Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2011
Είναι στριμωγμένος ο βουλευτής. Ιδίως ο κυβερνητικός. Εξω από τη Βουλή ακούει να του φωνάζουν, "να καεί... να καεί..." κ.λπ. Μέσα στη Βουλή αναγκάζεται να ψηφίζει πράγματα τα οποία..
(όπως ισχυρίζεται) δεν... πιστεύει! Και όταν πηγαίνει στην εκλογική του περιφέρεια, βρίσκεται αντιμέτωπος με πάσης φύσεως αποδοκιμασίες! Τι γίνεται λοιπόν; Η κρίση ταυτότητας του βουλευτή συνοψίζεται σε τρία ερωτήματα: Ποιος θα μας "σώσει"; Μπορούν να μας σώσουν αυτοί που μας οδήγησαν με τις πράξεις ή τις παραλείψεις τους στη χρεοκοπία; Είναι ένα ερώτημα του οποίου η απάντηση βρίσκεται στα χέρια και μόνο των πολιτών. Μέχρι όμως να συμβεί η "αποκατάσταση", κυριαρχεί η οργή! Είναι, δε, εξαιρετικά προκλητικό να μας εξηγούν από... τηλεοράσεως αρχηγοί, υπουργοί και βουλευτές δεκαετιών πώς θα σώσουν τη χώρα από αυτά που οι ίδιοι διέπραξαν! Από μόνη της η πρακτική αυτή αποσταθεροποιεί το πολιτικό σύστημα? Ιδιαίτερα δύσκολη, δε, είναι η θέση των κυβερνητικών βουλευτών, καθώς εκλέχθηκαν να υπηρετήσουν άλλο πράγμα από αυτό το οποίο τελικά καλούνται να υπηρετήσουν... Το δεύτερο ερώτημα είναι τα "προνόμια". Η κρίση θέλει ισχυρό "ηθικό παράδειγμα" από αυτούς που ζητούν από τους πολίτες θυσίες αυτής της έκτασης για να βγει η χώρα από την κρίση. Και αυτό μέχρι στιγμής δεν έχει δοθεί? ούτε από τους βουλευτές, ούτε από τη Βουλή, ούτε από την "κυβερνητική λειτουργία". Κάποτε ο περιορισμός των "προνομίων" ήταν λαϊκισμός. Τώρα δεν είναι... Εστω κι αν μερικοί τον χρησιμοποιούν με αυτό τον τρόπο για να πλήξουν το πολιτικό σύστημα. Και το τρίτο ερώτημα έχει σχέση με το περιεχόμενο της "δουλειάς" των βουλευτών. Αλλάζει ριζικά. Δεν είναι πια "μεσολάβηση" οι "διορισμοί", οι "εξυπηρετήσεις" κ.λπ. Αυτό ήδη είχε αρχίσει να γίνεται με την ενίσχυση των αυτοδιοικητικών θεσμών, οι οποίοι όμως αντί να εξαλείψουν το φαινόμενο, οικειοποιήθηκαν εν πολλοίς την "εργάσιμη ύλη" των βουλευτών.
Ο "μετεωρισμός" του βουλευτή έχει προηγηθεί της κρίσης. Απλώς η κρίση και οι αναγκαίες αλλαγές στο κράτος και στους ΟΤΑ αλλάζουν οριστικά το "περιεχόμενο" της δουλειάς τους, με την έννοια της εκλογικής αναπαραγωγής τους. Πρέπει να γίνουν όντως εκπρόσωποι του έθνους, όπως τους θέλει το Σύνταγμα. Και όχι "κομματικοί στρατιώτες" ή εκπρόσωποι τοπικιστικών συμφερόντων. Η "μετάλλαξη" δεν είναι εύκολη. Η κρίση την "εκβιάζει": Γι' αυτό ζορίζονται. Αλλά αυτός είναι ένας επιπλέον λόγος για να αλλάξει επιτέλους το εκλογικό σύστημα..ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου