Τετάρτη 15 Σεπτεμβρίου 2010Για να πούμε του στραβού το δίκιο, υπήρξε μεγάλη δόση υποκρισίας στα σχόλια για την μετάβαση ...
του υπουργικού συμβουλίου στη Θεσσαλονίκη. Όχι διότι δεν είναι πράγματι απαράδεκτο να ξοδεύονται έτσι απλόχερα τα χρήματα των φορολογούμενων, για μια παράσταση επικοινωνιακού χαρακτήρα. Αλλά διότι, δυστυχώς, δεν πρόκειται για κάτι το καινοφανές.
Η διαφορά είναι ότι αυτή τη φορά είχαμε και συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου στην συμπρωτεύουσα. Από την οποία βεβαίως δεν άλλαξε τίποτα στη ζωή ούτε των Θεσσαλονικέων ούτε ευρύτερα των Μακεδόνων ή των Θρακών. Το πολύ να ενισχύθηκε κάπως η υποψηφιότητα του κ. Μπουτάρη.
Η αλήθεια όμως είναι ότι κάθε φορά που ο εκάστοτε πρωθυπουργός μεταβαίνει στη Θεσσαλονίκη για τα εγκαίνια της ΔΕΘ τον συνοδεύει η ίδια κουστωδία υπουργών, υφυπουργών, γραμματέων, διοικητών ΔΕΚΟ και άλλων οργανισμών, συμβούλων, σωματοφυλάκων, παρατρεχάμενων και δεν έχει τελειωμό ο κατάλογος.
Θα απαλλαγούμε κάποτε από όλους αυτούς τους αρχοντοχωριατισμούς του δημόσιου βίου μας, αλλά και από το κόστος που τους συνοδεύει; Παρακολουθώντας τη διεθνή ειδησεογραφία δεν είδα να συνοδεύει σύσσωμο το υπουργικό συμβούλιο και το υπόλοιπο κυβερνητικό επιστέγασμα ούτε τον πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών, ούτε τον καγκελάριο της Γερμανίας ή τον πρωθυπουργό της Βρετανία, όταν επισκέπτονται διάφορες περιοχές της χώρας τους προκειμένου να παραστούν σε σημαντικές εκδηλώσεις.
Εδώ έχουμε καταντήσει την άσκηση της πολιτικής, επιχείρηση δημοσίων θεαμάτων. Πάνω από την ουσία τοποθετείται το θεαθήναι. Και αυτό δυστυχώς δεν καλλιεργείται μόνο εκ των άνω. Συντηρείται και εκ των κάτω.
Μπορεί να γίνεται μια σημαντική για τις υποθέσεις της τοπικής κοινωνίας σύσκεψη ή συγκέντρωση, σε ένα χωριό, ή μια γειτονιά, αλλά πολλοί να αδιαφορούν για τη σημασία της, έκτος εάν μάθουν ότι "θα παραστεί" και ο τάδε υπουργός ή βουλευτής. Και τότε τρέχουν. Με την ελπίδα ίσως ότι θα βρουν την ευκαιρία να προωθήσουν κάποιο προσωπικό τους αίτημα.
Με τέτοια επικοινωνιακά θεάματα όμως, δεν καταργείται το "πελατειακό κράτος" και δεν εξαλείφεται ο συγκεντρωτισμός της εξουσίας. Αναπαράγονται. Διαιωνίζονται.
Σιγά μην έπαψε το κράτος να είναι "αθηνοκεντρικό" επειδή μια φορά το υπουργικό συμβούλιο συνεδρίασε στη Θεσσαλονίκη και ίσως αύριο κάπου αλλού.
του υπουργικού συμβουλίου στη Θεσσαλονίκη. Όχι διότι δεν είναι πράγματι απαράδεκτο να ξοδεύονται έτσι απλόχερα τα χρήματα των φορολογούμενων, για μια παράσταση επικοινωνιακού χαρακτήρα. Αλλά διότι, δυστυχώς, δεν πρόκειται για κάτι το καινοφανές.
Η διαφορά είναι ότι αυτή τη φορά είχαμε και συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου στην συμπρωτεύουσα. Από την οποία βεβαίως δεν άλλαξε τίποτα στη ζωή ούτε των Θεσσαλονικέων ούτε ευρύτερα των Μακεδόνων ή των Θρακών. Το πολύ να ενισχύθηκε κάπως η υποψηφιότητα του κ. Μπουτάρη.
Η αλήθεια όμως είναι ότι κάθε φορά που ο εκάστοτε πρωθυπουργός μεταβαίνει στη Θεσσαλονίκη για τα εγκαίνια της ΔΕΘ τον συνοδεύει η ίδια κουστωδία υπουργών, υφυπουργών, γραμματέων, διοικητών ΔΕΚΟ και άλλων οργανισμών, συμβούλων, σωματοφυλάκων, παρατρεχάμενων και δεν έχει τελειωμό ο κατάλογος.
Θα απαλλαγούμε κάποτε από όλους αυτούς τους αρχοντοχωριατισμούς του δημόσιου βίου μας, αλλά και από το κόστος που τους συνοδεύει; Παρακολουθώντας τη διεθνή ειδησεογραφία δεν είδα να συνοδεύει σύσσωμο το υπουργικό συμβούλιο και το υπόλοιπο κυβερνητικό επιστέγασμα ούτε τον πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών, ούτε τον καγκελάριο της Γερμανίας ή τον πρωθυπουργό της Βρετανία, όταν επισκέπτονται διάφορες περιοχές της χώρας τους προκειμένου να παραστούν σε σημαντικές εκδηλώσεις.
Εδώ έχουμε καταντήσει την άσκηση της πολιτικής, επιχείρηση δημοσίων θεαμάτων. Πάνω από την ουσία τοποθετείται το θεαθήναι. Και αυτό δυστυχώς δεν καλλιεργείται μόνο εκ των άνω. Συντηρείται και εκ των κάτω.
Μπορεί να γίνεται μια σημαντική για τις υποθέσεις της τοπικής κοινωνίας σύσκεψη ή συγκέντρωση, σε ένα χωριό, ή μια γειτονιά, αλλά πολλοί να αδιαφορούν για τη σημασία της, έκτος εάν μάθουν ότι "θα παραστεί" και ο τάδε υπουργός ή βουλευτής. Και τότε τρέχουν. Με την ελπίδα ίσως ότι θα βρουν την ευκαιρία να προωθήσουν κάποιο προσωπικό τους αίτημα.
Με τέτοια επικοινωνιακά θεάματα όμως, δεν καταργείται το "πελατειακό κράτος" και δεν εξαλείφεται ο συγκεντρωτισμός της εξουσίας. Αναπαράγονται. Διαιωνίζονται.
Σιγά μην έπαψε το κράτος να είναι "αθηνοκεντρικό" επειδή μια φορά το υπουργικό συμβούλιο συνεδρίασε στη Θεσσαλονίκη και ίσως αύριο κάπου αλλού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου