«πού ήσουν Γιάννη μ.. «στο χωράφι».. τι έκανες; «τίποτε».. του Δημήτρη Καλαϊτζή

 ..

Πέρασαν τρείς μήνες περίπου από τότε που ανέλαβε η νέα κυβέρνηση. Δεν έγραψα ούτε μία αράδα. Παρακολουθώ τις εξελίξεις με ανάμικτα συναισθήματα. Ξεκίνησε με ανεβασμένο ηθικό και ψυχολογική αναπτερωμένη εθνική υπερηφάνεια στις πρώτες ημέρες με το επικοινωνιακό ντεμαράζ των διαβουλεύσεων, που όμως αποδείχθηκε ότι είναι και επικίνδυνο αλλά και πολιτική και οικονομική «φούσκα».Η νέα νομιμοποιημένη με την πρόσφατη λαϊκή ετυμηγορία κυβέρνηση, προσπάθησε να βάλει δύσκολα στους δανειστές, αλλά μάλλον γύρισε μπούμεραγκ για εμάς. Οι λεονταρισμοί και οι επικοινωνιακοί τακτικισμοί του Βαρουφάκη, έγιναν στάχτη και σκορπίστηκαν.Τώρα προσαρμογή στις επιταγές των δανειστών μας.Αν ερωτηθώ, θα πώς καλώς καμωμένο, αφού διαφορετικά δεν γινόταν. Θα χαιρόμουνα η Ελληνική κυβέρνηση να έτριβε στη μούρη του Σόιμπλε και των άλλων emails με τις απαιτήσεις μας και τα προγράμματά μας. Αλλά αυτό δεν ήτνα εφικτό να γίνει, εκτός εάν.. είχαμε άλλο πλάνο.. δηλαδά plane b που λένε..άν δηλαδή μπορούσε η χώρα να χρηματοδοτηθεί από άλλες πηγές.. πχ Κίνα, ΗΠΑ, Ρωσία .Αλλά όπως είδαμε ο Πούτιν δεν δελεάστηκε από τις κινήσεις μας περι «γεωστρατηγικής θέσης της χώρας μας». Ψυχρά μας προσγείωσε, λέγοντας μας ούτε λίγο ούτε πολύ.. ότι ανήκετε στην ΕΥΡΩΖΩΝΗ και από εκεί θα χρηματοδοτηθείτε.. δηλαδή από Ρωσία.. νιέτ.. ευρώ.

Τώρα έρχετια ο πρωθυπουργός και για να δώσει πεδίο στροφής της συμπεριφοράς των ευρωπαίων προς τη χώρα μας και προχωρεί σε αποδόμηση του Βαρουφάκη.Γιατί περι αυτού πρόκειται, γιατί στοχεύει. Να αλλάξει το κλίμα (πάλι το επικοινωνιακό στη μέση) στην Γερμανία υπέρ της χώρας μας, για να αλλάξει τακτική και η Μέρκελ όσο το δυνατόν ανώδυνα και να προχωρήσει η επίτευξη κάποιας συμφωνίας. Έτσι θα σταματήσει το μαρτύριο της σταγόνας που περνάει η χώρα με τα ταμεία άδεια και με τα νέα μέτρα να είναι έτοιμα να εφαρμοστούν και να είμαστε σίγουροι, ότι θάναι και χειρότερα γιατί θα ισχύουν τα παλιά (που δέν καταργούνται, όπως έκτακτες εισφορές που έγιναν μόνιμες ,ΕΝΦΙΑ κλπ), και θα προστεθούν και νέα.

Αρα, ποια ελπίδα περιμένει τη χώρα μας; Δεν φαίνεται φώς στο τούνελ. Μπορεί να μην βγούμε από το ΕΥΡΩ, αλλά από την κακή μας μοίρα και φτώχεια δεν θα ξεφύγουμε.. Οχι τίποτε άλλο αλλά θα ξοδέψουμε και κονδύλια να καθαρίσουμε τα σχισμένα μνημόνια που συσωρεύτηκαν μπροστά στο ΜΑΞΙΜΟΥ…

Κατά τα άλλα ισχύει η λαϊκή ρήση «πού ήσουν Γιάννη μ.. «στο χωράφι».. τι έκανες; «τίποτε»..