝΤ κατέληξαν, μετά από διαπραγματεύσεις 12 περίπου ωρών, σε συμφωνία. Συμβιβαστική συμφωνία .
Και πολιτική. Έτσι τη χαρακτήρισε ο Πρόεδρος του Εurogroup Ζ.Κ. Γιουνκερ. Και τέτοια όντως είναι. Επήλθε μετά από αμοιβαίες
υποχωρήσεις. Έτσι γίνεται πάντα σ’αυτές τις περιπτώσεις. Που ήταν οι ξής. Η Κριστίνα Λαγκάρντ του ΔΝΤ (διαβαζε ΗΠΑ) υποχώρησε από την
απαίτησή της να «κουρευτεί» το επίσημο χρέος προς την Ελλάδα και αποδέχθηκε «ισοδύναμα μέτρα» που θα το μειώσουν το χρέος μας στο 124%
το 2020. (αντί του 120% που ζητούσε).
Σε
απόλυτους αριθμούς το ποσοστό αυτό αντιστοιχεί σε ελάφρυνση του χρέους
μας κατά 40 δις. ευρώ. Η Γερμανία από την πλευρά της και η ΕΕ
ευρύτερα,, αποδέχθηκε μείωση του επιτοκίου των δανείων από το 1,5% στο
0,9% με προοπτική να μειωθούν στο 0,5% όταν η Ελλάδα παρουσιάσει
πρωτογενές πλεόνασμα. Δέχθηκε επίσης επιστροφή κερδών από την
Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και πρόγραμμα επαναγοράς ομολόγων.
Μετά
την επιτευχθείσα συμφωνία επεκράτησε ικανοποίηση. Όχι μόνο στις
Βρυξέλες και την Αθήνα αλλά και ευρύτερα. Στην Αθήνα από πλευράς της
κυβέρνησης και των τριών κομμάτων που την στηρίζουν. Τα της
Αντιπολίτευσης στο σύνολό τους, επιδόθηκαν – όπως ήταν αναμενόμενο κι
όπως μονίμως το συνηθίζουν - ανακάλυψαν σημεία και εκδοχές που κατά
τη γνώμη τους, δεν δικαιολογούν ικανοποίηση αλλά αντιθέτως «πρέπει να
μας ανησυχούν και να μας προβληματίζουν». Για να κρίνουμε ωστόσο σωστά
τόσο την απόφαση όσο και τους «κρίνοντας αυτήν», ας δούμε τι
ακριβώς συμφωνήθηκε.
1. Στην Ελλάδα
θα δοθούν συνολικά 43,7 δις. ευρώ, σε δύο, κατά βάση δόσεις. Η πρώτη
34,4 δις. ευρώ (31,2 δις. από την ΕΕ και ΕΚΤ και 3,2 από ΔΝΤ), στις 13
Δεκεμβρίου. Άλλα 9,3 δις. θα δοθούν σε τρεις μικρότερες δόσεις από τον
Ιανουάριο μέχρι το τέλος Μαρτίου 2013, υπό τον όρο ότι θα τηρούνται
από την Ελλάδα οι δεσμεύσεις που ανέλαβε για την περίοδο αυτή.
Από
τα χρήματα αυτά τα 23,8 δις. θα δοθούν για την επανακεφαλαιοποίηση
των τραπεζών, και τα 10,6 δις. για τις δημοσιονομικές ανάγκες της
χώρας.
2.Μείωση του επιτοκίου των
δανείων του μνημονίου 1 (υπογράφηκε το Μάιο του 2010) κατά 1%. Με τον
τρόπο αυτό μειώνονται αντίστοιχα οι οικονομικές υποχρεώσεις της χώρας.
3.Παράταση
της αποπληρωμής των δανείων του Μνημονίου 2 (Φεβρουάριος του 2012) για
15 χρόνια και των τόκων για αυτά τα δάνεια για 10 χρόνια.
4.Από
τα κέρδη που έβγαλε η ΕΚΤ από την αγορά ελληνικών ομολόγων σε χαμηλή
τιμή (στη δευτερογενή αγορά) και τα οποία θα διανείμει σε κράτη – μέλη
μεγάλο μέρος τους θα αποδοθεί στην Ελλάδα.
5.Επαναγορά
από τη χώρα μας με χρήματα από τον Μηχανισμό Σταθεροποίησης της ΕΕ
ελληνικών ομολόγων από την δευτερογενή αγορά σε τιμές της 23ης
Νοεμβρίου (περίπου 35% της ονοματικής τους αξίας). Εκτιμάται ότι η
επαναγορά θα αποφέρει 31 δις ευρώ περίπου.
Συνολικά
εκτιμάται ότι από την μείωση των επιτοκίων κατά΄1% θα προκύψει όφελος
για τη χώρα μας 2 δις ευρώ κι από τα κέρδη της ΕΚΤ που θα μας
αποδοθούν 7 δις.
Συνολικά δηλ. θα
προκύψει μείωση του χρέους μας κατά 40 δις ευρώ περίπου. Ποσό που θα
συμβάλει στην κατεύθυνση της βιωσιμότητας του. Από τα προαναφερθέντα
συνάγονται δύο συμπεράσματα:
Α. Η
συμφωνία προβλέπει: χρέος 124% του ΑΕΠ το 2020, εκταμίευση ποσού 43,7
δις ευρώ στη χώρα μας μέχρι τον Μάρτιο του 2013 και «κούρεμα» έμμεσο
ύψους 40 δις ευρώ.
Β. Μετά τη
συμφωνία αυτή η μπάλα πλέον «βρίσκεται στο γήπεδό μας». Από μας
εξαρτάται αν όλα βαδίσουν κανονικά, αν δηλαδή επιτευχθεί ή όχι η
απολύτως απαραίτητη επανεκκίνηση της οικονομίας, αν σταματήσει να
μεγαλώνει η ανεργία και αρχίσει η αντίστροφη πορεία, αν επιτέλους
γεννηθεί η ελπίδα και η πίστη στο μέλλον της χώρας μας.
ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ
Γιάννης Κορομήλης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου