Σε λίγες μέρες θα’χουμε την τιμή να υποδεχτούμε τη νέα φορολογική μεταρρύθμιση που εμπνεύστηκε η κυβέρνηση για τα εισοδήματα του 2010.
***
Στο τραπέζι έπεσαν πολλές προτάσεις από ειδικούς, λιγότερο ειδικούς αλλά και από άσχετους. Έτσι συνέβαινε πάντα, αν κρίνουμε εκ του αποτελέσματος.
***
Ο στόχος στις περισσότερες μεταρρυθμίσεις ήταν η μείωση της φοροδιαφυγής κάτι που δεν επετεύχθη ποτέ, γιατί δεν υπήρχε και η ανάλογη πολιτική βούληση.
***
Υπήρχε μέχρι πρότινος διαδεδομένη σε παρα-επιστημονικούς κύκλους η άποψη ότι η παρά-οικονομία τροφοδοτεί με δυναμισμό την .....οικονομική δραστηριότητα και ότι λειτουργεί συμπληρωματικά στο οικογενειακό εισόδημα
***
Κάτι που σήμερα δεν μπορούμε να το αποδεχθούμε πλέον, γιατί οι στρεβλώσεις που δημιουργούνται στην αγορά εκδικούνται το ίδιο το σύστημα.
***
Μια πολύ ενδιαφέρουσα πρόταση που έπεσε στο τραπέζι είναι η κατάργηση του αφορολόγητου και η ισχύς του μόνο σε περίπτωση που προσκομίζονται ανάλογα παραστατικά δαπανών.
***
Αυτό θέτει άμεσα σε ενέργεια το μηχανισμό ζήτησης αποδείξεων για κάθε αγορά είτε πρόκειται για αγαθά καθημερινής κατανάλωσης ή για προϊόντα με ελαστική ζήτηση.
***
Το κίνητρο του αφορολόγητου είναι εμφανώς επαρκές για να καλύψει τη διαφορά που ενδεχομένως θα προέκυπτε απο το παζάρι μεταξύ των συναλλασσομένων πλευρών.
***
Μ’αυτόν τον τρόπο επιτυγχάνεται απ’τη μια μεριά η είσπραξη ΦΠΑ αλλά και ο περιορισμός της φοροδιαφυγής και φοροκλοπής στο εμπόριο αλλά και την παροχή υπηρεσιών.
***
Το κίνητρο βέβαια έκπτωσης φόρου με την προσκόμιση αποδείξεων δεν μπορεί να λειτουργήσει αποτελεσματικά, αν δεν συνοδεύεται από ανάλογους ελέγχους και καταλογισμό συνυπευθυνότητας και στους δυο συναλλασσόμενους.
***
Και επιτέλους ν’ αντιληφθούμε ότι σε μια κοινωνία που απολαμβάνουμε λίγο-πολύ τις ίδιες υπηρεσίες πρέπει να συμβάλλουμε όλοι αναλογικά και να συμμετέχουμε στην προσπάθεια απόδοσης φορολογικής δικαιοσύνης.
***
Είναι περιττό ν’αναφέρω ότι οι φοροεισπρακτικοί μηχανισμοί κινούνται στη χώρα μας πάντα σε βάρος των ίδιων, ενώ οι γνωστοί –άγνωστοι απολαμβάνουν φορολογικής ασυλίας.
***
Κι όταν φυσικά μιλάμε για αποδείξεις δεν εννοούμε μόνο καφέ και σουβλάκι όπως δυστυχώς είναι μέχρι σήμερα αλλά και ένδυση, υπόδηση, έπιπλα, κατασκευές κ.λ.π.
***
Η δυσκολία βέβαια έγκειται στην παροχή υπηρεσιών που υπάρχει λύση με την επιστροφή ΦΠΑ αλλά προφανώς δεν μπορεί ν’αντέξει τεχνικά το σύστημα.
***
Ας έχουμε υπόψη μας ότι στις περισσότερες συναλλαγές μας ένα 19% που πρέπει να καταλήξει στα ταμεία του κράτους, καταλήγει στις τσέπες των επιτήδειων.
***
Βέβαια, πολλές φορές για να μη τρώμε το δίκαιο της άλλης πλευράς, η ροπή προς τη φορο-διαφυγή είναι μια αμυντική στάση του επιχειρηματία και του ελεύθερου επαγγελματία μπροστά στους χιλιάδες αιφνιδιασμούς που γνώρισε και γνωρίζει ο χώρος από την έλλειψη σταθερού οικονομικού περιβάλλοντος.
***
Επειδή όμως δεν υπάρχουν αλλά περιθώρια η αξιοπιστία θα πρέπει να είναι αμφίπλευρη. Και νομίζω ότι ήρθε η ώρα.(ΤΟΠΙΚΗ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου