Γιατί θυμώνω που δεν θυμώνουμε όλοι με τον Φαλτσιανί
Γράφει ο Στέλιος Αρτεμάκης
Ο Ερβέ Φαλτσιανί είναι απόφοιτος του Τεχνολογικού Πάρκου Sophia Antipolis, της κοινότητας Βαλμπόν, πρώην στέλεχος της ιδιωτικής τράπεζας της HSBC που διαχειρίζεται VIP λογαριασμούς.
Υποθέτω με καθήκοντα τεχνικού ηλεκτρονικών υπολογιστών και δικτύων που κάποια στιγμή και για τους δικούς του λόγους, που δε συνάδουν με κάποια γνωστό φιλανθρωπικό έργο ή ακτιβισμό ή πολιτική δράση, διέρρευσε την ομώνυμη λίστα στην τότε υπουργό Οικονομικών Γαλλίας Κριστίν Λαγκάρντ.
Τουλάχιστον δεν γράφει κάτι άλλο στη Wikipedia.
Εχθές, υποστήριξε στη Liberacion, πάλι για τους δικούς του λόγους και πριν από το πολύ κρίσιμο Eurogroup της φρεσκοεκλεγμένης κυβέρνησης της Ελλάδας ότι η Μαργαρίτα Παπανδρέου ήταν στη λίστα Φαλτσιανί και “προστάτευσε” πεντακόσια εκατομμύρια ευρώ με μεθόδους που της υπέδειξαν τα στελέχη της τράπεζας.
Αυτά είναι τα γεγονότα. Ένας ψιλομυστήριος τύπος, για τον οποίο δεν είναι γνωστά πολλά πράγματα, σε κάθε περίπτωση δεν έχει φροντίσει να μας διαφωτίσει, να μας το κάνει λίγο πιο εύκολο σε γλώσσα άλλη πλην των μητρικών του, κάνει παρέμβαση σε μια από τις πιο κρίσιμες πολιτικές στιγμές της Ελλάδας.
Με άσχημο τρόπο. Και αυτό με ενοχλεί. Και αυτό θα έπρεπε να ενοχλεί και άλλο κόσμο ρε γαμώτο.
Χρειάστηκε να πάρω πολλές ανάσες για να καταλαγιάσει ο αρχικός θυμός. Να διώξω σκέψεις τύπου “ένας κομπιουτεράς με κάτι πτυχία «my arse», που είδε κάποια στιγμή ότι μπορεί να βγάλει περισσότερα πουλώντας μια λίστα, και μετά να βγάλει ακόμα περισσότερα από βιβλία που τα γράφουν ghost writer, και να βγάλει ακόμα περισσότερα πετώντας λάσπη σε κρίσιμες στιγμές…”
Γιατί αυτά είναι υποθέσεις. Δεν είναι γεγονότα. Είναι γεγονός ότι το μεγαλύτερο επίτευγμα στη ζωή του Φαλτσιανί είναι πως το όνομα του μπήκε δίπλα στη λέξη λίστα αλλά όχι ότι τα πήρε. Μπορεί να του γύρισε το μυαλό κάποια στιγμή βλέποντας εκατομμύρια αριστερά δεξιά και να είπε “τώρα θα δείτε”.
Μπορεί ο Φαλτσιανί να είναι απλώς ένας Χλαπάτσας.
Το θέμα, ωστόσο, είναι ότι κανείς δε θυμώνει με τον Φαλτσιανί, κανείς δεν προστατεύει την Ελληνική πολιτική σκηνή. Δεν λέω ότι το κάνω εγώ, απλά νιώθω ότι βιάζεται η λογική μου.
Μπορεί ο Φαλτσιανί, εκτός από πρώην τεχνικός ηλεκτρονικών υπολογιστών, νυν συγγραφέας, κυβερνοακτιβιστής, να είναι και άριστος γνώστης της πολιτικής σκηνής των 193 χωρών του ΟΗΕ, να ξέρει τι παίζει σε κάθε χώρα, να ξέρει ποιος είναι ποιος για να παρεμβαίνει στο σωστό χρόνο;
Μπορεί να έχει αρκετές οικονομίες για να κάθεται όλο το χρόνο και να περιμένει την κατάλληλη στιγμή για να κάνει παρεμβάσεις; Δουλεύει καφετέρια;
Εκτός από την ιδιαίτερη γνώση για τα πολιτικά πράγματα της Ελλάδας, μπορεί να είναι σε θέση να γνωρίζει ότι ο Νικολά Σαρκοζί έπαιξε όντως αυτό το χαρτί και όχι καμιά παραβιασούλα στο Αιγαίο ή το ξεφόρτωμα κάποιων ομολόγων ή κάτι άλλο; Ήταν εκεί; Βρήκε τα πρακτικά με κάποια χακεριά;
Τα ερωτήματα είναι προφανώς ρητορικά.
Μέχρι τώρα ξέραμε ότι ο Παπανδρέου ήθελε το Δ.Ν.Τ. (και το πλήρωσε από την πολιτική του τσέπη), οι Ευρωπαίοι ήθελαν να παίξουν μπάλα μόνοι τους και τελικά καταλήξαμε στο μεικτό σχήμα. Και τώρα έρχεται ο Φαλτσιάνι πριν το κρίσιμο Eurogroup να μας τα γυρίσει όλα τούμπα.
Θεωρώ γελοίο να μπω στη διαδικασία να ψάξω το ποιος είπε τι και πότε για να δω αν μπορούν να έχουν βάση οι ισχυρισμοί. Οι πρώτες ενδείξεις είναι και αυτές αρνητικές.
Αλλά ας κάνουμε μια υπόθεση εργασίας: η Μαργαρίτα Παπανδρέου ήταν στη λίστα και προστάτεψε τα πεντακόσια εκατομμύρια ευρώ με τις μεθοδεύσεις της HSBC από τους διάφορους κινδύνους. Τα δικά της πεντακόσια.
Πρώτον, είναι πολλά τα πεντακόσσια εκατομμύρια για ένα άτομο που συνδέεται με τρεις γενιές πρωθυπουργών όταν ένας επιτυχημένος επαγγελματίας που ξεκίνησε από το μηδέν γύρω στις αρχές του ’90 από το μηδέν μπορεί άνετα να έχει μια περιουσία 5 εκατομμυρίων ευρώ;
Θέτω κι αυτό το ερωτηματικό γιατί έχω την υποψία ότι πέφτει και λίγο λάσπη άλλου τύπου. Βιολογικής προέλευσης.
Ακόμα κι αν είναι πολλά, είμαι σίγουρος ότι η Μαργαρίτα Παπανδρέου δεν είναι καμία γιαγιάκα που κάνει ότι της λέει ο γιος της. Το πόσο Ελληνίδα ή Αμερικανίδα αισθάνεται (στο που φορολογείται πάει αυτό) δεν είναι σε θέση να το ξέρει ο Φαλτσιανί. Και από πουθενά δεν προκύπτει πως ο Γιώργος Παπανδρέου οικειοποιήθηκε δικά της χρήματα ή ό,τι θα υποχωρούσε για να την προστατέψει.
Για να το πω απλά και λαϊκά, εγώ μια μάνα δημόσιο υπάλληλο έχω, που δεν έζησε μια δικτατορία και τρεις πρωθυπουργίες από μέσα, που έχει στην άκρη μερικά φράγκα και πάλι δε νομίζω ότι μπορώ να της πω τι να τα κάνει τα λεφτά της.Κι ας νομίζω ότι τα πετάει στα σκουπίδια.
Με τη μάνα μου μαλώνουμε συχνά, της τα λέω χύμα και αν μάθαινα ότι ήταν σε κάποια λίστα θα της έλεγα “καλά να πάθεις, βγάλτα πέρα μόνη σου.” Όχι μόνο θα της το έλεγα αλλά θα την έπειθα κιόλας ότι δεν έπραξε σωστά και να αφήσει τα μούτρα και να μου φτιάξει το παστίτσιο που υποσχέθηκε.
Ας κάνουμε, όμως, και μια δεύτερη υπόθεση εργασίας: Ο Γιώργος Παπανδρέου υποχώρησε στους εκβιασμούς για να προστατέψει τη μητέρα του. Αυτό έχει μια δεύτερη ανάγνωση: Ο Γιώργος Παπανδρέου, όχι μόνο δεν είναι ο αμερικανόδουλος προδότης που έβαλε τη χώρα στο Δ.Ν.Τ αλλά ο ηγέτης που προσπάθησε να τη σώσει και υποχώρησε μόνο όταν είδε ότι βρώμικοι Ευρωπαίοι εταίροι μεταχειρίζονται οποιαδήποτε μέσα για να μας υποδουλώσουν με κάθε λογής μνημόνια.
Κανονικά, ο Γιώργος Παπανδρέου θα έπρεπε να πανηγυρίζει με τις δηλώσεις Φαλτσιανί. Η Μαργαρίτα Παπανδρέου, όμως, δεν είναι ο Γιώργος Παπανδρέου όση όση λάσπη και να πέσει.
Αλλά δεν είναι εκεί το θέμα. Ο Γιώργος Παπανδρέου θα το βρει το δίκιο του ή δεν θα το βρεί.
Εγώ θυμώνω όταν ο κάθε απόφοιτος Τεχνολογικού Πάρκου παρεμβαίνει στα πολιτικά πράγματα της χώρας μου. Θυμώνω που τον πίστεψε ο αδερφός μου και μου έστειλε ένα mail “είδες τι γράφει η Liberacion…”. Θυμώνω που Έλληνας πολιτικός πρέπει να τον κυνηγήσει στα δικαστήρια γιατί που να κάθεται να τα εξηγήσει όλα αυτά και ποιος θα τον ακούσει.
Θυμώνω που δεν θυμώνουν οι Έλληνες πολιτικοί και δεν καταδικάζουν με τις δηλώσεις τους αυτόν και κάθε λογής Χλαπάτσα.
* Ο Στέλιος Αρτεμάκης διαβάζει, σκέφτεται και γράφει. Είναι στην 24Media από το 2006, στο Oneman.gr από το 2011 και έχει δημοσιεύσει κείμενα και συνεντεύξεις στο News247.gr, στο Myspace.gr και παλιότερα στο Cosmo.gr. Έχει αρκετά χαρτιά από τα οποία το μεγαλύτερο σε διαστάσεις είναι ένα από το Βιολογικό του Καποδιστριακού.
Γράφει ο Στέλιος Αρτεμάκης
Ο Ερβέ Φαλτσιανί είναι απόφοιτος του Τεχνολογικού Πάρκου Sophia Antipolis, της κοινότητας Βαλμπόν, πρώην στέλεχος της ιδιωτικής τράπεζας της HSBC που διαχειρίζεται VIP λογαριασμούς.
Υποθέτω με καθήκοντα τεχνικού ηλεκτρονικών υπολογιστών και δικτύων που κάποια στιγμή και για τους δικούς του λόγους, που δε συνάδουν με κάποια γνωστό φιλανθρωπικό έργο ή ακτιβισμό ή πολιτική δράση, διέρρευσε την ομώνυμη λίστα στην τότε υπουργό Οικονομικών Γαλλίας Κριστίν Λαγκάρντ.
Τουλάχιστον δεν γράφει κάτι άλλο στη Wikipedia.
Εχθές, υποστήριξε στη Liberacion, πάλι για τους δικούς του λόγους και πριν από το πολύ κρίσιμο Eurogroup της φρεσκοεκλεγμένης κυβέρνησης της Ελλάδας ότι η Μαργαρίτα Παπανδρέου ήταν στη λίστα Φαλτσιανί και “προστάτευσε” πεντακόσια εκατομμύρια ευρώ με μεθόδους που της υπέδειξαν τα στελέχη της τράπεζας.
Αυτά είναι τα γεγονότα. Ένας ψιλομυστήριος τύπος, για τον οποίο δεν είναι γνωστά πολλά πράγματα, σε κάθε περίπτωση δεν έχει φροντίσει να μας διαφωτίσει, να μας το κάνει λίγο πιο εύκολο σε γλώσσα άλλη πλην των μητρικών του, κάνει παρέμβαση σε μια από τις πιο κρίσιμες πολιτικές στιγμές της Ελλάδας.
Με άσχημο τρόπο. Και αυτό με ενοχλεί. Και αυτό θα έπρεπε να ενοχλεί και άλλο κόσμο ρε γαμώτο.
Χρειάστηκε να πάρω πολλές ανάσες για να καταλαγιάσει ο αρχικός θυμός. Να διώξω σκέψεις τύπου “ένας κομπιουτεράς με κάτι πτυχία «my arse», που είδε κάποια στιγμή ότι μπορεί να βγάλει περισσότερα πουλώντας μια λίστα, και μετά να βγάλει ακόμα περισσότερα από βιβλία που τα γράφουν ghost writer, και να βγάλει ακόμα περισσότερα πετώντας λάσπη σε κρίσιμες στιγμές…”
Γιατί αυτά είναι υποθέσεις. Δεν είναι γεγονότα. Είναι γεγονός ότι το μεγαλύτερο επίτευγμα στη ζωή του Φαλτσιανί είναι πως το όνομα του μπήκε δίπλα στη λέξη λίστα αλλά όχι ότι τα πήρε. Μπορεί να του γύρισε το μυαλό κάποια στιγμή βλέποντας εκατομμύρια αριστερά δεξιά και να είπε “τώρα θα δείτε”.
Μπορεί ο Φαλτσιανί να είναι απλώς ένας Χλαπάτσας.
Το θέμα, ωστόσο, είναι ότι κανείς δε θυμώνει με τον Φαλτσιανί, κανείς δεν προστατεύει την Ελληνική πολιτική σκηνή. Δεν λέω ότι το κάνω εγώ, απλά νιώθω ότι βιάζεται η λογική μου.
Μπορεί ο Φαλτσιανί, εκτός από πρώην τεχνικός ηλεκτρονικών υπολογιστών, νυν συγγραφέας, κυβερνοακτιβιστής, να είναι και άριστος γνώστης της πολιτικής σκηνής των 193 χωρών του ΟΗΕ, να ξέρει τι παίζει σε κάθε χώρα, να ξέρει ποιος είναι ποιος για να παρεμβαίνει στο σωστό χρόνο;
Μπορεί να έχει αρκετές οικονομίες για να κάθεται όλο το χρόνο και να περιμένει την κατάλληλη στιγμή για να κάνει παρεμβάσεις; Δουλεύει καφετέρια;
Εκτός από την ιδιαίτερη γνώση για τα πολιτικά πράγματα της Ελλάδας, μπορεί να είναι σε θέση να γνωρίζει ότι ο Νικολά Σαρκοζί έπαιξε όντως αυτό το χαρτί και όχι καμιά παραβιασούλα στο Αιγαίο ή το ξεφόρτωμα κάποιων ομολόγων ή κάτι άλλο; Ήταν εκεί; Βρήκε τα πρακτικά με κάποια χακεριά;
Τα ερωτήματα είναι προφανώς ρητορικά.
Μέχρι τώρα ξέραμε ότι ο Παπανδρέου ήθελε το Δ.Ν.Τ. (και το πλήρωσε από την πολιτική του τσέπη), οι Ευρωπαίοι ήθελαν να παίξουν μπάλα μόνοι τους και τελικά καταλήξαμε στο μεικτό σχήμα. Και τώρα έρχεται ο Φαλτσιάνι πριν το κρίσιμο Eurogroup να μας τα γυρίσει όλα τούμπα.
Θεωρώ γελοίο να μπω στη διαδικασία να ψάξω το ποιος είπε τι και πότε για να δω αν μπορούν να έχουν βάση οι ισχυρισμοί. Οι πρώτες ενδείξεις είναι και αυτές αρνητικές.
Αλλά ας κάνουμε μια υπόθεση εργασίας: η Μαργαρίτα Παπανδρέου ήταν στη λίστα και προστάτεψε τα πεντακόσια εκατομμύρια ευρώ με τις μεθοδεύσεις της HSBC από τους διάφορους κινδύνους. Τα δικά της πεντακόσια.
Πρώτον, είναι πολλά τα πεντακόσσια εκατομμύρια για ένα άτομο που συνδέεται με τρεις γενιές πρωθυπουργών όταν ένας επιτυχημένος επαγγελματίας που ξεκίνησε από το μηδέν γύρω στις αρχές του ’90 από το μηδέν μπορεί άνετα να έχει μια περιουσία 5 εκατομμυρίων ευρώ;
Θέτω κι αυτό το ερωτηματικό γιατί έχω την υποψία ότι πέφτει και λίγο λάσπη άλλου τύπου. Βιολογικής προέλευσης.
Ακόμα κι αν είναι πολλά, είμαι σίγουρος ότι η Μαργαρίτα Παπανδρέου δεν είναι καμία γιαγιάκα που κάνει ότι της λέει ο γιος της. Το πόσο Ελληνίδα ή Αμερικανίδα αισθάνεται (στο που φορολογείται πάει αυτό) δεν είναι σε θέση να το ξέρει ο Φαλτσιανί. Και από πουθενά δεν προκύπτει πως ο Γιώργος Παπανδρέου οικειοποιήθηκε δικά της χρήματα ή ό,τι θα υποχωρούσε για να την προστατέψει.
Για να το πω απλά και λαϊκά, εγώ μια μάνα δημόσιο υπάλληλο έχω, που δεν έζησε μια δικτατορία και τρεις πρωθυπουργίες από μέσα, που έχει στην άκρη μερικά φράγκα και πάλι δε νομίζω ότι μπορώ να της πω τι να τα κάνει τα λεφτά της.Κι ας νομίζω ότι τα πετάει στα σκουπίδια.
Με τη μάνα μου μαλώνουμε συχνά, της τα λέω χύμα και αν μάθαινα ότι ήταν σε κάποια λίστα θα της έλεγα “καλά να πάθεις, βγάλτα πέρα μόνη σου.” Όχι μόνο θα της το έλεγα αλλά θα την έπειθα κιόλας ότι δεν έπραξε σωστά και να αφήσει τα μούτρα και να μου φτιάξει το παστίτσιο που υποσχέθηκε.
Ας κάνουμε, όμως, και μια δεύτερη υπόθεση εργασίας: Ο Γιώργος Παπανδρέου υποχώρησε στους εκβιασμούς για να προστατέψει τη μητέρα του. Αυτό έχει μια δεύτερη ανάγνωση: Ο Γιώργος Παπανδρέου, όχι μόνο δεν είναι ο αμερικανόδουλος προδότης που έβαλε τη χώρα στο Δ.Ν.Τ αλλά ο ηγέτης που προσπάθησε να τη σώσει και υποχώρησε μόνο όταν είδε ότι βρώμικοι Ευρωπαίοι εταίροι μεταχειρίζονται οποιαδήποτε μέσα για να μας υποδουλώσουν με κάθε λογής μνημόνια.
Κανονικά, ο Γιώργος Παπανδρέου θα έπρεπε να πανηγυρίζει με τις δηλώσεις Φαλτσιανί. Η Μαργαρίτα Παπανδρέου, όμως, δεν είναι ο Γιώργος Παπανδρέου όση όση λάσπη και να πέσει.
Αλλά δεν είναι εκεί το θέμα. Ο Γιώργος Παπανδρέου θα το βρει το δίκιο του ή δεν θα το βρεί.
Εγώ θυμώνω όταν ο κάθε απόφοιτος Τεχνολογικού Πάρκου παρεμβαίνει στα πολιτικά πράγματα της χώρας μου. Θυμώνω που τον πίστεψε ο αδερφός μου και μου έστειλε ένα mail “είδες τι γράφει η Liberacion…”. Θυμώνω που Έλληνας πολιτικός πρέπει να τον κυνηγήσει στα δικαστήρια γιατί που να κάθεται να τα εξηγήσει όλα αυτά και ποιος θα τον ακούσει.
Θυμώνω που δεν θυμώνουν οι Έλληνες πολιτικοί και δεν καταδικάζουν με τις δηλώσεις τους αυτόν και κάθε λογής Χλαπάτσα.
* Ο Στέλιος Αρτεμάκης διαβάζει, σκέφτεται και γράφει. Είναι στην 24Media από το 2006, στο Oneman.gr από το 2011 και έχει δημοσιεύσει κείμενα και συνεντεύξεις στο News247.gr, στο Myspace.gr και παλιότερα στο Cosmo.gr. Έχει αρκετά χαρτιά από τα οποία το μεγαλύτερο σε διαστάσεις είναι ένα από το Βιολογικό του Καποδιστριακού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου