Αγρότες ανακαλύπτουν τον «κόκκινο χρυσό»

Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2012

Του Γιώργου Ρούστα

Σ΄ ένα από τα ανερχόμενα επώνυμα ελληνικά προϊόντα στην ευρωπαϊκή αγορά βιολογικών-υγιεινών τροφίμων και ποτών εξελίσσεται η ροδιά, και θα μπορούσε να αποτελέσει ένα ισχυρό Προϊόν Ονομασίας Προέλευσης μοναδικής καλλιέργειας, όπως θεωρούνται πλέον διεθνώς ο κοζανίτικος κρόκος, η χιώτικη μαστίχα, το μέλι ελάτης Βυτίνας κ.ά. Η καλλιέργεια ροδιού μπορεί να προσφέρει μία εναλλακτική πηγή εσόδων στους παραγωγούς της Θεσσαλίας, αφού μπορεί να αναπτυχθεί τόσο σε άγονα χωράφια, όσο -το κυριότερο- σε παλιά βαμβακοχώραφα, από τα οποία και...διαθέτουμε πολλά!

Στην Ελλάδα η καλλιέργεια ροδιάς βρίσκεται σε «νηπιακό» στάδιο και η καλλιεργούμενη έκταση δεν υπερβαίνει συνολικά τα 20.000 στρέμματα, αλλά στα επόμενα χρόνια αναμένεται να αυξηθεί κατακόρυφα. Άλλωστε αυτό φαίνεται ξεκάθαρα και από τα στοιχεία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων σύμφωνα με τα οποία η παραγωγή ροδιού το 2007 έφθανε στη χώρα μας τα 4.000 στρέμματα, όταν το 2005 ήταν κάτι λιγότερο από 1.000 στρέμματα και το 1994 μόλις 500! Μέσα σε 13 χρόνια μόλις τα καλλιεργούμενα στρέμματα αυξήθηκαν κατά 3.500 σε μια χώρα μάλιστα που δύσκολα οι αγρότες στρέφονται στις εναλλακτικές καλλιέργειες.

Το σύνολο της παγκόσμιας παραγωγής είναι περίπου 2.250.000 τόνοι, με τα «ηνία» να κρατά η Ινδία (1.200.000 τόνους) και να ακολουθούν το Ιράν (650.000 τόνους) και οι ΗΠΑ (100.000 τόνους), όπως προκύπτει από στοιχεία του Εθνικού Ιδρύματος Αγροτικής Έρευνας (ΕΘΙΑΓΕ).

Βάσει των στοιχείων αυτών η ελληνική αγορά απορροφά ποσότητες ροδιών που κυμαίνονται μεταξύ 1000-1.200 τόνων, εκ των οποίων οι 800 τόνοι εισάγονται. Οι εισαγόμενες ποσότητες αφορούν, κυρίως, ρόδια ξινών ή ημίξινων ποικιλιών, που χαρακτηρίζονται από πολύ καλή εξωτερική εμφάνιση. Επισημαίνεται ότι η ελληνική αγορά εισάγει μεγάλες ποσότητες ροδιών, κυρίως από Τουρκία, Ιράν, Ινδία, Αίγυπτο και Ισραήλ.

Η συγκομιδή στη Θεσσαλία για τα γλυκά ρόδια ολοκληρώθηκε τέλη Αυγούστου και για τα γλυκόξινα, τέλος Σεπτεμβρίου.

ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ

Το ρόδι είναι πλούσιο σε σάκχαρα, βιταμίνες A, B, C μέταλλα, όπως ασβέστιο, φώσφορο, κάλιο, νάτριο, σίδηρο και την αντιοξειδωτική ουσία σελήνιο. Το εκχύλισμα του ροδιού μπορεί να προλάβει τον καρκίνο του προστάτη ή να επιβραδύνει την εξάπλωσή του, ενώ η κατανάλωση χυμού ροδιού κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, συμβάλλει στη μείωση του κινδύνου εγκεφαλικών κακώσεων στα βρέφη.

Οι κατακόκκινοι και χυμώδεις σπόροι του είναι στυπτικοί, αφροδισιακοί, δροσιστικοί και ανακουφίζουν από τον πυρετό. Τονώνουν και αποτοξινώνουν τον οργανισμό, καθαρίζουν το αίμα, τα νεφρά και την κύστη. Το αφέψημα από τα άνθη της ροδιάς, υπό μορφή γαργάρας, θεραπεύει την ουλίτιδα και ανακουφίζει από τον πονόλαιμο, ενώ το αφέψημα από τη φλούδα του καρπού καταπολεμά τις αμοιβάδες.

ΔΗΜ. ΤΖΙΟΛΗΣ: «ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΡΙΣΚΑΡΕΙ Ο ΑΓΡΟΤΗΣ»

«Η καλλιέργεια ροδιού είναι δύσκολη, αλλά αξίζει το ρίσκο, αρκεί ο παραγωγός να διαθέτει μεράκι, όρεξη για επίπονη δουλειά και να μελετά συνεχώς νέες πρακτικές καλλιεργητικής φροντίδας». Αυτή είναι η συμβουλή που δίνει σε αγρότες, οι οποίοι αναζητούν εναλλακτικές καλλιέργειες, ο Λαρισαίος Δημήτρης Τζιόλης, ο οποίος μίλησε στην «Ε» για τη ροδιά, μια άγνωστη σε πολλούς αλλά με προοπτικές καλλιέργεια.

Ο εκπαιδευτικός αλλά με υπερβολική αγάπη για τη γεωργία Δημήτρης Τζιώλης, το 2007 αναζητώντας μια εναλλακτική καλλιέργεια, αφού οι συμβατικές έπνεαν τα λοίσθια και μετά από εξονυχιστική έρευνα, αποφάσισε να ασχοληθεί στο πλαίσιο οικογενειακής επιχείρησης με την καλλιέργεια της ροδιάς. Άλλωστε τα 8 στρέμματα που διέθετε στην Κουλούρα, στο Δέλτα Πηνειού προσφέρονταν για τη συγκεκριμένη καλλιέργεια, αφού η ροδιά δεν θέλει χαμηλές, ούτε υψηλές θερμοκρασίες.

Τα πλεονεκτήματα της ροδιάς είναι πολλά. Μπορεί να αποθηκευθεί και να συντηρηθεί εύκολα, άρα ο παραγωγός δεν χρειάζεται αμέσως μετά τη συγκομιδή να πουλήσει το προιόν στους εμπόρους, ενώ ως φρούτο που αγκαλιάζεται από αγκάθια δεν έχει προβλήματα από εχθρούς (έντομα, ασθένειες κ.λπ.). Ακόμη κανένα στοιχείο του ροδιού δεν πάει χαμένο, αφού ο παραγωγός εκμεταλλεύεται από τα σπόρια (στην παραγωγή ελαίου, τσίπουρου) μέχρι τις φλούδες (στη βιομηχανία καλλυντικών).

Στα μειονεκτήματα μπορεί κανείς να συμπεριλάβει τη συνεχή απασχόληση που απαιτεί η καλλιέργεια στο χωράφι (κλάδεμα, αραίωμα, χλώροκλάδεμα, συχνά ποτίσματα και μεγάλη προσοχή στη συγκομιδή).

Σύμφωνα πάντα με τον κ. Τζιόλη «η καλλιέργεια αρχίζει να προσφέρει από τον τρίτο χρόνο της σποράς και μετά. Τα έξοδα για τον παραγωγό μειώνονται στο ελάχιστο μετά τον πέμπτο ή έκτο χρόνο ζωής του ροδεώνα, αφού υπολογίζονται σε 500 ευρώ το στρέμμα, όταν η απόδοση κυμαίνεται μεταξύ δύο και τεσσάρων τόνων ανά στρέμμα. Το κόστος εγκατάστασης της φυτείας ανέρχεται περίπου στα 1.330 ευρώ/στρέμμα και περιλαμβάνει τις δαπάνες που πραγματοποιούνται κατά τα πρώτα τρία χρόνια, όσο δηλαδή θεωρείται ότι διαρκεί η περίοδος εγκατάστασής της».

Στην περίπτωση του κ. Τζιόλη, φέτος (5ος χρόνος) η παραγωγή κυμάνθηκε στους 15 τόνους. Η αγορά όμως ακολουθεί αντιστρόφως ανάλογη πορεία με τη στρεμματική απόδοση, αφού τον τρίτο χρόνο (2010) η συμφωνία που έκλεισε ο παραγωγός ήταν στο 1,30 ευρώ, πέρυσι στο 1 ευρώ και φέτος μετά βίας και αφού αναγκάστηκε να απευθυνθεί στον δραστήριο Συνεταιρισμό της Δράμας, πούλησε την καλή ποιότητα 70 λεπτά και τη β΄ διαλογής 40 λεπτά

«Δυστυχώς και στην αγορά του ροδιού κάνουν κουμάντο τα καρτέλ» δηλώνει με οργή ο δραστήριος παραγωγός και εύχεται κάποια στιγμή που θα αυξηθούν οι παραγωγοί ροδιού (ο ίδιος έχει προχωρήσει σε πάνω από 30 παρουσιάσεις της καλλιέργειας σε συντοπίτες, κυρίως νέους αγρότες) να προκύψει η αναγκαιότητα του συνεταιρίζεσθαι.

Στόχος του κ. Τζιόλη είναι να προχωρήσει σε καθετοποίηση της παραγωγής, με απώτερο στόχο τη δημιουργία αποχυμωτηρίου, ώστε να κυκλοφορήσει στην αγορά χυμός από αποσπυρωμένο ρόδι και όχι επεξεργασμένος με διάφορες ουσίες. Τέτοιος χυμός κάνει θραύση στις ξένες αγορές. «Κόκκινος χρυσός» αποκαλείται από τους ειδικούς της διατροφής, λόγω των πλούσιων αντιοξειδωτικών ιδιοτήτων του και θεωρείται από τα είδη διατροφής με τη μεγαλύτερη ζήτηση. Ο χυμός του ροδιού, αναμεμειγμένος με ελαιόλαδο, εξαφανίζει τις κηλίδες από το δέρμα και σβήνει τις ρυτίδες, ενώ το ρόδι χρησιμοποιείται ευρύτατα στη μαγειρική και τη ζαχαροπλαστική. ΛΕΦΤΕΡΙΑ
 eleftheria.gr