Πέμπτη 27 Οκτωβρίου 2011 Διαβάζω ότι ο Μιχελάκης υποδεικνύει στην κυβέρνηση να προστατεύσει την αξιοπρέπεια των Ελλήνων. Διαβάζω ότι ο Καρατζαφέρης απορρίπτει κατηγορηματικά κάθε ενδεχόμενο εποπτείας από τους ξένους, ο Τσίπρας τον...
ανταγωνίζεται σε "εθνική αγανάκτηση" και ανάλογες φωνές ακούγονται κι από τον κυβερνητικό χώρο. Και δικαιολογημένα, υποθέτω, διερωτώμαι αν όλοι αυτοί ζουν τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα ή μας δουλεύουν υποδυόμενοι τους... εξωγήινους.
Πιστεύει, άραγε, ο λαλίστατος εκπρόσωπος της ΝΔ ότι αποτελούσε υπεράσπιση της αξιοπρέπειάς μας η επιτήρηση που μας επιβλήθηκε δύο φορές από την Ευρωπαϊκή Eνωση στη διάρκεια της καραμανλικής 5ετίας; Ή μήπως φαντάζονταν ότι υπεραμύνονταν της εθνικής ανεξαρτησίας ο Καρατζαφέρης και οι βουλευτές του, όπως και οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, όταν υπερψήφιζαν το Μνημόνιο και αποδέχονταν τον ασφυκτικό έλεγχο της τρόικας;
Φτάσαμε εδώ που φτάσαμε επειδή κάναμε λάθη. Και μπορεί τα λάθη αυτά να μην τα διέπραξαν μόνον οι πολιτικοί, αλλά η βασική ευθύνη είναι δική τους. Το λιγότερο, λοιπόν, που οφείλουν να κάνουν είναι να συμπεριφέρονται στοιχειωδώς σοβαρά και ν' αφήσουν κατά μέρος τις μεγαλοστομίες. Ιδιαίτερα όταν με τα όσα λένε πασχίζουν για ακόμη μία φορά να ωραιοποιήσουν καταστάσεις αντί να μιλήσουν με ειλικρίνεια και ευθύτητα για όσα έχουν συμβεί, συμβαίνουν και θα συμβούν.
Το ξέραμε όλοι καλά ότι η ένταξη στην Ευρωπαϊκή Eνωση σήμαινε εκχώρηση κάποιων κυριαρχικών δικαιωμάτων μας. Κι ακόμη ξέραμε ότι η καθιέρωση του ευρώ, το αίτημα για κοινή οικονομική πολιτική, ακόμη και η επιδίωξη μιας κοινής εξωτερικής πολιτικής ή τέλος ο στόχος της ευρωπαϊκής ενοποίησης, όλα αυτά δεν επιτυγχάνονται χωρίς την εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων από πλευράς όσων συμμετέχουν στις σχετικές διεργασίες.
Αλλά δεν είναι μόνον αυτά. Είναι και όσα συνεπάγεται η κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε. Υπό έλεγχο, υπό επιτήρηση, υπό εποπτεία είμαστε. Η κυβέρνηση οφείλει να κινείται μέσα στο πλαίσιο που έχει δεσμευθεί να κινηθεί, οι δανειστές ελέγχουν όσα κάνουμε και επιβάλλουν κυρώσεις γι' αυτά που δεν κάνουμε. Αν ο Μιχελάκης ή οποιοσδήποτε άλλος θεωρεί ότι η πραγματικότητα αυτή περιγράφεται με άλλους όρους, τον εαυτό του και μόνο κοροϊδεύει. Και το ίδιο κάνει όποιος υποδύεται πως πιστεύει ότι κάτι αλλάζει αν αντί να μας ελέγχουν τρεις επί ενάμιση μήνα, κάθε τρεις μήνες μάς ελέγχουν δέκα σε μόνιμη βάση. Aλλο είναι το πρόβλημά μας. Αν υπάρχουν ελπίδες και ποιες, για να βγούμε από το λούκι. ΕΡΡΙΚΟΣ ΜΠΑΡΤΖΙΝΟΠΟΥΛΟΣ bartzinopoulos@hotmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου