Οι συντάκτες της Πολιτείας και της Επτά, σχολιάζουν την επικαιρότητα και όχι μόνο
Ιλαροτραγωδία
Έστειλαν τους υπαλλήλους του δήμου να φυτέψουν ανθισμένες πετούνιες στο παρτέρι των Δικαστηρίων, μια Παρασκευή πρωί, ντάλα καλοκαίρι, με την ΕΜΥ να προειδοποιεί για αφρικανικό καύσωνα. Κι αντί να ζητήσουν συγνώμη, βγήκαν να ...ζητήσουν και τα ρέστα.
Ο δήμος δεν ήταν υποχρεωμένος να το κάνει, είπε ο δήμαρχος στη δίκη της πετούνιας, αλλά του ζητήθηκε και καθώς δε χαλάει χατίρια, το έκανε, εξασφάλισε (;) όμως ότι θα πάει εργαζόμενη του κυλικείου των Δικαστηρίων σε μέρες σχόλης (Σάββατο και Κυριακή) να τα ποτίσει, πράγμα που δεν έγινε, ενώ έγιναν τα καημένα τα λουλουδάκια παρανάλωμα απ’ τον ήλιο. Αποδεικνύοντας ότι ήταν ανοησία να φυτέψουν κατακαλόκαιρο τα λουλούδια και να χρεώσουν σε μια εργαζόμενη του κυλικείου των δικαστηρίων για το πότισμά τους. Κι αντί να βγουν και να ζητήσουν συγνώμη, βγήκαν να ζητήσουν και τα ρέστα.
Από αυτούς που είπαν το αυτονόητο: ότι ήταν ανοησία τους. Όχι ότι είναι ανόητοι εν γένει, ότι έκαναν μια ανοησία. Συμβαίνει σε όλους μας αυτό. Απλά οι κοινοί θνητοί δεν παίρνουμε κι άλλους στο λαιμό μας, ζημιώνουμε μόνο τους εαυτούς μας.
ήνυσαν εκδότες εφημερίδων (η «Π» είχε την τιμητική της με δυο κατηγορούμενους, εκδότη και διευθυντή!) γιατί δημοσίευσαν επιστολή αγανακτισμένου πολίτη (με πολλές περγαμηνές εθελοντή), που θίχτηκε από την ανοησία τους, που έθιγε και τη νοημοσύνη μας και τη τσέπη μας. Κι αντί να ζητήσουν συγνώμη, βγήκαν να ζητήσουν και τα ρέστα.
Έφτασαν να ζητήσουν τη συνδρομή της δικαιοσύνης για την αποκατάσταση της τιμής, της αξιοπρέπειας και της υπόληψής τους που επλήγησαν από μερικές μαραμένες πετούνιες.
Κι αναρωτιόμαστε τώρα εμείς: Μα καλά, είναι δυνατόν να διυλίζουν τον κώνωπα, ενώ καταπίνουν αμάσητες καμήλες και καμήλες; Πώς και δε θίχτηκε (ένα παράδειγμα λέμε) η τιμή, η αξιοπρέπεια και η υπόληψή τους από όσα βαριά κι ασήκωτα περί βολέματος συγγενών και φίλων εκστομίζει (κατ’ εξακολούθηση και κατά συρροή) ο επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης στο δήμο;
Και τέλος-τέλος, γιατί βρε αδερφέ είμαστε υποχρεωμένες οι εφημερίδες να χαραμίζουμε χώρο για κάθε αμετροεπές και προπαγανδιστικό (των προσόντων και επιτυχιών των δημοτικών αρχόντων) δελτίο τύπου και δε δικαιούμεθα να δώσουμε βήμα να εκφραστεί η οργή κι η αγανάκτηση των δημοτών;
Αυτοί δεν έχουν τιμή, αξιοπρέπεια και υπόληψη που μπορεί να θίγεται απ’ τα κακώς καμωμένα των δημοτικών και άλλων αρχόντων;
Έστειλαν τους υπαλλήλους του δήμου να φυτέψουν ανθισμένες πετούνιες στο παρτέρι των Δικαστηρίων, μια Παρασκευή πρωί, ντάλα καλοκαίρι, με την ΕΜΥ να προειδοποιεί για αφρικανικό καύσωνα. Κι αντί να ζητήσουν συγνώμη, βγήκαν να ...ζητήσουν και τα ρέστα.
Ο δήμος δεν ήταν υποχρεωμένος να το κάνει, είπε ο δήμαρχος στη δίκη της πετούνιας, αλλά του ζητήθηκε και καθώς δε χαλάει χατίρια, το έκανε, εξασφάλισε (;) όμως ότι θα πάει εργαζόμενη του κυλικείου των Δικαστηρίων σε μέρες σχόλης (Σάββατο και Κυριακή) να τα ποτίσει, πράγμα που δεν έγινε, ενώ έγιναν τα καημένα τα λουλουδάκια παρανάλωμα απ’ τον ήλιο. Αποδεικνύοντας ότι ήταν ανοησία να φυτέψουν κατακαλόκαιρο τα λουλούδια και να χρεώσουν σε μια εργαζόμενη του κυλικείου των δικαστηρίων για το πότισμά τους. Κι αντί να βγουν και να ζητήσουν συγνώμη, βγήκαν να ζητήσουν και τα ρέστα.
Από αυτούς που είπαν το αυτονόητο: ότι ήταν ανοησία τους. Όχι ότι είναι ανόητοι εν γένει, ότι έκαναν μια ανοησία. Συμβαίνει σε όλους μας αυτό. Απλά οι κοινοί θνητοί δεν παίρνουμε κι άλλους στο λαιμό μας, ζημιώνουμε μόνο τους εαυτούς μας.
ήνυσαν εκδότες εφημερίδων (η «Π» είχε την τιμητική της με δυο κατηγορούμενους, εκδότη και διευθυντή!) γιατί δημοσίευσαν επιστολή αγανακτισμένου πολίτη (με πολλές περγαμηνές εθελοντή), που θίχτηκε από την ανοησία τους, που έθιγε και τη νοημοσύνη μας και τη τσέπη μας. Κι αντί να ζητήσουν συγνώμη, βγήκαν να ζητήσουν και τα ρέστα.
Έφτασαν να ζητήσουν τη συνδρομή της δικαιοσύνης για την αποκατάσταση της τιμής, της αξιοπρέπειας και της υπόληψής τους που επλήγησαν από μερικές μαραμένες πετούνιες.
Κι αναρωτιόμαστε τώρα εμείς: Μα καλά, είναι δυνατόν να διυλίζουν τον κώνωπα, ενώ καταπίνουν αμάσητες καμήλες και καμήλες; Πώς και δε θίχτηκε (ένα παράδειγμα λέμε) η τιμή, η αξιοπρέπεια και η υπόληψή τους από όσα βαριά κι ασήκωτα περί βολέματος συγγενών και φίλων εκστομίζει (κατ’ εξακολούθηση και κατά συρροή) ο επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης στο δήμο;
Και τέλος-τέλος, γιατί βρε αδερφέ είμαστε υποχρεωμένες οι εφημερίδες να χαραμίζουμε χώρο για κάθε αμετροεπές και προπαγανδιστικό (των προσόντων και επιτυχιών των δημοτικών αρχόντων) δελτίο τύπου και δε δικαιούμεθα να δώσουμε βήμα να εκφραστεί η οργή κι η αγανάκτηση των δημοτών;
Αυτοί δεν έχουν τιμή, αξιοπρέπεια και υπόληψη που μπορεί να θίγεται απ’ τα κακώς καμωμένα των δημοτικών και άλλων αρχόντων;
στην ΕΠΤΑ που κυκλοφορεί αυτή τη βδομάδα)
Ανακοίνωση για τα καλά μαντάτα για τους συνταξιούχους του ΟΑΕΕ Πιερίας μας έστειλε χθες βράδυ και η βουλευτής Πιερίας του ΠΑΣΟΚ Μαρία Μίχου.
Είχαν προηγηθεί, την Παρασκευή, η ανακοίνωση του Γιάννη Αμοιρίδη και νωρίς χθες του Θανάση Παπαγεωργίου (σελ. 4).
Η κ. Μίχου, αφού σημειώνει ότι «υλοποιείται τελικά η δέσμευση του Υφυπουργού Εργασίας και Kοινωνικής Ασφάλειας κ. Γιώργου Κουτρουμάνη» απέναντι στην ίδια, δηλώνει ιδιαίτερα ικανοποιημένη που «ικανοποιείται ένα δίκαιο αίτημα των χιλιάδων συνταξιούχων του νομού μας, οι οποίοι ταλαιπωρήθηκαν από την προηγούμενη κυβέρνηση».
Δε θέλω να φανώ αγενής, αλλά όλη αυτή χαρά συνεπάγεται μήπως και επιστροφή στους συνταξιούχους της Πιερίας των παραπανίσιων χρημάτων που ξόδεψαν στον έναν χρόνο του πιλοτικού προγράμματος και στους πέντε μήνες που χρειάστηκαν για να επιστρέψουν στο πρότερο καθεστώς;
Μια ερώτηση κάνουμε (προς όλους τους βουλευτές) για λογαριασμό κάποιων ταλαίπωρων συνταξιούχων ΤΕΒΕτζήδων που είδαν το Χριστό φαντάρο όλη αυτή τη περίοδο που κλήθηκαν να γίνουν πειραματόζωα, πληρώνοντας πανάκριβες εξετάσεις.
Είχαν προηγηθεί, την Παρασκευή, η ανακοίνωση του Γιάννη Αμοιρίδη και νωρίς χθες του Θανάση Παπαγεωργίου (σελ. 4).
Η κ. Μίχου, αφού σημειώνει ότι «υλοποιείται τελικά η δέσμευση του Υφυπουργού Εργασίας και Kοινωνικής Ασφάλειας κ. Γιώργου Κουτρουμάνη» απέναντι στην ίδια, δηλώνει ιδιαίτερα ικανοποιημένη που «ικανοποιείται ένα δίκαιο αίτημα των χιλιάδων συνταξιούχων του νομού μας, οι οποίοι ταλαιπωρήθηκαν από την προηγούμενη κυβέρνηση».
Δε θέλω να φανώ αγενής, αλλά όλη αυτή χαρά συνεπάγεται μήπως και επιστροφή στους συνταξιούχους της Πιερίας των παραπανίσιων χρημάτων που ξόδεψαν στον έναν χρόνο του πιλοτικού προγράμματος και στους πέντε μήνες που χρειάστηκαν για να επιστρέψουν στο πρότερο καθεστώς;
Μια ερώτηση κάνουμε (προς όλους τους βουλευτές) για λογαριασμό κάποιων ταλαίπωρων συνταξιούχων ΤΕΒΕτζήδων που είδαν το Χριστό φαντάρο όλη αυτή τη περίοδο που κλήθηκαν να γίνουν πειραματόζωα, πληρώνοντας πανάκριβες εξετάσεις.
Διαβάσαμε ότι πήγανε κάτι παιδάκια στη Βουλή, σπάσανε τους κουμπαράδες τους μπροστά στις κάμερες, δώσανε από 20 ευρώ στο Ταμείο Σωτηρίας του κ. Πετσάλνικου, κι αυτός τα πήρε!
Και μετά ήρθε στην εφημερίδα η επιστολή μιας μαθήτριας Γυμνασίου και αναθαρρήσαμε. Μπορεί ο κ. Πετσάλνικος να μη ντρέπεται να παίρνει το χαρτζηλίκι μικρών παιδιών για να καλύψει όσα φάγανε μεγάλα γαϊδούρια, αλλά υπάρχουν και πιτσιρίκια που την ψυλλιάζονται τη δουλειά.
Ιδού λοιπόν τι γράφει η Χριστίνα (κι ο τίτλος δικός της):
Ταμείο συγγνώμης πολιτικών
Κύριε Πρόεδρε της Βουλής, σας προτείνω την δημιουργία Ταμείου Συγγνώμης Πολιτικών. Θα είναι μια πρωτοβουλία-η εθελοντική και ενυπόγραφη συγκέντρωση συγγνώμης των πολιτικών-που θα μειώσει την οργή των εφήβων και σας προτείνω να την θέσετε υπό την αιγίδα του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Πιστεύω, η πρότασή μου να βρει ευρύτατη αποδοχή από τους πολιτικούς των τελευταίων δεκαετιών, γεγονός που θα δείξει ότι οι Έλληνες πολιτικοί έχουν ακόμη αξίες και φιλότιμο.
Κύριε Πρόεδρε, στην εφηβεία μου νιώθω ότι έχει υποθηκευθεί το μέλλον μου, η υπόλοιπη μου ζωή, τα όνειρά μου, οι σπουδές μου, η οικογένεια που πρόκειται να δημιουργήσω. Νιώθω μια ανασφάλεια για το μέλλον μου και για την ίδια μου την χώρα. Και την νιώθω χωρίς να έχω ασκήσει το δικαίωμα της ψήφου. Και χωρίς να έχω πάρει αποφάσεις ή να έχω εισακουστεί έστω και μία στιγμή ως πολίτης της χώρας μου.
Πιστεύω λοιπόν πως πρώτα έπρεπε να δημιουργήσετε το Ταμείο Συγγνώμης των Πολιτικών και μετά το Ταμείο Στήριξης της Ελλάδας.
Κύριε Πρόεδρε, αν υλοποιήσετε την πρόταση μου-που δεν το πιστεύω-όταν ενυπόγραφα κάποιος από τους πολιτικούς των τελευταίων δεκαετιών και των σημερινών «αποταμιεύσει» την συγγνώμη του στο προτεινόμενο Ταμείο, τότε και εγώ θα ενισχύσω οικονομικά το δικό σας Ταμείο με αθώες ιδέες, εφηβική δύναμη και ελπιδοφόρα όνειρα.
Την λέξη Συγγνώμη την γράφω με δύο «γγ», γιατί πρέπει να ξεχωρίζει από την Συγνώμη που
ζητούν καθημερινά οι απλοί άνθρωποι. Πρέπει αυτή η Συγνώμη να ‘ναι διαφορετική!
Με εκτίμησηΚαι μετά ήρθε στην εφημερίδα η επιστολή μιας μαθήτριας Γυμνασίου και αναθαρρήσαμε. Μπορεί ο κ. Πετσάλνικος να μη ντρέπεται να παίρνει το χαρτζηλίκι μικρών παιδιών για να καλύψει όσα φάγανε μεγάλα γαϊδούρια, αλλά υπάρχουν και πιτσιρίκια που την ψυλλιάζονται τη δουλειά.
Ιδού λοιπόν τι γράφει η Χριστίνα (κι ο τίτλος δικός της):
Ταμείο συγγνώμης πολιτικών
Κύριε Πρόεδρε της Βουλής, σας προτείνω την δημιουργία Ταμείου Συγγνώμης Πολιτικών. Θα είναι μια πρωτοβουλία-η εθελοντική και ενυπόγραφη συγκέντρωση συγγνώμης των πολιτικών-που θα μειώσει την οργή των εφήβων και σας προτείνω να την θέσετε υπό την αιγίδα του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Πιστεύω, η πρότασή μου να βρει ευρύτατη αποδοχή από τους πολιτικούς των τελευταίων δεκαετιών, γεγονός που θα δείξει ότι οι Έλληνες πολιτικοί έχουν ακόμη αξίες και φιλότιμο.
Κύριε Πρόεδρε, στην εφηβεία μου νιώθω ότι έχει υποθηκευθεί το μέλλον μου, η υπόλοιπη μου ζωή, τα όνειρά μου, οι σπουδές μου, η οικογένεια που πρόκειται να δημιουργήσω. Νιώθω μια ανασφάλεια για το μέλλον μου και για την ίδια μου την χώρα. Και την νιώθω χωρίς να έχω ασκήσει το δικαίωμα της ψήφου. Και χωρίς να έχω πάρει αποφάσεις ή να έχω εισακουστεί έστω και μία στιγμή ως πολίτης της χώρας μου.
Πιστεύω λοιπόν πως πρώτα έπρεπε να δημιουργήσετε το Ταμείο Συγγνώμης των Πολιτικών και μετά το Ταμείο Στήριξης της Ελλάδας.
Κύριε Πρόεδρε, αν υλοποιήσετε την πρόταση μου-που δεν το πιστεύω-όταν ενυπόγραφα κάποιος από τους πολιτικούς των τελευταίων δεκαετιών και των σημερινών «αποταμιεύσει» την συγγνώμη του στο προτεινόμενο Ταμείο, τότε και εγώ θα ενισχύσω οικονομικά το δικό σας Ταμείο με αθώες ιδέες, εφηβική δύναμη και ελπιδοφόρα όνειρα.
Την λέξη Συγγνώμη την γράφω με δύο «γγ», γιατί πρέπει να ξεχωρίζει από την Συγνώμη που
ζητούν καθημερινά οι απλοί άνθρωποι. Πρέπει αυτή η Συγνώμη να ‘ναι διαφορετική!
Σιαμάγκα Θ. Χριστίνα
Μαθήτρια Γυμνασίου Κατερίνης
Πολλοί ήταν οι πολίτες που βρέθηκαν στα Δικαστήρια την Παρασκευή για να εκφράσουν τη συμπαράστασή τους στους πέντε κατηγορούμενους (οι οποίοι αθωώθηκαν) στη «δίκη της πετούνιας».
Εκτός από την προϊσταμένη της ΚΖ Εφορίας Έφη Πουλάκη-Παντερμαλή, τον Φιλόλογο-Ιστορικό Γιώργο Ράπτη, το δήμαρχος Δίου Γρηγόρη Παπαχρήστο, τον Γραμματέα της Ν.Ε. Πα.Σο.Κ. Πιερίας Γιάννη Μαλτζάρη, τον πολιτευτή Ηλία Τσιτλακίδη, τον πρώην δημοτικό σύμβουλο Γιάννη Γρηγοριάδη, τον δημοτικό σύμβουλο Άρη Κασιμίδη και το νομαρχιακό σύμβουλο Θοδωρή Παυλίδη, παρόντες ο Γραμματέας της Ν.Ε. του ΣYN Στέργιος Καστόρης, ο Διοικητής του Νοσοκομείου Κατερίνης Στέργιος Φαρμάκης, αλλά και ο Γραμματέας της ΕΞΕΠ Ηρακλής Τσιτλακίδης.
Εκτός από την προϊσταμένη της ΚΖ Εφορίας Έφη Πουλάκη-Παντερμαλή, τον Φιλόλογο-Ιστορικό Γιώργο Ράπτη, το δήμαρχος Δίου Γρηγόρη Παπαχρήστο, τον Γραμματέα της Ν.Ε. Πα.Σο.Κ. Πιερίας Γιάννη Μαλτζάρη, τον πολιτευτή Ηλία Τσιτλακίδη, τον πρώην δημοτικό σύμβουλο Γιάννη Γρηγοριάδη, τον δημοτικό σύμβουλο Άρη Κασιμίδη και το νομαρχιακό σύμβουλο Θοδωρή Παυλίδη, παρόντες ο Γραμματέας της Ν.Ε. του ΣYN Στέργιος Καστόρης, ο Διοικητής του Νοσοκομείου Κατερίνης Στέργιος Φαρμάκης, αλλά και ο Γραμματέας της ΕΞΕΠ Ηρακλής Τσιτλακίδης.
Υπάρχει «φως στο τούνελ» για την Ελλάδα, υποστηρίζει σε συνέντευξή του ο Βαγγέλης Βενιζέλος.
Τι να σου πω υπουργέ μου… έχω την αίσθηση ότι το μόνο τούνελ με φως στη χώρα μας, είναι εκείνο της Αγγελικής Νικολούλη.
Τι να σου πω υπουργέ μου… έχω την αίσθηση ότι το μόνο τούνελ με φως στη χώρα μας, είναι εκείνο της Αγγελικής Νικολούλη.
Δεν αντέχει μια διάσπαση η παράταξη, δήλωσε ο Γιώργος Καρατζαφέρης, απευθύνοντας κάλεσμα συνεργασίας στη Νέα Δημοκρατία για να μη μείνει πολλά χρόνια στην εξουσία το Πα.Σο.Κ.
Κανονικά, ο πρόεδρος του Λα.Ο.Σ. θα έπρεπε να πει ότι «δεν αντέχει ακόμη μια διάσπαση η παράταξη», διότι ο ίδιος φρόντισε να… δείξει το δρόμο μετά τις εκλογές του 2000.
Κανονικά, ο πρόεδρος του Λα.Ο.Σ. θα έπρεπε να πει ότι «δεν αντέχει ακόμη μια διάσπαση η παράταξη», διότι ο ίδιος φρόντισε να… δείξει το δρόμο μετά τις εκλογές του 2000.
Ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας των Θρακών η χθεσινή, για τα μέλη του συλλόγου Θρακών.
Το πρωί τελέστηκε μνημόσυνο και στη συνέχεια ακολούθησε ομιλία του συγγραφέα και ιστορικού Χάρη Τσιρκινίδη, για τη γενοκτονία του ελληνισμού της Θράκης υπό το φως των ξένων ευρωπαϊκών αρχείων.
Το πρωί τελέστηκε μνημόσυνο και στη συνέχεια ακολούθησε ομιλία του συγγραφέα και ιστορικού Χάρη Τσιρκινίδη, για τη γενοκτονία του ελληνισμού της Θράκης υπό το φως των ξένων ευρωπαϊκών αρχείων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου