Πέμπτη 31 Μαρτίου 2011
Με δεδομένη τη συμφωνία όλων για παράταση στην αναστολή των πλειστηριασμών, ο Βουλευτής Πιερίας κ. Θ. Παπαγεωργίου επισημαίνει πως... θα πρέπει να πιεστούν, να ενημερωθούν και να πειστούν όλοι οι εμπλεκόμενοι, πιστωτές, τράπεζες και δικαστικές αρχές για να προχωρήσει η διαδικασία τακτοποίησης των χρεών.
Ο κ. Παπαγεωργίου στην ομιλία του, στην Ολομέλεια της Βουλής, στη διάρκεια της συζήτησης του νομοσχεδίου του Υπουργείου Οικονομικών «Κύρωση Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου «Αναστολή των πλειστηριασμών από πιστωτικά ιδρύματα και άλλους πιστωτές» περιέγραψε πως αντιδρούν όλοι οι εμπλεκόμενοι στην διαδικασία αντιμετώπισης των χρεών. Συγκεκριμένα είπε:
«Δεν υπάρχει καμία άλλη διέξοδος από το να συμφωνήσουμε στην παράταση που δίνει η Κυβέρνηση για την αναστολή των πλειστηριασμών στα υπερχρεωμένα νοικοκυριά, τους υπερχρεωμένους πολίτες και τις επιχειρήσεις. Η συμφωνία μας είναι δεδομένη.
Πρέπει, όμως, κύριε Υπουργέ, να σας πω –και πρέπει να το συνειδητοποιήσουν όλοι οι εμπλεκόμενοι στη διαδικασία αντιμετώπισης των χρεών τους- ότι αυτή η διαδικασία που ναι μεν δίνει μία ανάσα, δίδει τη δυνατότητα τακτοποίησης, στον αντίποδα -και από την εμπειρία μου σας το καταθέτω- είναι και μία διαδικασία που τους αποκοιμίζει όλους για να μην αντιμετωπίσουν το πρόβλημα. Ένα αυτό.
Δεύτερον: Κύριε Υπουργέ, δυστυχώς ο νόμος -και οι προσπάθειες που κάνετε- έχει κανιβαλιστεί μέχρι τώρα. Κι έχει κανιβαλιστεί και από τις τρεις πλευρές: Και από τους πιστωτές και από τις τράπεζες, θα σας έλεγα ίσως και από τα δικαστήρια. Οι αιτήσεις που υπεβλήθησαν από τους πολίτες είναι πάρα πολλές. Μόνο στην Αγροτική Τράπεζα έχουν υποβληθεί πάνω από δέκα χιλιάδες αιτήσεις. Πάνω από δέκα χιλιάδες αιτήσεις! Σε αυτές τις αιτήσεις έχουν καταφύγει και πολίτες –μέσα στην άγνοιά τους, μέσα στην αγωνία τους, μέσα στο αδιέξοδό τους- που δεν δικαιούνται να τύχουν αυτής της ρύθμισης. Έχουν άλλα εργαλεία οι τράπεζες, υπάρχουν άλλες δυνατότητες. Έτσι, λοιπόν, ένα μεγάλο πρόβλημα δεν αντιμετωπίζεται. Οι τράπεζες έφτιαξαν κάποιους μηχανισμούς, αλλά δεν αντιμετωπίζουν το πρόβλημα.
Κύριε Υπουργέ, ακούστε τι κάνουν οι τράπεζες, η δεύτερη πλευρά που κανιβαλίζει το νόμο που κάνατε: Οι τράπεζες δεν καταφεύγουν στους εξώδικους διακανονισμούς, διότι αν καταφύγουν στους εξώδικους διακανονισμούς, θα πρέπει να διαγράψουν τώρα απαιτήσεις τους. Και αυτό, επειδή χτυπάει στους ισολογισμούς, δεν το κάνουν.
Οι τράπεζες, παράλληλα, και οι πιστωτές, δεν πάνε στη λύση του δικαστικού συμβιβασμού, δεν πάνε στα δικαστήρια, γιατί, όπως είπε κάποιος συνάδελφος, σε αυτή τη διαδικασία υπάρχει πτώχευση και πάρα πολλοί δεν θέλουν να τους ακολουθεί μία πτώχευση. Και τι κάνουν, κύριε Υπουργέ; Συνήθως καταφεύγουν σε ρυθμίσεις τραπεζικές, τρέχουσες, οι οποίες είναι μερεμέτια, με τις οποίες οι τράπεζες αντιμετωπίζουν πρόσκαιρα το πρόβλημα.
Στην ουσία τι κάνουν οι τράπεζες αυτή τη στιγμή; Αυτή τη στιγμή νεκρά δάνεια τα κάνουν ρύθμιση, για να μη διαγράψουν και να μην έχει επίπτωση στα μετοχικά τους κεφάλαια, στα εποπτικά κεφάλαια. Διότι αν διαγράψουν ένα χρέος, πηγαίνει στις προβλέψεις για επισφάλειες και μειώνονται τα εποπτικά τους κεφάλαια. Και σου λέει η τράπεζα: Γιατί να πάω στον εξώδικο; Γιατί να πάω στον εξωδικαστικό; Πηγαίνω σε απλές ρυθμίσεις συντήρησης νεκρών δανείων.
Αυτό, όμως, στην ουσία τι κάνει; Παρατείνει το πρόβλημα και την αγχόνη στους πολίτες.
Κι ερχόμαστε εμείς –και, επαναλαμβάνω, καλά κάνουμε- και δίνουμε παράταση στους πλειστηριασμούς. Διότι εκβιάζονται και πιέζονται από πάρα πολλούς. Και από τρίτους επισπεύδοντες. Το πρόβλημα, όμως, δεν λύνεται. Το πρόβλημα το κυκλώνουμε. Οι τράπεζες, για τους λόγους που σας είπα, δεν ρυθμίζουν και οι πιστωτές αναμένουν εκ θεού μία λύση.
Το νομικό πλαίσιο, όμως, το οπλοστάσιο, αυτό που ψήφισε η Κυβέρνηση πέρυσι, είναι καλό.
Καλό εργαλείο, όμως, είναι και ο εξώδικος διακανονισμός, διότι παίρνει υπόψη τα εμπράγματα. Έχει, για παράδειγμα, ένας ένα δάνειο 10.000 ευρώ και η περιουσία του είναι 5.000 ευρώ; Πηγαίνει και λέει: Σου δίνω 5.000 με κάποιον τρόπο ή καταβολή άμεση και τα άλλα 5.000 τα διαγράφουμε. Δεν το κάνουν οι τράπεζες, όμως, γιατί αυτές οι διαγραφές χτυπούν τα οικονομικά αποτελέσματα και τους ισολογισμούς.
Κύριε Υπουργέ, βρισκόμαστε, λοιπόν, προ ενός προβλήματος.
Ερχόμαστε τώρα στα δικαστήρια: Μέχρι τώρα δεν έχει βγει καμία απόφαση. Ανέτοιμα τα δικαστήρια.
Για να μην σας πω ότι κατά τη γνώμη μου είναι ανέτοιμοι και οι δικηγόροι, διότι οι δικηγόροι δεν έχουν αντιμετωπίσει παρόμοιας υφής και φύσεως ρύθμιση. Δεν υπάρχει κουλτούρα δηλαδή αυτού του τύπου της ρύθμισης. Λένε κάποια στοιχεία ότι υπάρχουν τριακόσιες τριάντα προσφυγές στα δικαστήρια από επισπεύδοντες -δεν ξέρω αν είναι αληθές, κύριε Υπουργέ, θα μας το επιβεβαιώσετε- και ότι αναμένεται το Μάιο, Ιούνιο να βγουν οι πρώτες αποφάσεις.
Εγώ αντιλαμβάνομαι το εξής: Η εμπειρία λέει ότι -επειδή ήμουν εισηγητής και το δούλεψα και δούλεψα και στις τράπεζες και ξέρω- και στη Γερμανία και στην Γαλλία και στην Αγγλία, όπου εφαρμόστηκε αυτός ο νόμος, που αναφέρθηκε και ψηφίστηκε πέρσι, είχε μια υστέρηση στην υλοποίησή του. Η αλήθεια είναι ότι μετά παίρνει μπρος η μηχανή και με γεωμετρική πρόοδο αρχίζει να υλοποιείται αυτός ο νόμος.
Πρέπει, όμως, κύριε Υπουργέ, εσείς να «πιέσετε» όλες τις πλευρές, με την έννοια του να υποδείξετε, να αναφέρετε, να συνδράμετε στην προσπάθεια και των πιστωτών μέσω των καταναλωτικών τους οργανώσεων και να υποδείξετε στις τράπεζες να τρέξουν αυτές τις διαδικασίες, αφού ενημερωθούν οι πιστωτές. Γιατί σας λέω, εξώδικο δεν θέλουν να κάνουν οι τράπεζες, οι πιστωτές δεν θέλουν να πάνε στον εξωδικαστικό με το δικαστήριο, γιατί έχει την πτώχευση και θα τους ακολουθεί μια ζωή και πάνε σε «μερεμετάκια». Αυτό δεν είναι η λύση όμως, γιατί αν πάνε του χρόνου οι ίδιοι οι πιστωτές στην τράπεζα και τους πουν: «θέλω να πάω εξωδικαστικά ή με εξώδικο», θα τους πουν «δεν έχεις ληξιπρόθεσμο, στο ρύθμισα πέρσι». Είναι μια παγίδα δηλαδή.
Άρα, κύριε Υπουργέ, ενημερώστε καλά, μέσω των οργανώσεων, τους πιστωτές. Πιέστε το σύστημα. Πιέστε τα δικαστήρια. Ενημερώστε τους. Πείτε τους για την ανάγκη να αντιμετωπιστεί το χρέος, γιατί όλοι κοιμούνται, το αφήνουν, το αναθέτουν στο μέλλον το πρόβλημα. Σας πληροφορώ, κύριε Υπουργέ, πάλι από την εμπειρία μου, ότι όσο το πρόβλημα του χρέους σου το αναβάλεις, στο τέλος τρέχεις πίσω από τους τόκους και δεν τους προλαβαίνεις. Δηλαδή, σε παίρνει από κάτω, είναι σαν τη διπλή ταρίφα που λένε, μόλις αρχίσει και λειτουργεί η διπλή ταρίφα δεν την προλαβαίνεις.
Άρα, λοιπόν, πρέπει να πιεστούν όλοι, αφού ενημερωθούν -επαναλαμβάνω- για να συνειδητοποιήσουν τώρα το πρόβλημα, γιατί αλλιώς -πολύ σωστά είπε κάποιος συνάδελφος, δεν θυμάμαι ποιος- θα ξαναβρεθούμε στην ανάγκη να κάνουμε και άλλη αναβολή και άλλη αναβολή και θα γίνεται ένα «καλαμπούρι» -ας μου επιτραπεί η έκφραση, είναι και αδόκιμη- γύρω από τους πλειστηριασμούς. Επαναλαμβάνω ότι είναι σωστοί, προστατεύουν περιουσίες και ανθρώπους, αλλά πρέπει κάποια στιγμή να βρεθεί η διέξοδος»
ΚΡΑΧΤΗΣ http://kraxtis-gr.blogspot.com/ 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου