Θα μας διώξουν απο το Ευρώ.Η φράση εκβιασμου..

 

Θα μας διώξουν απο το Ευρώ.Η φράση εκβιασμου..Και τις προηγούμενες εκλογές, και τις πρόσφατες αλλά και σήμερα, τη μάχαιρα αυτή την ..

κινούν προκλητικά και καθημερινά, σάν μπαμπούλα στο κεφάλι του λαού. Ας σταματήσουν πιά αυτή την  πολιτική απάτη.Είναι απάτη.Είναι μεγάλο ψέμμα.Κανείς δέν μπορεί να μας διώξει,εκτός άν το επιλέξουμε μόνοι μας. Με αυτό το φόβο που έσπειραν υποβοηθούμενοι ξετσίπωτα με την καθημερινή προπαγάνδα των εντεταλμένων ΜΜΕ, κατάφεραν να σταθούν στα πόδια τους τα δύο κόμματα εξουσίας, να γαντζωθούν στις κυβερνητικές καρέκλες και να πάρουν και τα εύσημα απο τους Ευρωπαίους σύγχρονους δήμιους του Ελληνικού λαού.

Αν έχει τα κότσια η Μέρκελ άς το κάνει.Τρία τρισεκατομμύρια Ευρώ θα χάσει η Γερμανία.Αυτό το κρύβουν επιμελώς.Τέρμα το κοροιδελίκι.

Ο Ελληνικός λαός είναι στα πρόθυρα της τρέλας, οι αυτοκτονίες καθημερινές, το μέλλον των παιδιών μας αβέβαιο, οι τραπεζίτες δισεκατομυριούχοι, πριμοδοτημένοι με δεκάδες δισεκατομμυρίων (για δήθεν στήριξη του τραπεζικού συστήματος) με Ευρώ "κλεμμένα" απο τον εξαθλιωμένο  πολίτη.

Η φτωχοποίηση 8 εκατομμυρίων πολιτών, η εξαφάνιση της μεσαίας τάξης, τα 5 εκατομμύρια ανέργων, τα τρία εκατομμύρια δανειοληπτών που δέν μπορούν να αποπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους, οι οφειλές των ταμείων που οδηγούν σε  καθημερινές συλλήψεις πολιτών  απο την τροχαία σε ελέγχους ρουτίνας και οδηγούνται στους εισαγγελείς, είναι η εικόνα της Ελλάδας του Ευρώ και της Ευρωζώνης.

Κα ενώ αυτά συμβαίνουν, οι κυβερνώντες επαίρονται για τα πλεονάσματα.Ποιά;Τα εικονικά;Αυτά που φαίνονται στα ταμεία, αφού πάντα στο Ελληνικό Δημόσιο οφείλει στους πάντες και εμφανίζει θετικόπρόσημο, εντελώς εικονικό και ψευδές;

Και ο Ελληνικός λαός, είναι ζαλισμένος, αποσβολωμένος, ντροπιασμένος, έχει καταρακωθεί κάθε ίχνος αξιοπρέπειάς του με τόσα που υποφέρει και δέν αντιδρά, κάθεται και περιμένει τη μοίρα του.Γιατί τόση απογοήτευση;Να πώ ότι ο περήφανος Ελληνικός λαός, ότι θετιό έχει πετύχει στο διάβα των αιώνων,  πάντα οφείλοντνα στους αγώνες και όχι στην κριτική απο την πολυθρόνα.Μήπως είναι καιρός να γεμίσουν και πάλι οι πλατείες;

του Δημήτρη Καλαϊτζή