Πολιτικό Σχόλιο
 |
Γράφει ο Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ
giorgis@massavetas.gr
Κάποτε, μετά τον Ανδρέα Παπανδρέου, η δεύτερη δύναμη στο ΠΑΣΟΚ ήταν η περίφημη "τρόικα". Τσοχατζόπουλος -Γεννηματάς - Λαλιώτης. Και ενώ ο αείμνηστος Γεννηματάς και ο Λαλιώτης είχαν περάσει περιόδους που είχαν πέσει σε δυσμένεια, πότε μένοντας εκτός... κυβέρνησης και πότε εκτός εκτελεστικού γραφείου του "Κινήματος", ο Αθανάσιος-Απόστολος Τσοχατζόπουλος, κοινώς Άκης, υπήρξε πάντα ο χαϊδεμένος του Ανδρέα.
Ήταν ο άνθρωπος που ό,τι και να έλεγε ο πρόεδρος, εκείνος δεν είχε άλλη γνώμη. Και η συνηθισμένη κίνηση του, την οποία άπειρες φορές είχαμε σχολιάσει οι δημοσιογράφοι -αλλά και οι σύντροφοι του- ήταν να κουνά το κεφάλι του συγκατανεύοντας σε κάθε λέξη του προέδρου του.
Σήμερα, αν δεν με ξεγελάνε οι πληροφορίες από τις πήγες που διαθέτω στο κυβερνητικό στρατόπεδο, μετά τον θάνατο του ενός (Γεννηματάς), τον παροπλισμό του άλλου (Λαλιώτης) πρόκειται να εκδοθεί η ληξιαρχική πράξη πολιτικού θανάτου και του Άκη. Η οποία θα επιβεβαιώνει σε επίπεδο κορυφής εκείνο που ήδη έχει δρομολογήσει το λαϊκο ένστικτο, με την ψήφο των οπαδών του ΠΑΣΟΚ, που ανέκοψαν την πολιτική σταδιοδρομία εκείνου που πριν μερικά χρόνια εθεωρείτο το μεγάλο φαβορί για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ.
Η διαδρομή του ανθρώπου δεν είναι βέβαια μοναδικό φαινόμενο. Ούτε στο ΠΑΣΟΚ ούτε στην πολιτική ζωή γενικότερα. Και η κατάληξη της είναι ακριβώς αυτό που συνιστά πια "κόκκινο πανί" για κάθε απλό άνθρωπο. Ιδίως για εκείνους που πίστεψαν στο όραμα μιας Αλλαγής, μιας άλλη Ελλάδας. Γιατί δεν περίμεναν βέβαια να συνεχίσει να κάνει "δουλειές του ποδαριού" για να ζήσει, όπως έκανε στη Γερμανία ή τη Σουηδία. Αλλά δεν μπορούν και να καταπιούν την πρόκληση της χλιδής και του νεοπλουτισμού.
Για τους απλούς οπαδούς του κυβερνώντος κόμματος ο κ. Τσοχατζόπουλος είχε "τελειώσει" από τον καιρό της προκλητικής γαμήλιας φιέστας στο παρισινό ξενοδοχείο των "Τεσσάρων Εποχών".
Η ηγεσία όμως έδειχνε ανοχή. Μια ανοχή που επέτρεψε την συνέχιση της προκλητικής επίδειξης νεοπλουτισμού. Με το διαμέρισμα αξίας ενός εκατομμυρίου ευρώ που αγόρασε για την κόρη του στο Κολωνάκι. Και με την προσωπική "φωλίτσα" του γεροντοέρωτα του, αξίας πολλών εκατομμυρίων σε έναν από τους ακριβότερους δρόμους της Ευρώπης.
Α, ρε Μπαρμπα - Λαμπίρη της Κοκκινιάς, που τόσες φορές με ενέπνευσες στην "Ελευθεροτυπία". Ευτυχώς έφυγες νωρίς. Πικραμένος από πολλά που έβλεπες ως προδοσία του αγώνα και των ελπίδων σου. Αλλά δεν έφτασες να ...ξερνοβολάς όπως ο αμετανόητα πρασινοφρουρός φίλος μου Ανδρέας. Που έχει χάσει και τον ύπνο του καθώς δεν μπορεί να βρει απάντηση στο ερώτημα "τι σχέση έχω εγώ, με όλα αυτά και όλους αυτούς";
Ήταν ο άνθρωπος που ό,τι και να έλεγε ο πρόεδρος, εκείνος δεν είχε άλλη γνώμη. Και η συνηθισμένη κίνηση του, την οποία άπειρες φορές είχαμε σχολιάσει οι δημοσιογράφοι -αλλά και οι σύντροφοι του- ήταν να κουνά το κεφάλι του συγκατανεύοντας σε κάθε λέξη του προέδρου του.
Σήμερα, αν δεν με ξεγελάνε οι πληροφορίες από τις πήγες που διαθέτω στο κυβερνητικό στρατόπεδο, μετά τον θάνατο του ενός (Γεννηματάς), τον παροπλισμό του άλλου (Λαλιώτης) πρόκειται να εκδοθεί η ληξιαρχική πράξη πολιτικού θανάτου και του Άκη. Η οποία θα επιβεβαιώνει σε επίπεδο κορυφής εκείνο που ήδη έχει δρομολογήσει το λαϊκο ένστικτο, με την ψήφο των οπαδών του ΠΑΣΟΚ, που ανέκοψαν την πολιτική σταδιοδρομία εκείνου που πριν μερικά χρόνια εθεωρείτο το μεγάλο φαβορί για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ.
Η διαδρομή του ανθρώπου δεν είναι βέβαια μοναδικό φαινόμενο. Ούτε στο ΠΑΣΟΚ ούτε στην πολιτική ζωή γενικότερα. Και η κατάληξη της είναι ακριβώς αυτό που συνιστά πια "κόκκινο πανί" για κάθε απλό άνθρωπο. Ιδίως για εκείνους που πίστεψαν στο όραμα μιας Αλλαγής, μιας άλλη Ελλάδας. Γιατί δεν περίμεναν βέβαια να συνεχίσει να κάνει "δουλειές του ποδαριού" για να ζήσει, όπως έκανε στη Γερμανία ή τη Σουηδία. Αλλά δεν μπορούν και να καταπιούν την πρόκληση της χλιδής και του νεοπλουτισμού.
Για τους απλούς οπαδούς του κυβερνώντος κόμματος ο κ. Τσοχατζόπουλος είχε "τελειώσει" από τον καιρό της προκλητικής γαμήλιας φιέστας στο παρισινό ξενοδοχείο των "Τεσσάρων Εποχών".
Η ηγεσία όμως έδειχνε ανοχή. Μια ανοχή που επέτρεψε την συνέχιση της προκλητικής επίδειξης νεοπλουτισμού. Με το διαμέρισμα αξίας ενός εκατομμυρίου ευρώ που αγόρασε για την κόρη του στο Κολωνάκι. Και με την προσωπική "φωλίτσα" του γεροντοέρωτα του, αξίας πολλών εκατομμυρίων σε έναν από τους ακριβότερους δρόμους της Ευρώπης.
Α, ρε Μπαρμπα - Λαμπίρη της Κοκκινιάς, που τόσες φορές με ενέπνευσες στην "Ελευθεροτυπία". Ευτυχώς έφυγες νωρίς. Πικραμένος από πολλά που έβλεπες ως προδοσία του αγώνα και των ελπίδων σου. Αλλά δεν έφτασες να ...ξερνοβολάς όπως ο αμετανόητα πρασινοφρουρός φίλος μου Ανδρέας. Που έχει χάσει και τον ύπνο του καθώς δεν μπορεί να βρει απάντηση στο ερώτημα "τι σχέση έχω εγώ, με όλα αυτά και όλους αυτούς";
ΚΡΑΧΤΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου