ΕΝΩΠΙΟΝ ΠΑΝΤΟΣ ΑΡΜΟΔΙΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ
ΕΠΙΓΕΙΟΥ ΚΑΙ ΕΠΟΥΡΑΝΙΟΥ
------------------------------------------
ΕΞΩΔΙΚΟΣ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ - ΠΡΟΣΚΛΗΣΙΣ - ΔΗΛΩΣΙΣ
------------------------------------------------------------------------------
1. Θεοδώρου Κολοκοτρώνη, τού επιλεγομένου και «Γέρου τού Μωρηά.
2. Γεωργίου Καραϊσκάκη, τού επιλεγομένου και «Γυιού τής Καλογριάς».
3. Μάρκου Μπότσαρη, τού επιλεγομένου και «Αητού τού Σουλίου».
4. Νικήτα Σταματελόπουλου, τού επιλεγομένου και «Νικηταρά Τουρκοφάγου».
5. Κωνσταντίνου Κανάρη, τού επιλεγομένου και «Μπουρλοτιέρη».
7. Οδυσσέως Ανδρούτσου, τού επιλεγομένου και «Λιονταριού τής Ρούμελης».
8. Λασκαρίνας Μπουμπουλίνας, τής επιλεγομένης και «Καπετάνισσας».
9. Ανδρέα Βώκου, τού επιλεγομένου και «Μιαούλη».
10. Πέτρου Μαυρομιχάλη, τού επιλεγομένου και «Πετρόμπεη».
Εν ζωή ενοικούντων εις τά όρη και τά πελάγη τής επαναστατημένης Ελλάδος, νύν δέ παρεπιδημούντων εις τό υπερπέραν.
Κ Α Τ Α
--------------------
Θεοδώρου Πάγκαλου, κατοίκου Αττικής και Αντιπροέδρου τής νύν Κυβε-ρνήσεως τής Ελλάδος, δηλούντος ενίοτε και κατ’ επάγγελμα οινοποιός.
--------------------------------------------------------------------------------------------------
Ολοι ημείς, ησυχάζοντες μέν ως ψυχές άϋλες αλλά και ενδιαφερόμενοι εσαεί διά τήν κοινήν Πατρίδαν, πού αλυσσοδεμένη από τούς προαιωνίους εχθρούς μας Τούρκους τήν επαραλάβαμε και λεύτερη τήν επαραδώσαμε εις τούς απογόνους μας, εμάθαμε έκπληκτοι πώς σύ «απόγονε» Θόδωρε Πάγκαλε, βαρυθύμως εδήλωσες πώς κακώς επράξαμε πού επαναστα-τήσαμε και τούτο έγινε διότι είμαστε, λέει, «αγράμματοι»…
Εξ αρχής νά σού δηλώσουμε ότι, ημείς αλλά και χιλιάδες άλλοι ομοθυ-μαδόν θυσιασθέντες υπέρ πατρίδος συναγωνιστές και συναγωνίστριες, ασφαλώς και υπήρξαμε αγράμματοι, αφού σχολειά τότες δέν είχαμε.
Αγκαλά όμως, είχαμε τό ολίγον μυαλό οπού εχρειάζονταν διά νά ξεδια-λέξουμε «μιάς ώρας ελεύθερη ζωή παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή», όπως μέ τόν Θούριό του μάς ορμήνεψε και ο -πρό ημών σφαγιασθείς υπέρ Πατρίδος- Αντώνιος Κυριαζής, ο επονομαζόμενος και Ρήγας Φεραίος ή Βελεστινλής.
Κι όσον και νά μήν εμάθαμε γράμματα, όμως εγνωρίζαμε ωρέ τήν φυλλάδα τού Μεγαλέξαντρου, τού πιό ένδοξου Ελληνα προγόνου μας, γνωρίζαμε και στοματικώς γιά τόν Ηρακλή μας και γιά τόν Αχιλλέα μας, γιά τούς αρχαίους σοφούς μας, γιά τόν Μαραθώνα και γιά τίς Θερμο-πύλες γνωρίζαμε, διά τούτο και μετά τήν μάχην εις τά Δερβενάκια, οπού ρεζιλέψαμε τήν Τουρκιά και τόν σερασκέρη Δράμαλη, οι συντρόφοι μας τραγουδάγανε ότι, «τού Λεωνίδα τό σπαθί, Κολοκοτρώνης τό φορεί»...
(Εννόησες εσύ Θόδωρε, ως μορφωμένος οπού είσαι, τί εννοούμε;;;)
Ημείς τότες, εκειούς πού δέν ήθελαν νά συνδράμουν εις τήν επανάστα-σιν και κάνανε «καπάκια» μέ τούς Τούρκους, τούς ελέγαμε «προσκυνη- μένους» και «σαπιοκοιλιές» και πολλούς από αυτούς, ο εξ ημών Κολο-κοτρώνης δικαίως τούς επέρασεν από «φωτιά και τσεκούρι» αλλά, ως φαίνεται, αρκετοί εγλύτωσαν και -τό χειρότερον- «σπόριασαν»…
(Θά τό εννόησες κι αυτό, έτσι παραμορφωμένος όπου είσαι…)
Συνάμα -όμως- ξοδεύτηκαν και οι περισσότεροι από μάς αφού, έσφαζε αλύπητα τετρακόσια χρόνια ο Τούρκος, σφαχτήκαμε και μεταξύ μας και αυτό τό κακόν γινάτι πρέπει νά τό μνημονεύουμε μπάς και δέν ματαγίνει.
(Πλήν ματαίως, ως φαίνεται και από τά εδικά σας «καζάντια»…)
Ωστόσο εδώ, σήμερα, μαθαίνουμε ότι σείς ελησμονήσατε τούς αγώνες και τά παθήματά μας, ότι δέν θέλετε νά διδάσκονται τά παιδιά σας εις τά σχολειά τήν Ιστορίαν τού Γένους, ότι μουρμουράτε πώς τάχατες δέν έπρεπε νά κάμωμε τήν Επανάστασιν και ότι, ακόμη και τόν Τούρκον θέλετε νά τόν κάμετε φίλον διά νά βάλετε λέει, σέ μοιρασιά μ’ αυτόν, τό Αιγαίο!!!
Ωρέ ζουρλαθήκατε εντελώς;;; Πιάνεται ωρέ φίλος ο Τούρκος;;; Αυτός άν τού δώσεις τό χέρι γιά καλημέρα, θά στό δαγκώσει γιά προσφάϊ…
Και τί είναι ωρέ τό Αιγαίο τών αρχαίων μας προγόνων γιά νά τό μοιρά-σετε;;; Κολοκυθόπιττα τής γιαγιάς σας;;;
Διά όλα τούτα διαμαρτυρόμαστε εντόνως και σάς καλούμε νά στοχα-στείτε καλά και «μέ τό μέσα μυαλό», όσα άσκεφτα σπεύδετε νά πράξετε, άλλως τά ποτάμια αίματα και τά ποτάμια δάκρυα, όπου έχουν χυθεί γιά τήν λευτεριά τής Πατρίδος από μιλιούνια γενηές Ελλήνων, θά γυρίσουν νά σάς πνίξουν.
Σάς δηλώνουμε δέ πώς, όποτε μέ τό καλό κοπιάσετε μέ τήν σειρά σας εδώ πάνω, «μά τόν πούτζον» τού εξ ημών Καραϊσκάκη, εις τόν οποίον από εκείνα τά χρόνια εσυνηθίσαμε νά ομνύουμε εις κρισίμους ώρας, θά σάς καρτερέσουμε διά νά λογαριαστούμε και νά πάρουμε «χάκι».
Επειδή τήν σύνταξιν τής παρούσης αναθέσαμε εις τόν υπογράφοντα αυτήν, ως γραμματιζούμενον απόγονον ενός -αγράμματου μέν αλλά και πολλά παθόντος- συναγωνιστού μας εκ Ραδοβυζίου Αρτης, τού δίδουμε και τήν ρητήν εντολήν νά αναθέσει εις αρμόδιον δικαστικόν επιμελητήν όπως τήν επιδώσει εις αυτόν οπού απευθύνεται, πρός γνώσιν του και διά τίς ηθικές συνέπειες οπού τού αρμόζουν.
Αθήνα, 15η Ιανουαρίου 2011
Ο Πληρεξούσιος Δικηγόρος
ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΝΙΚΗΦ. ΚΟΣΣΥΒΑΚΗΣ
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ ΑΘΗΝΩΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου