Τρίτη 7 Φεβρουαρίου 2012
Alia jacta est. Ο Αντώνης Σαμαράς επέλεξε τελικά τον πρώτο δρόμο. Της συμφωνίας δηλαδή, με σκληρή διαπραγμάτευση και εξασφάλιση κάποιων... ανταλλαγμάτων.
Ο δρόμος αυτός – όπως γράψαμε και χθες – συνεπάγεται περικοπές μισθών και συντάξεων ( ηπιότερης μεν μορφής χάρη στις προχθεσινές διαπραγματεύσεις, αλλά επώδυνες ούτως ή άλλως).
Σημαίνει επίσης αύξηση, ανεργίας και λουκέτων, σύγχυση και ανασφάλεια. Θετικό το γεγονός ότι γλιτώσαμε – για ένα ικανό χρονικό διάστημα τουλάχιστον - τη χρεοκοπία. Από εκει και πέρα «όλα παίζονται».
Ηταν σωστή ή λαθεμένη η επιλογή Σαμαρά; Στο ερώτημα αυτό οι απαντήσεις είναι πολλές. Όσες και οι «σκοπιές» από τις οποίες βλέπει κανείς τα πράγματα. Η αριστερή «σκοπιά» τη βλέπει απολύτως λαθεμένη και αντιλαϊκή. Το «κόμμα του μνημονίου» ακριβώς το αντίθετο. Ο γνωστός δημοσιογράφος της «Καθημερινής» και του ΣΚΑΙ για παράδειγμα έλεγε προχθές το βράδυ από το κανάλι ότι «αν δεν συμφωνήσουν με τις προτάσεις της τρόικας και τον εταίρων μας οι τρεις πολιτικοί αρχηγοί που στηρίζουν την κυβέρνηση αυτό θα αποτελεί πράξη Εθνικής Προδοσίας».! Δικαιολόγησε δε αυτή την άποψη με το επιχείρημα ότι μη συμφωνία σημαίνει χρεοκοπία δηλαδή πλήρη καταστροφή της χώρας.
Υπάρχουν ασφαλώς - μεταξύ αυτών των δύο άκρων - κι όλες οι αποχρώσεις του γκρίζου. Θα περίμενε κανείς βέβαια όχι την απόλυτη σύμπτωση σε μια άποψη αλλά οι διαφορετικές απόψεις να κινούνται σε κάποια λογικά πλαίσια. Και κυρίως να απορρίπτονται τα μεγάλα λόγια και οι κάθε λογής ακρότητες.
Όπως και νάχει το ερώτημα που προκύπτει είναι: και τώρα τι γίνεται; Αποφεύγοντας τις «προφητείες» και την «παντογνωσία», μπορούμε να στηριχθούμε στη συμβουλή των μαθηματικών:
Για να λύσεις ένα πρόβλημα (ή να απαντήσεις σ΄ένα ερώτημα – πρόβλημα είναι κι αυτό) πρέπει να αναλύσεις σωστά και πλήρως τα δεδομένα του. Ή να εφαρμόσουμε την προτροπή του Αβραάμ Λίνκολ: «Δείτε πρώτα τα χαρτιά. Τι λεν τα χαρτιά». Ή, ακόμα καλύτερα, τη διδαχή του Ιησού: «Γνωρίστε την αλήθεια».
Αλλά το να γνωρίσουμε την αλήθεια, για όλα όσα διαδραματίζονται στην Ελλάδα, στην Ευρώπη, στον κόσμο, που είναι τόσο περίπλοκα και αλληλοεπηρεαζόμενα για μας το λαό είναι αδύνατο. Για την πολιτική μας ηγεσία είναι πολύ δύσκολο, και σε κάθε περίπτωση, εξαρτάται από τις ικανότητες, τις πηγές πληροφόρησης, το ενδιαφέρον ή μη του κάθε πολιτικού ηγέτη. Κι εμείς, ο λαός, ούτε τους πολιτικούς μας ηγέτες γνωρίζουμε καλά. Απόδειξη ότι αναδείξαμε πρωθυπουργό τον Γιώργο Παπανδρέου και αρχηγό κόμματος τον Γ. Καρατζαφέρη. Τέλος πάντων…
Ας αρκεστούμε λοιπόν στα δεδομένα. Σε όσα από αυτά γνωρίζουμε. Όλα είναι αδύνατο να τα ξέρουμε. Κι ας τα δούμε με αντικειμενικότητα και ψυχραιμία. Όχι με προκαταλήψεις ούτε με προσωποληψίες ή κομματικές ή άλλες προτιμήσεις. Έτσι βλέποντας τα πράγματα καταλήγουμε – ο υποφαινόμενος τουλάχιστον - στα εξής συμπεράσματα:
*Βρισκόμαστε ως χώρα και λαός σε εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση. Οικονομικά, πολιτικά, ψυχολογικά. Ξέρουμε ποιοι και σε ποιο βαθμό ευθύνονται για τα χάλια μας όμως αυτό δεν είναι του παρόντος. Τώρα μιλούμε για το μέλλον. Για το παρελθόν θα έρθει η ώρα.
*Στην κατάσταση αυτή δεν μπορούμε πλέον (στις αρχές του 2010 μπορούσαμε τώρα όχι) να τα βγάλουμε πέρα μόνοι μας. Χρειαζόμαστε οικονομική βοήθεια και στήριξη για να γλιτώσουμε την άμεση και «άτακτη» χρεοκοπία. Οι αγορές δεν μας δανείζουν παρά μόνο με αυτοκτονικά επιτόκια της τάξης του 30% και πλέον. Η εταίροι μας της ΕΕ και της Ευρωζώνης, μας δανείζουν πλην με ιδιαίτερα επώδυνους όρους. Ρωσία και Κίνα δεν δείχνουν πλέον και μεγάλη διάθεση. Αλλά και να έδειχναν η κυβέρνηση Παπανδρέου υπέγραψε, το Μάη του 2010, όρο στο μνημόνιο που απαγορεύει την προσφυγή μας σ’αυτές τις χώρες. Πέραν αυτού πέρσι ο κ. Παπανδρέου (ως πρωθυπουργός) φέτος ο κ. Σαμαράς επισκέφθηκαν την Μόσχα. Η συμπεριφορά της ρωσικής ηγεσίας απέναντι του κ. Παπανδρέου ήταν ψυχρή μέχρι και προσβλητική. Ισως όχι άδικα, λόγω των δικών του ενεργειών (αγωγός Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη κλπ). Αντίθετα ο Αντ. Σαμαράς συνάντησε ενδιαφέρον και συμπάθεια. Περισσότερα δεν γνωρίζουμε. Ο ίδιος τα ξέρει ασφαλώς και δεν μπορεί παρά να τα πήρε υπόψη του πριν ξεκαθαρίσει τη στάση του απέναντι στις αξιώσεις της τρόικας
*Με τη συμφωνία Κυβέρνησης – τριών αρχηγών με τους Ευρωπαίους ανοίγει ο δρόμος για τη μείωση των χρεών μας (PSI). Μάλιστα και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα δέχθηκε τελικά να μπει στην διαδικασία PSI για τα ομόλογα μας που αγόρασε από τις αγορές σε τιμές ίδιες μ’αυτές που τα αγόρασε δηλαδή, πολύ χαμηλότερες από τις ονομαστικές. Πρόκειται για ποσό, που θα αφαιρεθεί από το χρέος μας για τα ομόλογα αυτά (23 δις ευρώ). Δεν είναι λίγα. Προέκυψαν μάλλον λόγω των διαπραγματεύσεων.
Γιάννης Κορομήλης
Ο δρόμος αυτός – όπως γράψαμε και χθες – συνεπάγεται περικοπές μισθών και συντάξεων ( ηπιότερης μεν μορφής χάρη στις προχθεσινές διαπραγματεύσεις, αλλά επώδυνες ούτως ή άλλως).
Σημαίνει επίσης αύξηση, ανεργίας και λουκέτων, σύγχυση και ανασφάλεια. Θετικό το γεγονός ότι γλιτώσαμε – για ένα ικανό χρονικό διάστημα τουλάχιστον - τη χρεοκοπία. Από εκει και πέρα «όλα παίζονται».
Ηταν σωστή ή λαθεμένη η επιλογή Σαμαρά; Στο ερώτημα αυτό οι απαντήσεις είναι πολλές. Όσες και οι «σκοπιές» από τις οποίες βλέπει κανείς τα πράγματα. Η αριστερή «σκοπιά» τη βλέπει απολύτως λαθεμένη και αντιλαϊκή. Το «κόμμα του μνημονίου» ακριβώς το αντίθετο. Ο γνωστός δημοσιογράφος της «Καθημερινής» και του ΣΚΑΙ για παράδειγμα έλεγε προχθές το βράδυ από το κανάλι ότι «αν δεν συμφωνήσουν με τις προτάσεις της τρόικας και τον εταίρων μας οι τρεις πολιτικοί αρχηγοί που στηρίζουν την κυβέρνηση αυτό θα αποτελεί πράξη Εθνικής Προδοσίας».! Δικαιολόγησε δε αυτή την άποψη με το επιχείρημα ότι μη συμφωνία σημαίνει χρεοκοπία δηλαδή πλήρη καταστροφή της χώρας.
Υπάρχουν ασφαλώς - μεταξύ αυτών των δύο άκρων - κι όλες οι αποχρώσεις του γκρίζου. Θα περίμενε κανείς βέβαια όχι την απόλυτη σύμπτωση σε μια άποψη αλλά οι διαφορετικές απόψεις να κινούνται σε κάποια λογικά πλαίσια. Και κυρίως να απορρίπτονται τα μεγάλα λόγια και οι κάθε λογής ακρότητες.
Όπως και νάχει το ερώτημα που προκύπτει είναι: και τώρα τι γίνεται; Αποφεύγοντας τις «προφητείες» και την «παντογνωσία», μπορούμε να στηριχθούμε στη συμβουλή των μαθηματικών:
Για να λύσεις ένα πρόβλημα (ή να απαντήσεις σ΄ένα ερώτημα – πρόβλημα είναι κι αυτό) πρέπει να αναλύσεις σωστά και πλήρως τα δεδομένα του. Ή να εφαρμόσουμε την προτροπή του Αβραάμ Λίνκολ: «Δείτε πρώτα τα χαρτιά. Τι λεν τα χαρτιά». Ή, ακόμα καλύτερα, τη διδαχή του Ιησού: «Γνωρίστε την αλήθεια».
Αλλά το να γνωρίσουμε την αλήθεια, για όλα όσα διαδραματίζονται στην Ελλάδα, στην Ευρώπη, στον κόσμο, που είναι τόσο περίπλοκα και αλληλοεπηρεαζόμενα για μας το λαό είναι αδύνατο. Για την πολιτική μας ηγεσία είναι πολύ δύσκολο, και σε κάθε περίπτωση, εξαρτάται από τις ικανότητες, τις πηγές πληροφόρησης, το ενδιαφέρον ή μη του κάθε πολιτικού ηγέτη. Κι εμείς, ο λαός, ούτε τους πολιτικούς μας ηγέτες γνωρίζουμε καλά. Απόδειξη ότι αναδείξαμε πρωθυπουργό τον Γιώργο Παπανδρέου και αρχηγό κόμματος τον Γ. Καρατζαφέρη. Τέλος πάντων…
Ας αρκεστούμε λοιπόν στα δεδομένα. Σε όσα από αυτά γνωρίζουμε. Όλα είναι αδύνατο να τα ξέρουμε. Κι ας τα δούμε με αντικειμενικότητα και ψυχραιμία. Όχι με προκαταλήψεις ούτε με προσωποληψίες ή κομματικές ή άλλες προτιμήσεις. Έτσι βλέποντας τα πράγματα καταλήγουμε – ο υποφαινόμενος τουλάχιστον - στα εξής συμπεράσματα:
*Βρισκόμαστε ως χώρα και λαός σε εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση. Οικονομικά, πολιτικά, ψυχολογικά. Ξέρουμε ποιοι και σε ποιο βαθμό ευθύνονται για τα χάλια μας όμως αυτό δεν είναι του παρόντος. Τώρα μιλούμε για το μέλλον. Για το παρελθόν θα έρθει η ώρα.
*Στην κατάσταση αυτή δεν μπορούμε πλέον (στις αρχές του 2010 μπορούσαμε τώρα όχι) να τα βγάλουμε πέρα μόνοι μας. Χρειαζόμαστε οικονομική βοήθεια και στήριξη για να γλιτώσουμε την άμεση και «άτακτη» χρεοκοπία. Οι αγορές δεν μας δανείζουν παρά μόνο με αυτοκτονικά επιτόκια της τάξης του 30% και πλέον. Η εταίροι μας της ΕΕ και της Ευρωζώνης, μας δανείζουν πλην με ιδιαίτερα επώδυνους όρους. Ρωσία και Κίνα δεν δείχνουν πλέον και μεγάλη διάθεση. Αλλά και να έδειχναν η κυβέρνηση Παπανδρέου υπέγραψε, το Μάη του 2010, όρο στο μνημόνιο που απαγορεύει την προσφυγή μας σ’αυτές τις χώρες. Πέραν αυτού πέρσι ο κ. Παπανδρέου (ως πρωθυπουργός) φέτος ο κ. Σαμαράς επισκέφθηκαν την Μόσχα. Η συμπεριφορά της ρωσικής ηγεσίας απέναντι του κ. Παπανδρέου ήταν ψυχρή μέχρι και προσβλητική. Ισως όχι άδικα, λόγω των δικών του ενεργειών (αγωγός Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη κλπ). Αντίθετα ο Αντ. Σαμαράς συνάντησε ενδιαφέρον και συμπάθεια. Περισσότερα δεν γνωρίζουμε. Ο ίδιος τα ξέρει ασφαλώς και δεν μπορεί παρά να τα πήρε υπόψη του πριν ξεκαθαρίσει τη στάση του απέναντι στις αξιώσεις της τρόικας
*Με τη συμφωνία Κυβέρνησης – τριών αρχηγών με τους Ευρωπαίους ανοίγει ο δρόμος για τη μείωση των χρεών μας (PSI). Μάλιστα και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα δέχθηκε τελικά να μπει στην διαδικασία PSI για τα ομόλογα μας που αγόρασε από τις αγορές σε τιμές ίδιες μ’αυτές που τα αγόρασε δηλαδή, πολύ χαμηλότερες από τις ονομαστικές. Πρόκειται για ποσό, που θα αφαιρεθεί από το χρέος μας για τα ομόλογα αυτά (23 δις ευρώ). Δεν είναι λίγα. Προέκυψαν μάλλον λόγω των διαπραγματεύσεων.
Γιάννης Κορομήλης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου