Το "δικό μας" ντόμινο - Θέλει αρετή , τόλμη και υπομονή η ανασύνθεση. Μέχρι τότε ας οπλιστούμε με ψυχραιμία γιατί ο δρόμος περιλαμβάνει πριν από το καθαρτήριο , την κόλαση...

Έλλη Στάη ΚΥΡΙΑΚΗ 09/05/2010

Τώρα , ναι , μπορούμε να αισθανθούμε λίγο πιο κοντά στην  Ευρώπη, μια που οι μολότοφ των κερδοσκόπων απειλούν να αφήσουν τον καπνό τους  στον ευρωπαϊκό νότο ή και λίγο παραπάνω...Τώρα που οι ευρωπαίοι ηγέτες με πρώτη την αγύμναστη κ. Μέρκελντόμινο σε παγκόσμια live μετάδοση... επιδίδονται  στο αεροβικό σπόρ του «τρεχάτε ποδαράκια μου» , για να μην παίξουν άθελα τους το παιχνίδι του
Τώρα ήρθαν πιο κοντά μας, να παρηγορήσουν ψυχολογικά το φτωχό σπάταλο συγγενή που έτσι κι αλλιώς θα πληρώσει τα σπασμένα. Με τίμημα σκληρής ύφεσης, επαπειλούμενης  μελλοντικής χρεοκοπίας , φωνές οικονομολόγων για σενάρια αποχώρησης από το ευρώ και  τους Έλληνες στους δρόμους , πέρα από τα όρια των αντοχών τους, να ψάχνουν το μέλλον τους ,μέσα από το απολύτως σκοτεινό παρόν και το αποκρουστικά  αναξιόπιστο παρελθόν τους.
Το παιχνίδι του ντόμινο είναι πια μια εσωτερική μας υπόθεση, και θα παρασύρει   πρώτα μεγάλα κομμάτια από το ανυπόληπτο πολιτικό σκηνικό αλλά και από  την διαβρωμένη κοινωνία. Εδώ που φτάσαμε  μέσες λύσεις δεν υπάρχουν...Και πώς να υπάρξουν ? Τις πρώτες πράξεις τις είδαμε στη Βουλή , όπου όλα τα κόμματα  σημείωσαν απώλειες αξιοπιστίας.
Ο αρχηγός της ΝΔ δεν θέλησε να κάνει την υπέρβαση και να πάει  κόντρα στην  δικαιολογημένη οργή του κόσμου, ψηφίζοντας υπέρ του μηχανισμού στήριξης , αφού είναι απολύτως δεδομένο ότι ή παίρνουμε αυτά τα χρήματα  τώρα, ή δεν έχουμε να πληρώσουμε τίποτα  το Μάη (ούτε μισθούς , ούτε συντάξεις, όχι μόνο τους δανειστές). Το επιχείρημα ότι πρέπει  να υπάρχει  και αντίθετη πολιτική άποψη  της συνταγματικά κατοχυρωμένης αντιπολίτευσης,  μπορούσε να εκφραστεί , με χίλιους άλλους τρόπους, από εδώ και πέρα μόνο τέτοιες δυνατότητες θα του δίνονται.
Τα κόμματα της αριστεράς συνεχίζουν την επαναστατική τους γυμναστική με αντιθέσεις, χωρίς  πειστικές προτάσεις , αν υποθέσουμε ότι αύριο το πρωί  τους έπεφτε  στο λόττο  η διακυβέρνηση της χώρας . Και  ο υπουργός κ. Παπακωνσταντίνου,  εκτροχίασε το βαγόνι της κοινοβουλευτικής διαδικασίας, φέρνοντας κρυφά  με τροπολογία σε άσχετο νομοσχέδιο τη δυνατότητα  μόνου του  υπουργού οικονομικών να εκπροσωπεί και να υπογράφει συμβάσεις και συμφωνίες με το ΔΝΤ και την ΕΕ (που μπορεί να περιέχουν κι άλλα μέτρα...).
Σ’ αυτές τις προκαταρκτικές διαδικασίες , το ντόμινο αρχίζει να ενεργοποιείται. Οι πρώτες παράπλευρες  «πτώσεις» ,ήταν η  έξυπνα τοποθετημένη αποχώρηση-διαγραφή της κ. Μπακογιάννητριών   πρώτων βουλευτών του ΠΑΣΟΚ ,( θα πρέπει όμως  αν θέλει στο μέλλον να αποδείξει ότι  για να είναι τώρα ελαφάκι, τα προηγούμενα χρόνια δεν ήταν ελέφαντας,) και των λιγότερο «επώνυμων» που δεν άντεξε το σοσιαλιστικό τους DNA ,  τις συνταγές του μηχανισμού στήριξης.
Τί να πω για τον κ. Καρατζαφέρη...Παίζει  έγκαιρα , αλλά  μάλλον δύσκολα θα μπορέσει να κατοικεί ταυτόχρονα και στην καταγάλανη  ακραία πολυκατοικία του και στο  «σπίτι του λαού», που τώρα βγαίνει στους δρόμους.
Όλα αυτά βέβαια δεν  δείχνουν το δρόμο προς αυτόκλητους σωτήρες που προέρχονται  από τα διαβρωμένα  κοινωνικά στρώματα του τραυματικού μας παρελθόντος....Θέλει αρετή , τόλμη και υπομονή η ανασύνθεση. Μέχρι τότε ας οπλιστούμε με ψυχραιμία γιατί ο δρόμος  περιλαμβάνει πριν από το καθαρτήριο , την κόλαση...
ΚΡΑΧΤΗΣ