Πέμπτη 6 Μαΐου 2010

Εν Ψυχρώ με τον Γιάννη Χατζηιωάννου

Πέμπτη 6 Μαΐου 2010
Θρηνούμε τρία θύματα, μετά τα χθεσινά επεισόδια. Σίγουρα οι έξαλλοι των όποιων άκρων δεν έδωσαν κανένα χτύπημα ούτε στον καπιταλισμό ούτε στην πλουτοκρατία. Αφαίρεσαν ...τρεις ζωές, τρεις συμπολίτες μας του καθημερινού μόχθου.
Το ερώτημα που τίθεται είναι ως πότε θα εισπράττουμε τη βαθύτερη οδύνη όλου του πολιτικού κόσμου και των συντεχνιών.
Οι ταξιδιωτικές οδηγίες ήρθαν. Μας περίμεναν στη γωνία. Ας όψονται όσοι μας έφεραν σ’αυτό το χάλι.
***
Όχι Σαμαρά στα μέτρα. Είναι κι αυτό στο πλαίσιο της υποκρισίας και της πολιτικής παλαιάς κοπής, γιατί ο Αντώνης, οικονομολόγος γαρ-ας ελπίσουμε όχι σαν τον Αλογοσκούφη-έπρεπε να ξέρει ότι αν δεν υπήρχε ο μηχανισμός στήριξης μετά τις 19 Μαΐου θα έπρεπε
α) να είχαμε στάση πληρωμών
β)πιθανή επαναδιαπραγμάτευση του χρέους
γ)θ’αγοράζαμε καύσιμα και κρέατα με δελτίο
δ)τα αυτοκίνητα θα κυκλοφορούσαν μονά-ζυγά.
ε)συσκότιση μετά τα μεσάνυχτα.
Και άλλα πολλά βέβαια με ελλείψεις φαρμάκων, ανταλλακτικών ως και τροφίμων.
Και βέβαια, κανείς δεν είναι ευχαριστημένος από τις περικοπές χαμηλών εισοδημάτων αλλά τουλάχιστον διασφαλίζεται υποτυπωδώς ένα minimum ασφάλειας, ειδικά στο δημόσιο τομέα.
***
Αυτά για δεξιούς και αριστερούς ψάλτες. Από φιλολογικές προσεγγίσεις, μανιφέστα και καταγγελίες χορτάσαμε. Προτάσεις και εναλλακτικές λύσεις δεν άκουσα.
***
Η χρυσή τριακονταετία για τους Έλληνες πέρασε και λίγο-πολύ η γενιά του 114 και του Πολυτεχνείου άλλοτε με αγώνες, άλλοτε με χαράτσι, άλλοτε με επιδρομές επιβίωσε και γεύτηκε στάλες ευημερίας.
***
Μπορεί και να υπερέβαλε μπορεί αλόγιστα να ‘πεσε στον καταναλωτισμό, ήταν όμως απόρροια στερήσεων.
***
Γενιές γεννημένες στη λάσπη, τη μιζέρια, την καταπίεση, διωγμένοι μετανάστες, πειναλέοι αγρότες κι εργάτες είδαν φως, έστω και αχνό, έζησαν.
***
Δεν μπαίνουν στην ίδια ζυγαριά οι δημοσιονομικοί εκτροχιασμοί επί Ανδρέα μ’αυτούς των τελευταίων 8 χρόνων ούτε ως προς το μέγεθος ούτε ως προς το στόχο. Τότε ήταν δικαίωμα, ανάγκη. Τελευταία έγινε εμπόριο, παζάρι, αρπαχτή.
***
Την αναγκαιότητα των μέτρων ασφαλώς αντιλαμβάνεται η πλευρά της Ντόρας και νομίζω ότι τόσο η πολιτική της εμπειρία όσο και η εμπιστοσύνη της στο ευρωπαϊκό σύστημα θα την οδηγήσει  στην ψήφιση των μέτρων, έστω και με κίνδυνο της διαγραφής της από τη Ν.Δ.
***
Το ζητούμενο για την ώρα δεν είναι η διευθέτηση κομματικών διαφορών αλλά η υπέρβαση. Κι αυτή τη λέξη κάποτε ο Σαμαράς την έκανε σύνθημα.(ΤΟΠΙΚΗ)

Δεν υπάρχουν σχόλια: