ΠΕΜΠΤΗ 22 Απριλίου 2010
ΑΥΤΕΣΤΙΣ ηµέρες, ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου έχει στα χέρια του δύο έγγραφα.
ΠΡΩΤΟΝ, ΜΙΑ µακροσκελέστατη (ενενήντα σελίδες!) «µηνυτήριο αναφορά κατά των κερδοσκόπων», την οποία έχει υποβάλει οµάδα δικηγόρων.
ΤΟΥ ΖΗΤΟΥΝ να ...κινηθεί πάραυτα και να διώξει ποινικά πάσης φύσεως κερδοσκόπους που εδρεύουν σε «Μεγάλη Βρετανία, Γαλλία, Γερµανία, Ιταλία, Ελβετία, Αυστρία, Βέλγιο και Ολλανδία». Είναι προφανές ότι η επιλογή των συγκεκριµένων χωρών δίνει στην ποινική δίωξη που καλείται να ασκήσει ο εισαγγελέας µια ενδιαφέρουσα διάσταση παγκοσµιοποίησης.
ΔΕΥΤΕΡΟΝ, ΜΙΑ επιστολή του προέδρου της Εξεταστικής Επιτροπής για την υπόθεση της Siemens, µε την οποία ζητά να του αποσταλεί «αντίγραφο των πρακτικών των συνεδριάσεων του Ανωτάτου Δικαστικού Συµβουλίου και της Ολοµέλειας του Αρείου Πάγου». Είναι οι συνεδριάσεις κατά τις οποίες απερρίφθη το αίτηµα του υπουργού Δικαιοσύνης να τεθεί σε προσωρινή αργία ο ανακριτής Ζαγοριανός.
ΓΙΑΠΟΙΟΝ λόγο τις θέλει ο πρόεδρος; «Για να διερευνηθεί το ενδεχόµενο συγκάλυψης ευθυνών κάθε εµπλεκόµενου υπαιτίου». ΠΡΟΦΑΝΩΣΔΕΝ είµαι αρµόδιος, ούτε καν ενδεδειγµένος να δίνω συµβουλές στον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου. Αν µε ρωτούσε, όµως, ποια από τις δύο υποθέσεις να χειριστεί κατά απόλυτη προτεραιότητα, θα του απαντούσα ανεπιφύλακτα:
- ΤΗΝ πρώτη. Είναι πιο σοβαρή... ΔΙΟΤΙΗ πρόθεση µιας Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής να διερευνήσει «το ενδεχόµενο συγκάλυψης ευθυνών» από την Ολοµέλεια του Αρείου Πάγου είναι πιο εκκεντρική κι από την ιδέα να αρχίσουµε να συλλαµβάνουµε τους κερδοσκόπους στο Λονδίνο, το Αµστερνταµ και τη Φρανκφούρτη.
ΓΙΑΝΑ είµαι απολύτως ειλικρινής, προτιµώ να πάρω την υπόθεση στην πλάκα, παρά να την αξιολογήσω σοβαρά. Με άλλα λόγια, προτιµώ να γελάω παρά να ανησυχώ.
ΔΙΟΤΙ ΜΕΤΑ την παρουσία της ηγεσίας της Δικαιοσύνης σε συνεδρίαση του Υπουργικού Συµβουλίου και µετά τη διπλή παρέµβαση του υπουργού Δικαιοσύνης στην υπόθεση Ζαγοριανού, θα ήταν η τρίτη περίπτωση µέσα σε ελάχιστους µήνες που κάποιοι προσπαθούν να υποδείξουν στη Δικαιοσύνη πώς να κάνει τη δουλειά της.
ΚΑΙΣΕ µια δηµοκρατία, αυτά δεν είναι κανονικά πράγµατα. Οχι επειδή η Δικαιοσύνη τα κάνει όλα µια χαρά, κάθε άλλο. Αλλά επειδή δεν είναι δουλειά κανενός υπουργού και καµίας Εξεταστικής Επιτροπής να αποφασίζουν πότε τα κάνει καλά και πότε δεν τα κάνει. Και ακόµη λιγότερο είναι δουλειά τους να παρεµβαίνουν για να την πείσουν να τα κάνει όπως θέλουν αυτοί.
ΕΝΩ,ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ, δεν υπάρχει κανένα πρόβληµα αν ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου κάνει µήνυση στους κερδοσκόπους. Ασε δε που αν είχε αίσθηση του χιούµορ, θα µπορούσε να αναθέσει την υπόθεση στον ανακριτή Ζαγοριανό!
ΠΡΩΤΟΝ, ΜΙΑ µακροσκελέστατη (ενενήντα σελίδες!) «µηνυτήριο αναφορά κατά των κερδοσκόπων», την οποία έχει υποβάλει οµάδα δικηγόρων.
ΤΟΥ ΖΗΤΟΥΝ να ...κινηθεί πάραυτα και να διώξει ποινικά πάσης φύσεως κερδοσκόπους που εδρεύουν σε «Μεγάλη Βρετανία, Γαλλία, Γερµανία, Ιταλία, Ελβετία, Αυστρία, Βέλγιο και Ολλανδία». Είναι προφανές ότι η επιλογή των συγκεκριµένων χωρών δίνει στην ποινική δίωξη που καλείται να ασκήσει ο εισαγγελέας µια ενδιαφέρουσα διάσταση παγκοσµιοποίησης.
ΔΕΥΤΕΡΟΝ, ΜΙΑ επιστολή του προέδρου της Εξεταστικής Επιτροπής για την υπόθεση της Siemens, µε την οποία ζητά να του αποσταλεί «αντίγραφο των πρακτικών των συνεδριάσεων του Ανωτάτου Δικαστικού Συµβουλίου και της Ολοµέλειας του Αρείου Πάγου». Είναι οι συνεδριάσεις κατά τις οποίες απερρίφθη το αίτηµα του υπουργού Δικαιοσύνης να τεθεί σε προσωρινή αργία ο ανακριτής Ζαγοριανός.
ΓΙΑΠΟΙΟΝ λόγο τις θέλει ο πρόεδρος; «Για να διερευνηθεί το ενδεχόµενο συγκάλυψης ευθυνών κάθε εµπλεκόµενου υπαιτίου». ΠΡΟΦΑΝΩΣΔΕΝ είµαι αρµόδιος, ούτε καν ενδεδειγµένος να δίνω συµβουλές στον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου. Αν µε ρωτούσε, όµως, ποια από τις δύο υποθέσεις να χειριστεί κατά απόλυτη προτεραιότητα, θα του απαντούσα ανεπιφύλακτα:
- ΤΗΝ πρώτη. Είναι πιο σοβαρή... ΔΙΟΤΙΗ πρόθεση µιας Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής να διερευνήσει «το ενδεχόµενο συγκάλυψης ευθυνών» από την Ολοµέλεια του Αρείου Πάγου είναι πιο εκκεντρική κι από την ιδέα να αρχίσουµε να συλλαµβάνουµε τους κερδοσκόπους στο Λονδίνο, το Αµστερνταµ και τη Φρανκφούρτη.
ΓΙΑΝΑ είµαι απολύτως ειλικρινής, προτιµώ να πάρω την υπόθεση στην πλάκα, παρά να την αξιολογήσω σοβαρά. Με άλλα λόγια, προτιµώ να γελάω παρά να ανησυχώ.
ΔΙΟΤΙ ΜΕΤΑ την παρουσία της ηγεσίας της Δικαιοσύνης σε συνεδρίαση του Υπουργικού Συµβουλίου και µετά τη διπλή παρέµβαση του υπουργού Δικαιοσύνης στην υπόθεση Ζαγοριανού, θα ήταν η τρίτη περίπτωση µέσα σε ελάχιστους µήνες που κάποιοι προσπαθούν να υποδείξουν στη Δικαιοσύνη πώς να κάνει τη δουλειά της.
ΚΑΙΣΕ µια δηµοκρατία, αυτά δεν είναι κανονικά πράγµατα. Οχι επειδή η Δικαιοσύνη τα κάνει όλα µια χαρά, κάθε άλλο. Αλλά επειδή δεν είναι δουλειά κανενός υπουργού και καµίας Εξεταστικής Επιτροπής να αποφασίζουν πότε τα κάνει καλά και πότε δεν τα κάνει. Και ακόµη λιγότερο είναι δουλειά τους να παρεµβαίνουν για να την πείσουν να τα κάνει όπως θέλουν αυτοί.
ΕΝΩ,ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ, δεν υπάρχει κανένα πρόβληµα αν ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου κάνει µήνυση στους κερδοσκόπους. Ασε δε που αν είχε αίσθηση του χιούµορ, θα µπορούσε να αναθέσει την υπόθεση στον ανακριτή Ζαγοριανό!
Η πρόθεση της Βουλής να διερευνήσει «το ενδεχόµενο συγκάλυψης ευθυνών» από τον Αρειο Πάγο είναι πιο εκκεντρική κι από το να αρχίσουµε να συλλαµβάνουµε τους κερδοσκόπους στο Λονδίνο.http://kraxtis-gr.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου