ΑΝ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΟΣ ΠΑΙΚΤΗΣ
Γράφει Νίκος Σόμογλου
Αγαπητό Fimotro,
Τελικά ούτε ασκέρι, ούτε χωρίς σχέδιο είναι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, όπως πίστευαν και εξακολουθούν να πιστεύουν κάποιοι. Για να είμαι ειλικρινής την ίδια εντύπωση...
είχα κι εγώ, βλέποντας τον πρωθυπουργό και τον Βαρουφάκη να επισκέπτονται ηγέτες κρατών με περιορισμένες δυνατότητες παρέμβασης. Όμως, οι επαφές αυτές και η γενικότερη τακτική της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, δείχνουν πως και σχέδιο και στρατηγική υπάρχει και στελέχη διαθέτει να σταθούν με διαπραγματευτικές ικανότητες απέναντι στους ισχυρούς της Ευρώπης. Όλα όσα είδαμε μέχρι τώρα είναι φανερό ότι αποτελούν τμήματα μιας στρατηγικής με στόχο να σπάσει το μέτωπο: όλοι στην μεριά του τραπεζιού που κάθεται η Γερμανία και η Ελλάδα μόνη της. Είναι γεγονός ότι σε πρώτη φάση δεν απέδωσε καρπούς η τακτική, καθώς οι πάντες τοποθετήθηκαν αρνητικά, ταυτιζόμενοι με τον ισχυρότερο. Κάτι που οι επόμενες κινήσεις αποδεικνύουν ότι ανέμενε η Ελληνική πλευρά. Άκαμπτη η κυβέρνηση στις βασικές διεκδικήσεις της -με αρκετές προσαρμογές από την άλλη σε ζητήματα τριβής- πέρασε τώρα στο δεύτερο στάδιο της στρατηγικής της, έχοντας πάντα τον ίδιο στόχο: να βρει μερικούς συμμάχους ώστε να αναγκάσει τη Μέρκελ και τον Σόϊμπλε να μπουν στη διαπραγμάτευση πιεζόμενοι. Τότε οι υποχωρήσεις ένθεν κακείθεν θα οδηγήσουν σίγουρα σε συμβιβασμό. Αυτή είναι η στρατηγική του Τσίπρα. Αν τα καταφέρει θα είναι μεγάλος παίκτης..
Γράφει Νίκος Σόμογλου
Αγαπητό Fimotro,
Τελικά ούτε ασκέρι, ούτε χωρίς σχέδιο είναι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, όπως πίστευαν και εξακολουθούν να πιστεύουν κάποιοι. Για να είμαι ειλικρινής την ίδια εντύπωση...
είχα κι εγώ, βλέποντας τον πρωθυπουργό και τον Βαρουφάκη να επισκέπτονται ηγέτες κρατών με περιορισμένες δυνατότητες παρέμβασης. Όμως, οι επαφές αυτές και η γενικότερη τακτική της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, δείχνουν πως και σχέδιο και στρατηγική υπάρχει και στελέχη διαθέτει να σταθούν με διαπραγματευτικές ικανότητες απέναντι στους ισχυρούς της Ευρώπης. Όλα όσα είδαμε μέχρι τώρα είναι φανερό ότι αποτελούν τμήματα μιας στρατηγικής με στόχο να σπάσει το μέτωπο: όλοι στην μεριά του τραπεζιού που κάθεται η Γερμανία και η Ελλάδα μόνη της. Είναι γεγονός ότι σε πρώτη φάση δεν απέδωσε καρπούς η τακτική, καθώς οι πάντες τοποθετήθηκαν αρνητικά, ταυτιζόμενοι με τον ισχυρότερο. Κάτι που οι επόμενες κινήσεις αποδεικνύουν ότι ανέμενε η Ελληνική πλευρά. Άκαμπτη η κυβέρνηση στις βασικές διεκδικήσεις της -με αρκετές προσαρμογές από την άλλη σε ζητήματα τριβής- πέρασε τώρα στο δεύτερο στάδιο της στρατηγικής της, έχοντας πάντα τον ίδιο στόχο: να βρει μερικούς συμμάχους ώστε να αναγκάσει τη Μέρκελ και τον Σόϊμπλε να μπουν στη διαπραγμάτευση πιεζόμενοι. Τότε οι υποχωρήσεις ένθεν κακείθεν θα οδηγήσουν σίγουρα σε συμβιβασμό. Αυτή είναι η στρατηγική του Τσίπρα. Αν τα καταφέρει θα είναι μεγάλος παίκτης..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου