Και στην Ελλάδα, δυστυχώς μας βγήκε τ’ όνομα! Οι ειδήσεις και οι εικόνες από την Ελλάδα που κάνουν τον γύρο του κόσμου, βοηθούν σ΄αυτό κάθε μέρα, είτε... αφορούν τα στοιχεία της οικονομίας είτε τα επεισόδια στις πορείες είτε τα βουνά σκουπιδιών στις πόλεις. Έψαχνα να βρω την ελληνική απόδοση του όρου “Rebranding”, με αφορμή μια δημόσια συζήτηση που έγινε στη Θεσσαλονίκη λίγο πριν τις αυτοδιοικητικές εκλογές, σχετικά με την αξία και τη φήμη του ονόματος “Θεσσαλονίκη” και την ανάγκη επαναπροσδιορισμού της φυσιογνωμίας της, όπως πιστεύουν όλο και περισσότεροι Θεσσαλονικείς τα τελευταία χρόνια…
Μέσα από αυτές τις σκέψεις περί ονόματος και φήμης, έγινε κι ο συνειρμός με την παροιμία! Ναι βέβαια θα μου πείτε, άλλο το ένα, άλλο το άλλο… Το brandname μιλά με όρους αγοράς, εμπορικούς, οικονομικούς, διαφημιστικούς. Η παροιμία μιλά με όρους κοινωνικής αποδοχής κι απόρριψης ή και κατακραυγής…
Κι αν η δημόσια κουβέντα για τη Θεσσαλονίκη αφορούσε κυρίως τους μαρκετίστικους όρους και την φυσιογνωμία της πόλης, η συζήτηση για το όνομα «Ελλάς» πολύ φοβάμαι ότι απλώνεται και στην κοινωνική διάσταση της φήμης που δίνει η παροιμία. Γιατί η κακή μας φήμη εξαπλώθηκε παντού, σε Ευρώπη και Αμερική, σε μικρούς και μεγάλους.
Τα κακά μαντάτα και οι εικόνες που συνοδεύουν κάθε ελληνική είδηση κάνουν τον γύρο του κόσμου επιδεινώνοντας μια ήδη καταρρακωμένη εικόνα.Προσπαθώ να μην υπερβάλλω. Αλλά δυστυχώς μόνο έτσι μπορώ να μεταφράσω μικρά, τυχαία περιστατικά που συζητιούνται μεταξύ φίλων, και που απλώς επιβεβαιώνουν αυτή την κατάρρευση της εικόνας μας εκτός συνόρων…
Από το παράδειγμα ελληνίδας εργαζόμενης σε γερμανική εταιρία που ζήτησε πρόσφατα από συνομιλητή της από την Ελλάδα να μη μιλάνε στο τηλέφωνο στα ελληνικά, γιατί νιώθει πλέον άσχημα προς τους συναδέλφους της, έως τον αμερικανό έφηβο που διαφωνώντας με συνομήλικό του Έλληνα στο παιχνίδι, του φώναξε «εσύ με κλέβεις, γιατί εσείς οι Έλληνες είστε κλέφτες», αλλά και ως την τελευταία έρευνα για τα ευρωπαϊκά κρασιά, όπου το ελληνικό κρασί συνδέεται για τον ευρωπαίο καταναλωτή με την εύκολη ζωή και την καλοπέραση!
Μεμονωμένα περιστατικά θα μου πείτε; Κάθε άλλο! Περιστατικά ενδεικτικά, αλλά εξαπλωμένα εκτός συνόρων, σε όλες τις ηλικίες, σε όλα τα επίπεδα, μορφωτικά, κοινωνικά, επαγγελματικά… Το brand name “Ελλάς” κατρακύλησε με φόρα κι έπιασε πάτο, μέσα σε λίγο μόνο χρόνο, τόσο εύκολα όσο εύκολα και γρήγορα κυλάει η πέτρα στην κατηφόρα. Τις συνέπειες θα τις αντιμετωπίσουμε πιθανώς όλοι, στις σπουδές, στην δουλειά, στη συναναστροφή, ως σνομπισμό, απαξίωση ή και ενα είδος ιδιότυπου ρατσισμού. Χειρότερα όμως ακόμα, τις συνέπειες θα τις υποστούμε συνολικά ως χώρα.
Κι ας μη καταφύγουμε πάλι στην ευκολία των θεωριών συνομωσίας από αόρατους εχθρούς! Ας σκεφτούμε μόνο πόσο έχουμε βάλει κι εμείς το χεράκι μας σ΄αυτή την κατρακύλα του ονόματος “σύγχρονη Ελλάδα”. Πόσο οι πολιτικοί μας ξεπούλησαν σε τιμή ευκαιρίας καθετί στο όνομα της επανεκλογής τους και της αγωνιώδους διατήρησής τους στην εξουσία…
Πόσο εμείς αδρανήσαμε και βολευτήκαμε στην εύκολη καλοπέραση, στον εύκολο δανεισμό, στο όνειρο του βολέματος στον άρρωστο και υπερτροφικό δημόσιο τομέα, στην αδιαφορία για όσα συμβαίνουν, από όποιους συμβαίνουν…
Και δυστυχώς, με όλα αυτά δεν είναι που μας βγήκε μόνο το όνομα, αλλά το χειρότερο ίσως είναι ότι μας βγήκε και το μάτι! Διπλό το κακό δηλαδή..(Λιάνα Γούτα - aixmi.gr)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου