Η πρώτη μεγάλη αμφισβήτηση του δικομματισμού

Οι ευρωεκλογές της 12ης Ιουνίου 1994 έγιναν χωρίς μαζικές προεκλογικές συγκεντρώσεις, με καθοριστικό τον ρόλο της ιδιωτικής τηλεόρασης

ΓΡΑΦΕΙ ο Ηλίας Νικολακόπουλος

Πέμπτη 28 Μαΐου 2009 (νεα)

Οκτώ μήνες μετά τη θριαμβευτική επάνοδο στην εξουσία του Αν. Παπανδρέου, με 46,9% στις βουλευτικές εκλογές της 10ης Οκτωβρίου 1993, οι ευρωεκλογές του 1994 αποτέλεσαν την πρώτη ένδειξη μιας υποβόσκουσας κρίσης του μέχρι τότε κυρίαρχου δικομματισμού.

Μέχρι τη στιγμή που άνοιξαν οι κάλπες ωστόσο, τίποτα δεν άφηνε να διαφανεί η έκταση της αμφισβήτησης του δικομματισμού, και μάλιστα σε ένα κλίμα σχετικής ευφορίας, με κύριο χαρακτηριστικό την περίοδο χάριτος που είχε εξασφαλίσει η νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Τα δύο μεγάλα κόμματα πορεύτηκαν έτσι προς τις ευρωεκλογές με τη βεβαιότητα ότι θα μπορούσαν με μικρές σχετικά απώλειες να επανασυσπειρώσουν την εκλογική τους βάση. Στην κατεύθυνση αυτή συνηγορούσε άλλωστε αφ΄ ενός η αισιοδοξία που γεννά η επάνοδος στην εξουσία (για το ΠΑΣΟΚ) και αφ΄ ετέρου η ελπίδα που δημιουργεί η αλλαγή ηγεσίας (για τη Ν.Δ.), με την ανάδειξη ενός εκπροσώπου της νεώτερης γενιάς, του Μιλτ. Έβερτ, στην προεδρία του κόμματος. Παραγνώρισαν όμως εντυπωσιακά τις ριζικές αλλαγές που είχαν επέλθει στη μορφή του εκλογικού ανταγωνισμού και τις οποίες είχε υποβαθμίσει τον Οκτώβριο του 1993 η παρελθοντολογικού τύπου (και τελευταία όπως αποδείχτηκε) αναμέτρηση Παπανδρέου- Μητσοτάκη.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΔΩ!!

kraxtis-gr.blogspot.com