Θα ήταν αφελείς όσοι φαντάζονταν ότι το 8% της Ελιάς θα λειτουργούσε κατευναστικά στις εσωκομματικές διεργασίες του ΠΑΣΟΚ. Και 10% ή..
και 12% να ήταν, με τον ίδιο τρόπο θα το ερμήνευαν. Αλλοι ως επιδοκιμασία του εγχειρήματος της ανασυγκρότησης της Κεντροαριστεράς και άλλοι ως τον «σκληρό πυρήνα» του ΠΑΣΟΚ που δεν εννοεί να «λυγίσει» στις δυσκολίες. Η οπτική της κάθε πλευράς εύλογα προσαρμόζεται στις επιδιώξεις της.
και 12% να ήταν, με τον ίδιο τρόπο θα το ερμήνευαν. Αλλοι ως επιδοκιμασία του εγχειρήματος της ανασυγκρότησης της Κεντροαριστεράς και άλλοι ως τον «σκληρό πυρήνα» του ΠΑΣΟΚ που δεν εννοεί να «λυγίσει» στις δυσκολίες. Η οπτική της κάθε πλευράς εύλογα προσαρμόζεται στις επιδιώξεις της.
Αλλά υπάρχει και η ψυχρή λογική που είναι και η μόνη ικανή να δώσει πειστικές απαντήσεις σε καταστάσεις που επηρεάζονται όχι μόνο από το συμφέρον αλλά και από το συναίσθημα. Και η ψυχρή λογική λειτουργεί αποτελεσματικά μόνο όταν συνοδεύεται και από απτά παραδείγματα. Που ευτυχώς τα έχει και μας τα προσφέρει η σύγχρονη πολιτική ιστορία του τόπου.
Δεν είναι η πρώτη φορά που η πολυδιάσπαση οδήγησε τη δημοκρατική παράταξη στην απαξίωση. Και μάλιστα μετά από ιστορικά ανεπανάληπτα επιτεύγματα, όπως εκείνα που πραγματοποιήθηκαν από τον Ελευθέριο Βενιζέλο και το Κόμμα των Φιλελευθέρων. Σε κατάσταση ανάλογη της σημερινής είχε περιέλθει το 1958 κι εκεί θα είχε παραμείνει αν δεν αποφασιζόταν το 1961 να παραμεριστούν μικροφιλοδοξίες και μικροεγωισμοί και να συγκροτηθεί η Ενωση Κέντρου.
Και ακόμη θα πρέπει να αναρωτηθούν όσοι πεισματικά υπεραμύνονται της διατήρησης του ΠΑΣΟΚ και των παραδοσιακών στελεχών του, γιατί ο Ανδρέας Παπανδρέου ίδρυσε το ΠΑΣΟΚ και δεν αποδέχθηκε την ηγεσία της Ενωσης Κέντρου που του προσφέρθηκε. Και όταν μιλάμε για την ΕΚ του 1974 εννοούμε τους εν ζωή προδικτατορικούς βουλευτές που είχαν περάσει από τις δοκιμασίες της αποστασίας και της χούντας και είχαν σταθεί όρθιοι.
Το 1909, την επομένη της Μικρασιατικής Καταστροφής, το 1961 και το 1974 η δημοκρατική παράταξη στάθηκε όρθια και οδήγησε τον λαό και τον τόπο σε κοινωνικές ανατροπές και ιστορικές πορείες. Ανάλογης ιστορικής σημασίας στιγμές ζούμε και τώρα. Ο λαός και η χώρα αναζητούν με αγωνία αυτόν που θα τους οδηγήσει στο αύριο. Και η δημοκρατική παράταξη πρέπει να ξαναδώσει το «παρών», όπως το έκανε κάθε φορά που χρειάστηκε. Συσπειρώνοντας τις δυνάμεις της και αδιαφορώντας για τις ιδιοτελείς παρεμβάσεις του οιουδήποτε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου