Τετάρτη 18 Αυγούστου 2010

Επιστήμων από ...σπόντα

Τετάρτη 18 Αυγούστου 2010 Πολιτικό Σχόλιο
Γράφει ο Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ
giorgis@massavetas.gr

Καθώς πλησιάζει η ημέρα της ανακοίνωσης των αποτελεσμάτων των εξετάσεων για τις πανεπιστημιακές σχολές και τα... ΤΕΙ, πληθαίνουν τα στατιστικά στοιχεία από την επεξεργασία τους. Χθες έγινε γνωστό ότι μόλις ένας στους δέκα, έστω και αν είναι αριστούχος, καταφέρνει να μπει στη σχολή που είναι η πρώτη επιλογή του, όπως την καταχώρησε στο μηχανογραφικό του έντυπο.
Και αν μεν η διαφορά είναι μόνο γεωγραφική, αν δεν μπει στη σχολή της ειδικότητας που έχει επιλέξει ως στόχο ζωής, στην πόλη ακριβώς που θέλει, αλλά εισάγεται σε αντίστοιχη σχολή άλλη πόλης, είναι ένα το κακό. Θα έχει απλώς να αντιμετωπίσει η οικογένεια του τα πρόσθετα έξοδα εγκατάστασης και διαβίωσης σε μια πόλη μακριά από την οικογενειακή εστία.
Είναι πράγματι ένας πονοκέφαλος για κάθε οικογένεια. Γιατί έχουμε να κάνουμε με έξοδα που είναι δυσβάστακτα για δυο λόγους. Πρωτίστως διότι δεν υπάρχει σοβαρή κρατική υποδομή σε φοιτητικές εστίες ή άλλης μορφής καταλύματα χαμηλού ενοικίου. Αλλά και διότι μέγα μέρος συμπολιτών μας αισχροκερδούν επί των ενοικίων των φοιτητικών διαμερισμάτων. Τόσο ώστε η διαβίωση ενός παιδιού από την Κοζάνη που πέρασε σε μια σχολή της Πάτρας να είναι ακριβότερη από όσο κοστίζει σε ένα παιδί που σπουδάζει π.χ. στη Γλασκόβη.
Το χειρότερο όμως, όχι μόνο για τα ίδια τα παιδιά, αλλά και για τον τόπο, είναι όταν υποχρεώνονται να εγγραφούν σε σχολές με το αντικείμενο των οποίων δεν έχουν καμιά ψυχική επαφή. Να δίνεις π.χ. για ΤΕΙ φυσικοθεραπείας και να βρίσκεσαι στην... Τεχνολογία Αεροσκαφών.
Στην περίπτωση αυτή έχουμε επιλογή ανάμεσα σε δυο κακά. Το ένα είναι ότι κάποιος "πιάνει στασίδι" για να έχει τα δικαιώματα του φοιτητή ή σπουδαστή, (αναβολή στράτευσης, πάσο κλπ) χωρίς πράγματι να παρακολουθεί μαθήματα. Εμφανίζεται έτσι μια ψεύτικη πληρότητα από νεκρές θέσεις. Το άλλο είναι να ακολουθεί ένας νέος η μια νέα το "εμείς γι' αλλού κινήσαμε, γι' αλλού κι' αλλού η ζωή μας πάει".
Αλλά φοιτητές ή σπουδαστές που δεν έχουν ψυχική επαφή με το αντικείμενο των σπουδών τους, θα γίνουν τελικώς επιστήμονες ή τεχνικοί ...από σπόντα. Και αυτό είναι μια κακοδαιμονία της ελληνικής κοινωνίας, από την οποία κανένα από τα τόσα "αναθεωρημένα" και "εκσυγχρονισμένα" συστήματα δεν μας απάλλαξε ως τώρα.

ΚΡΑΧΤΗΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια: