ΔΕΥΤΕΡΑ 1-2-12010
Ο κ. Σαμαράς, αφού τα πάει τόσο καλά στην διαφύλαξη των αρχών της αξιοπρέπειας και της αξιοκρατίας στο κόμμα που προεδρεύει και αφού είδε ότι το κράτος τα έχει καταφέρει πολύ καλά στα του οίκου του, βρίσκει «επαναστατική» την ιδέα για δημιουργία υπουργείου οικογένειας…
Εκεί στη Νέα Δημοκρατία μάλλον μας δουλεύουν. Την ίδια στιγμή που καλούν την κυβέρνηση να σοβαρευτεί και να ασχοληθεί με τα προβλήματα του τόπου – που εκείνοι βέβαια επιβάρυναν όσα χρόνια έμειναν στην εξουσία-, οι ίδιοι – ακόμη και σε επίπεδο ηγεσίας- υιοθετούν έναν οξύ λόγο κενό περιεχομένου. Εξαιρετικά διαφωτιστική προς αυτήν την κατεύθυνση ήταν η ομιλία του κ. Σαμαρά, ο οποίος απευθυνόμενος στις γυναίκες της Νέας Δημοκρατίας, δήλωσε ότι το αίτημα για τη δημιουργία ενός υπουργείου οικογένειας είναι εξαιρετικά επαναστατικό.
Ομολογώ ότι αδυνατώ να καταλάβω. Αφού μας ....προεξόφλησαν την πρόθεσή τους να επανακάμψει το κράτος στην Ελλάδα προκειμένου να αντιπαρατεθεί στον αδίστακτο καπιταλιστικό νεοφιλελευθερισμό, ο οποίος ευθύνεται για την κατάντια της διεθνούς και συνεπαγωγικά της ελληνικής οικονομίας, αποφάσισαν ότι το κράτος πρέπει να καθοδηγήσει σαν καλός Πατερούλης και την νεοελληνική οικογένεια. Και βέβαια, πέρα από τον διαρκή φόβο της υπογεννητικότητας που φωλιάζει στις νεοσυντηρητικές συντροφιές, ο κ. Σαμαράς προσδιόρισε έτι περαιτέρω τι ακριβώς εννοεί: «στον χώρο των ιδεών πρέπει να επαναφέρουμε πρότυπα και αρχές Αξιοπρέπειας και Αξιοκρατίας: Στις προσωπικές σχέσεις, στην πολιτική ζωή, στην κοινωνία - παντού!». Τι σημαίνει αξιοκρατία στις προσωπικές σχέσεις; Ουδείς ξέρει.
Προφανώς, ο κ. Σαμαράς εκμεταλλεύεται το προφανές. Σε καταστάσεις υψηλής αβεβαιότητας, όπου η οικονομική κρίση βαθαίνει τις κοινωνικές ανισότητες, οι κοινωνίες κατά κανόνα συντηρητικοποιούνται. Οι πολίτες προτιμούν το άσχημο, πλην όμως βέβαιο, μέλλον, αντί να πρέπει να αντιμετωπίσουν την προσδοκία ενός καλύτερου, αλλά αβέβαιου αύριο. Από την άλλη πλευρά, μπροστά στον κίνδυνο της εσφαλμένης απόφασης, προτιμούν να εναποθέτουν την τύχη τους στα χέρια κάποιου πατερούλη, του οποίου η διαφθορά και η ανικανότητα αν και αποδεδειγμένη, βολεύει ως απορριμματοδοχείο ευθυνών. Αυτή είναι σήμερα η ελληνική κοινωνία. Φοβική. Ευθυνόφοβη. Βαθιά κομμουνιστική στην κατεύθυνση της ψευτοκοινωνικής ευαισθησίας, αλλά και της ολοκληρωτικής νοοτροπίας.
Η Νέα Δημοκρατία έχει μπροστά της ένα συνέδριο. Σε αυτό το συνέδριο δεν μπορεί να πάει με ορολογία και ιδέες τόσο αναχρονιστικές όσο και η πλειοψηφία των στελεχών της. Ούτε στον κρατισμό είναι οι λύσεις, διότι αυτή η ιδεολογία είναι που μας οδήγησε στο σημείο μηδέν που βρισκόμαστε σήμερα. Ούτε σε άλλες επαναστατικές ιδέες, όπως το υπουργείο οικογένειας. Αλλού πρέπει ο κ. Σαμαράς να εφαρμόσει τις αρχές της αξιοπρέπειας και της αξιοκρατίας. Ξεκινώντας από το ίδιο κόμμα στο οποίο σήμερα προεδρεύει και σταματώντας επιτέλους αυτό το παραμύθι του καλού καγαθού Καραμανλή, που άρχισαν εκ νέου να μας πλάθουν. Η οικονομική τραγωδία, που βούλιαξαν τη χώρα, δεν αφήνει κανένα περιθώριο σε κανέναν μαυρογυαλούρο να τάζει γιοφύρια. Αν αρχίσουν να τάζουν ακόμη και παιδιά….
*Το άρθρο αυτό δημοσιεύεται σήμερα στην εφημερίδα "Η Χώρα"
Ομολογώ ότι αδυνατώ να καταλάβω. Αφού μας ....προεξόφλησαν την πρόθεσή τους να επανακάμψει το κράτος στην Ελλάδα προκειμένου να αντιπαρατεθεί στον αδίστακτο καπιταλιστικό νεοφιλελευθερισμό, ο οποίος ευθύνεται για την κατάντια της διεθνούς και συνεπαγωγικά της ελληνικής οικονομίας, αποφάσισαν ότι το κράτος πρέπει να καθοδηγήσει σαν καλός Πατερούλης και την νεοελληνική οικογένεια. Και βέβαια, πέρα από τον διαρκή φόβο της υπογεννητικότητας που φωλιάζει στις νεοσυντηρητικές συντροφιές, ο κ. Σαμαράς προσδιόρισε έτι περαιτέρω τι ακριβώς εννοεί: «στον χώρο των ιδεών πρέπει να επαναφέρουμε πρότυπα και αρχές Αξιοπρέπειας και Αξιοκρατίας: Στις προσωπικές σχέσεις, στην πολιτική ζωή, στην κοινωνία - παντού!». Τι σημαίνει αξιοκρατία στις προσωπικές σχέσεις; Ουδείς ξέρει.
Προφανώς, ο κ. Σαμαράς εκμεταλλεύεται το προφανές. Σε καταστάσεις υψηλής αβεβαιότητας, όπου η οικονομική κρίση βαθαίνει τις κοινωνικές ανισότητες, οι κοινωνίες κατά κανόνα συντηρητικοποιούνται. Οι πολίτες προτιμούν το άσχημο, πλην όμως βέβαιο, μέλλον, αντί να πρέπει να αντιμετωπίσουν την προσδοκία ενός καλύτερου, αλλά αβέβαιου αύριο. Από την άλλη πλευρά, μπροστά στον κίνδυνο της εσφαλμένης απόφασης, προτιμούν να εναποθέτουν την τύχη τους στα χέρια κάποιου πατερούλη, του οποίου η διαφθορά και η ανικανότητα αν και αποδεδειγμένη, βολεύει ως απορριμματοδοχείο ευθυνών. Αυτή είναι σήμερα η ελληνική κοινωνία. Φοβική. Ευθυνόφοβη. Βαθιά κομμουνιστική στην κατεύθυνση της ψευτοκοινωνικής ευαισθησίας, αλλά και της ολοκληρωτικής νοοτροπίας.
Η Νέα Δημοκρατία έχει μπροστά της ένα συνέδριο. Σε αυτό το συνέδριο δεν μπορεί να πάει με ορολογία και ιδέες τόσο αναχρονιστικές όσο και η πλειοψηφία των στελεχών της. Ούτε στον κρατισμό είναι οι λύσεις, διότι αυτή η ιδεολογία είναι που μας οδήγησε στο σημείο μηδέν που βρισκόμαστε σήμερα. Ούτε σε άλλες επαναστατικές ιδέες, όπως το υπουργείο οικογένειας. Αλλού πρέπει ο κ. Σαμαράς να εφαρμόσει τις αρχές της αξιοπρέπειας και της αξιοκρατίας. Ξεκινώντας από το ίδιο κόμμα στο οποίο σήμερα προεδρεύει και σταματώντας επιτέλους αυτό το παραμύθι του καλού καγαθού Καραμανλή, που άρχισαν εκ νέου να μας πλάθουν. Η οικονομική τραγωδία, που βούλιαξαν τη χώρα, δεν αφήνει κανένα περιθώριο σε κανέναν μαυρογυαλούρο να τάζει γιοφύρια. Αν αρχίσουν να τάζουν ακόμη και παιδιά….
*Το άρθρο αυτό δημοσιεύεται σήμερα στην εφημερίδα "Η Χώρα"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου