Πάνος Πικραμένος
Σκηνές αχαλίνωτης βίας με μαστίγωμα μέχρι αίματος σε performance που διαδραματίστηκε στα εγκαίνια της έκθεσης Art Athina 2009 με θέμα τον ανθρώπινο πόνο, την οποία εγκαινίασε ο υπουργός Πολιτισμού Α. Σαμαράς.
Θέμα του δημιουργού ήταν ο ανθρώπινος πόνος, τον οποίο, όπως λέει στη zougla.gr, ανακάλυψε στις αρχαίες παγανιστικές τελετές, στην θρησκεία, στην πολιτική και σε μία γκάμα γεγονότων από το Γκουαντάναμο μέχρι τους… Ολυμπιακούς Αγώνες.
Και για να γίνει πιο πειστικός, για να αποκτήσει όπως φαίνεται η παράσταση μεγαλύτερη αμεσότητα και εκφραστική δύναμη, ο δημιουργός Λάμπρος Στεμνής όρισε ότι ο πρωταγωνιστής του έπρεπε να… μαστιγωθεί ολόγυμνος επί σκηνής.
Όχι όμως συμβολικά αλλά, όπως θα δείτε, πραγματικά και μέχρι αίματος.
Αφού ο ηθοποιός αυτομαστιγώθηκε υπό τους ήχους του Ολυμπιακού Ύμνου, τη συνέχεια του έργου ανέλαβε ειδικά επιλεγμένος… μαστιγωτής ο οποίος αφού έδεσε πισθάγκωνα τον πρωταγωνιστή και του φόρεσε μία κουκούλα στο κεφάλι, σε ένα ανελέητο κρεσέντο τον κτύπησε δυνατά επί αρκετά λεπτά.
Στη συνέχεια το μαστίγιο παρέλαβε ο δημιουργός και τότε ο πρωταγωνιστής άρχισε να αιμοραγεί.
Προειδοποιούμε ότι το θέαμα είναι σκληρό...
Στο τέλος και όπως προέβλεπε το σενάριο, το μαστίγιο δόθηκε στους θεατές οι οποίοι αν ήθελαν μπορούσαν με τη σειρά τους να μαστιγώσουν τον πρωταγωνιστή. Όμως το σοκ που είχαν υποστεί ήταν τέτοιο που ουδείς άπλωσε το χέρι του.
«Create an ever - lasting body».
Ο δημιουργός και σκηνοθέτης Λάμπρος Στεμνής μίλησε στη zougla.gr για το σκεπτικό πάνω στο οποίο οικοδόμησε το έργο του, που έχει τίτλο: «Create an ever - lasting body». Λέει γιατί επέλεξε «φλερτάρει» με το ανθρώπινο σώμα και τον πόνο και τι σχέση έχει αυτό με έννοιες όπως παγανισμός, ολυμπισμός, θρησκευτική και πολιτική βία…
| Mιλώντας για τον πρωταγωνιστή του αποκλειστικά στη zougla.gr, ο Λάμπρος Στεμνής διευκρινίζει ότι αυτός συμμετείχε στην παράσταση εθελοντικά και μάλιστα χωρίς αμοιβή και τονίζει με νόημα ότι «ως χαρακτήρας είναι έτοιμος για όλα...». Τι να εννοεί άραγε και τι άλλο να μας επιφυλάσσει για το μέλλον; Ως που μπορεί να φθάσει η προθυμία του ιδιόρρυθμου αυτού ηθοποιού; Όταν το «επί μέρους» καταργεί το «όλον»… Τα ερωτήματα που γεννώνται από την παράσταση δεν αφορούν μόνο την σφαίρα της ηθικής, και βεβαίως δεν προκύπτουν από κάποια διάθεση λογοκρισίας. Αφορούν κυρίως τα όρια μεταξύ Τέχνης και Φύσης, τα όρια μεταξύ συμβολοποιημένου εικαστικού μέσου και φυσικής πράξης. Δηλαδή τα όρια μεταξύ Τέχνης και μη Τέχνης.
Πολλοί θα συμφωνήσουν όμως, ότι πρωτίστως αφορούν και την κατάσταση της κοινωνίας μας. Τι είδους αισθητικό κορεσμό πρέπει να έχουν τα μέλη της για να χρειάζονται ένα τέτοιο σοκ ώστε στρέψουν την προσοχή τους σε ένα έργο; Άραγε αν το θέμα ενός δημιουργού είναι ο θάνατος, θα πρέπει οι ηθοποιοί να θανατώνονται επί σκηνής για να αποκτήσει το έργο εκφραστική δύναμη; Και όταν κάποιος παρακολουθεί ένα τέτοιο καλιγούλειας έμπνευσης θέαμα είναι δυνατόν να εστιάσει την προσοχή του και να αντιληφθεί τα γενικότερα και ίσως πιό "διακριτικά" χαρακτηριστικά ενός έργου; Αν βεβαίως αυτό διαθέτει γενικότερα χαρακτηριστικά και δεν αποτελείται αποκλειστικά από αιματηρά ή άλλα στοιχεία εντυπωσιασμού…
Ο υπουργός Πολιτισμού Αντώνης Σαμαράς στις 21 Μαΐου εγκαινίασε την διεθνή έκθεση Art Athina 2009, στην οποία συμμετέχουν 60 γκαλερί από όλο τον κόσμο. Άραγε να παρακολούθησε και την performance «Create an ever - lasting body»; «Και αν βρισκόταν ανάμεσα στο κοινό και ο performer του έδινε το μαστίγιο θα συμμετείχε στην παράσταση;», ρωτάει με πονηρή διάθεση πολιτικός της ΝΔ, μιλώντας στη zougla.gr. Την απάντηση την δίνει ο ίδιος με αρκετή δόση χιούμορ: «να είστε σίγουροι ότι ο Αντώνης θα το έπαιρνε το μαστίγιο, φτάνει στη θέση του ηθοποιού να βρισκόταν μία άσπονδη φίλη του και πασίγνωστη υπουργός από την Κρήτη». |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου