 |
Ομολογώ ότι την είχα για πιο φιλόδοξη και για προσωπικότητα με αρκετά υψηλούς στόχους την υπουργό Παιδείας κ. Άννα Διαμαντοπούλου. Και «σαν έτοιμη από καιρό σα θαρραλέα», αφού επί τρία χρόνια επεξεργαζόταν το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ για την Παιδεία, περίμενα να μας παρουσιάσει μια ...ουσιαστική μεταρρύθμιση του εκπαιδευτικού μας συστήματος.
Περίμενα επίσης ότι η πρόταση της θα είχε όλα τα στοιχεία ώστε να μπορεί να γίνει αποδεκτή από την μεγάλη πλειοψηφία της βουλής, έτσι ώστε να επιτευχθεί τουλάχιστον μια συμφωνία ανάμεσα στα δυο κόμματα εξουσίας, ώστε να υπάρξει για μια μακρά περίοδο ετών ένα σταθερό πλαίσιο, χωρίς τους ενιαύσιους πειραματισμούς που έχουν κάνει κόσκινο το εκπαιδευτικό μας σύστημα.
Αντ’ αυτού η μεγίστη «επαναστατική μεταρρύθμιση» που επέρχεται είναι η κατάργηση της βάσης για την εισαγωγή στα ΑΕΙ και ΤΕΙ. Διότι προφανώς πρυτάνευσε ο φόβος ότι θα κλείσουν κάποια ΤΕΙ, επειδή με τον «κόφτη» της βάσης του δέκα, έμειναν με μονοψήφιο αριθμό εισαγομένων.
Αν είναι με τέτοια κίνητρα κάθε τόσο να κατεβάζουμε τον πήχυ, θα παράγονται όλο και περισσότεροι «πτυχιούχοι» με πασαλείμματα γνώσεων, οι οποίοι εν συνέχεια θα καλούνται να λύσουν τα προβλήματα της Ελλάδας σε συνθήκες σκληρού ανταγωνισμού μιας παγκοσμιοποιημένης οικονομίας η οποία έκτος από την ένταση κεφαλαίου και εργασίας, διακρίνεται πλέον πρωτίστως ως οικονομία εντάσεως γνώσεων. Τεχνογνωσίας και έρευνας.
Φοβάμαι πως έτσι όπως πάμε το να ακούμε από τις τηλεοράσεις αλλά και από επίσημο πολιτικό προσωπικό αυτά τα τρισάθλια ελληνικά του τύπου «τον διευθύνων σύμβουλο», θα καταντήσει να είναι απλό κρυολόγημα ενός βαρύτατα ασθενούς συστήματος. Παρά το γεγονός ότι αυτή καθ’ εαυτήν η κακοποίηση της γλώσσας ενός λαού και η επιβολή άνωθεν μιας γενικευμένης λεξιπενίας, υπονομεύει τα θεμέλια της προκοπής του.
Δυστυχώς για άλλη μια φορά κουνάμε τα έπιπλα πέρα δώθε, επιχειρούμε να μπαλώσουμε τρύπες, με όχι και τόσο υψηλόφρονα κριτήρια και επιβραβεύουμε τη λογική της ήσσονος προσπαθείας, που οδηγεί σε παραγωγή ανθρώπων με πιστοποίηση σπουδών, που θα κληθούν να πάνε τον τόπο ψηλότερα, μέσα από μια ...μεταρρύθμιση παιδείας, πολιτικώς νομιμοποιημένη και εθνικώς παραλυτική.
Περίμενα επίσης ότι η πρόταση της θα είχε όλα τα στοιχεία ώστε να μπορεί να γίνει αποδεκτή από την μεγάλη πλειοψηφία της βουλής, έτσι ώστε να επιτευχθεί τουλάχιστον μια συμφωνία ανάμεσα στα δυο κόμματα εξουσίας, ώστε να υπάρξει για μια μακρά περίοδο ετών ένα σταθερό πλαίσιο, χωρίς τους ενιαύσιους πειραματισμούς που έχουν κάνει κόσκινο το εκπαιδευτικό μας σύστημα.
Αντ’ αυτού η μεγίστη «επαναστατική μεταρρύθμιση» που επέρχεται είναι η κατάργηση της βάσης για την εισαγωγή στα ΑΕΙ και ΤΕΙ. Διότι προφανώς πρυτάνευσε ο φόβος ότι θα κλείσουν κάποια ΤΕΙ, επειδή με τον «κόφτη» της βάσης του δέκα, έμειναν με μονοψήφιο αριθμό εισαγομένων.
Αν είναι με τέτοια κίνητρα κάθε τόσο να κατεβάζουμε τον πήχυ, θα παράγονται όλο και περισσότεροι «πτυχιούχοι» με πασαλείμματα γνώσεων, οι οποίοι εν συνέχεια θα καλούνται να λύσουν τα προβλήματα της Ελλάδας σε συνθήκες σκληρού ανταγωνισμού μιας παγκοσμιοποιημένης οικονομίας η οποία έκτος από την ένταση κεφαλαίου και εργασίας, διακρίνεται πλέον πρωτίστως ως οικονομία εντάσεως γνώσεων. Τεχνογνωσίας και έρευνας.
Φοβάμαι πως έτσι όπως πάμε το να ακούμε από τις τηλεοράσεις αλλά και από επίσημο πολιτικό προσωπικό αυτά τα τρισάθλια ελληνικά του τύπου «τον διευθύνων σύμβουλο», θα καταντήσει να είναι απλό κρυολόγημα ενός βαρύτατα ασθενούς συστήματος. Παρά το γεγονός ότι αυτή καθ’ εαυτήν η κακοποίηση της γλώσσας ενός λαού και η επιβολή άνωθεν μιας γενικευμένης λεξιπενίας, υπονομεύει τα θεμέλια της προκοπής του.
Δυστυχώς για άλλη μια φορά κουνάμε τα έπιπλα πέρα δώθε, επιχειρούμε να μπαλώσουμε τρύπες, με όχι και τόσο υψηλόφρονα κριτήρια και επιβραβεύουμε τη λογική της ήσσονος προσπαθείας, που οδηγεί σε παραγωγή ανθρώπων με πιστοποίηση σπουδών, που θα κληθούν να πάνε τον τόπο ψηλότερα, μέσα από μια ...μεταρρύθμιση παιδείας, πολιτικώς νομιμοποιημένη και εθνικώς παραλυτική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου