Ομιλία Ευάγγελου Βενιζέλου, Πρόεδρου του ΠΑΣΟΚ, στη Θεσσαλονίκη

Δευτέρα 30 Απριλίου 2012  

Η Θεσσαλονίκη σήμερα δίνει τον...
τόνο. Η Θεσσαλονίκη στέλνει σήμερα μήνυμα νίκης, αυτοπεποίθησης, περηφάνιας σε όλο τον ελληνικό λαό.

Από εδώ, από το λιμάνι ,από την καρδιά της πόλης μας, της πόλης  μου, που  με γέννησε,με ανέθρεψε και με τίμησε τόσες φορές στέλνοντάς με, με την ψήφο της, στη Βουλή των Ελλήνων. Σας ευχαριστώ.

(Ακούγεται το σύνθημα: «Έρχεται η νίκη από τη Θεσσαλονίκη»)

Από εδώ, από τη Θεσσαλονίκη, με τη δική σας εντυπωσιακή παρουσία στο κατάμεστο λιμάνι, αρχίζουμε την τελική φάση της μάχης των εκλογών.

Τώρα, αυτές τις λίγες μέρες μέχρι την άλλη Κυριακή, στην ψυχή και στο μυαλό κάθε Ελληνίδας και κάθε Έλληνα συντελούνται οι αναγκαίες διεργασίες, λαμβάνονται οι κρίσιμες αποφάσεις, ο λαός τώρα μιλάει. Σκέφτεται και μιλάει.

Γιατί οι εκλογές της άλλης Κυριακής δεν είναι ούτε ευρωεκλογές, ούτε δημοσκόπηση με κάλπη. Eίναι μια ιστορική στιγμή για την πατρίδα μας. Την άλλη Κυριακή δεν κρίνεται η τετραετία, δεν κρίνεται η σύνθεση της επόμενης Βουλής και η μορφή της επόμενης Κυβέρνησης. Την άλλη Κυριακή κρίνεται η πορεία και η μοίρα του έθνους για πολλές δεκαετίες, για πολλές γενιές.

Μου φώναζαν προχθές στην Κομοτηνή το σύνθημα «Στα χέρια σου κρατάς το μέλλον μιας γενιάς» και το σύνθημα αυτό, έτσι το ένιωσα, δεν απευθύνεται σε εμένα, σε εμάς, σε κανέναν πολιτικό, αυτό το σύνθημα απευθύνεται στον Έλληνα πολίτη.

Έλληνα πολίτη, κρατάς στα χέρια σου το μέλλον μιας γενιάς!

Και δεν υπάρχει αμφιβολία, πολίτες της Θεσσαλονίκης, πως το κλειδί των εκλογών της άλλης Κυριακής βρίσκεται στο εσωτερικό της μεγάλης Δημοκρατικής Προοδευτικής Παράταξης. Το κλειδί των εξελίξεων το κρατούν στα χέρια τους οι πολίτες που μας ψήφισαν το 2009, τα εκατομμύρια των πολιτών που  μας εμπιστεύτηκαν και τώρα πολλοί από αυτούς πικραμένοι, οργισμένοι, διαψευσμένοι, αποστασιοποιούνται, είναι αναποφάσιστοι, επικριτικοί, επιφυλακτικοί.  Σε αυτούς απευθύνομαι, τους κοιτώ στα μάτια και τους λέω: ξεπεράστε επιφυλάξεις και δισταγμούς, κρατήστε τις αντιρρήσεις σας, θέστε τους όρους σας, αλλά ελάτε μαζί μας να κρατήσουμε ψηλά την Ελλάδα, να την βγάλουμε οριστικά από το Μνημόνιο, την κρίση, την εξάρτηση.

Την άλλη Κυριακή, ο Έλληνας πολίτης μιλάει ταυτόχρονα με τον Γάλλο πολίτη, που περιμένουμε να εκλέξει  στην Προεδρία της Γαλλικής Δημοκρατίας τον Φρανσουά Ολάντ για να αρχίσουν καταλυτικές αλλαγές στους ευρωπαϊκούς συσχετισμούς δυνάμεων. Αλλά για να αλλάξουμε την εικόνα της Ευρώπης, να ξανακάνουμε την Ευρώπη, Ευρώπη της δημοκρατίας, των δικαιωμάτων, του κοινωνικού κράτους, της ποιότητας, της αλληλεγγύης των κοινωνιών και της συνοχής, πρέπει να υπάρχουμε ως Ελλάδα μέσα στην Ευρώπη. Να είμαστε καθισμένοι γύρω από το τραπέζι της ευρωπαϊκής διαπραγμάτευσης.

Γιατί αν εμείς, με δική μας επιλογή ή με δικό μας λάθος, οδηγηθούμε στο περιθώριο, τότε δεν θα έχει νόημα η αλλαγή των ευρωπαϊκών συσχετισμών.

Έχει λοιπόν πολύ μεγάλη σημασία, πολίτες της Θεσσαλονίκης, πολίτες της Ελλάδας ,την άλλη Κυριακή να πάρουμε αποφάσεις με καθαρό μυαλό. Να πάρουμε αποφάσεις που προστατεύουν την πατρίδα και κυρίως σέβονται και διασφαλίζουν τις μεγάλες, τις τεράστιες θυσίες που έκανε και κάνει ο ελληνικός λαός. Είναι κρίμα, πραγματικά, κρίμα αυτές οι θυσίες να πάνε χαμένες και να γυρίσουμε ξανά στην αρχή, στο μηδέν. Ενώ έχουμε διανύσει το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής και τώρα κοιτάμε πραγματικά την έξοδο, την υπέρβαση, την αποκατάσταση της περηφάνιας, της κυριαρχίας, της αξιοπρέπειας της χώρας μας.

Πολίτες της Θεσσαλονίκης ,παρουσίασα χτες το ολοκληρωμένο Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης της χώρας, τη στρατηγική της Αυτοδύναμης Ελλάδας, γιατί δική μας Ελλάδα η Ελλάδα της ιστορίας αλλά και η Ελλάδα του μέλλοντός μας, είναι η Αυτοδύναμη Ελλάδα.

Αυτό που παρουσίασα δεν είναι ένα κομματικό πρόγραμμα, δεν είναι μια δέσμη προεκλογικών υποσχέσεων. Αυτό που παρουσίασα είναι το προϊόν, το απόσταγμα εμπειρίας, γνώσης, προσπάθειας, σκληρής διαπραγμάτευσης και επαναδιαπραγμάτευσης με τους Ευρωπαίους με τους ξένους, όχι εδώ εύκολα λόγια στην Ελλάδα, εύκολα λόγια στα αποδυτήρια, αλλά εκεί, στον αγωνιστικό χώρο.

Και βεβαίως, αυτό που παρουσίασα είναι το αποτέλεσμα της σκληρής αυτοκριτικής που ασκήσαμε και ασκούμε. Έχουμε πλήρη συνείδηση λαθών, παραλείψεων, αρρυθμιών. Όμως, δυστυχώς, μόνο εμείς αρθρώνουμε έναν αυτοκριτικό λόγο, μόνο εμείς κοιτάμε τον λαό στα μάτια και του λέμε ότι «Ναι, καταλαβαίνουμε πως νιώθεις, καταλαβαίνουμε τι είναι αυτό που ζεις». Όλοι οι άλλοι, αθώοι του αίματος, δεν έχουν καταλάβει τίποτε! Δεν έχουν το θάρρος και τη γενναιότητα να αναλάβουν ένα μικρό μερίδιο ευθύνης ,όταν το ΠΑΣΟΚ ανέλαβε να σηκώσει ολόκληρο το βάρος της διαχείρισης της κρίσης, ενώ η αλήθεια είναι ότι αν τους είχαμε καλέσει από τότε, από τις αρχές του ’10 να σηκώσουν μαζί μας το βάρος αυτό, τώρα πολλοί τσάμπα μάγκες της πολιτικής, δεν θά ‘χαν τι να πουν.

(Ακούγεται το σύνθημα: «Βαγγέλη, ο Ήλιος ανατέλλει»)

Θέλουμε να ανατείλει ξανά ο ήλιος της δημοσιονομικής κυριαρχίας, της πολιτικής υπερηφάνειας της χώρας μας. Γιατί, δυστυχώς, όταν δανείζεσαι, είσαι εξαρτημένος και πρέπει αυτό να φύγει ως βάρος από την Ελλάδα. Αυτό συμβολίζει ο Πύρρος Δήμας στην πρώτη θέση του Ψηφοδελτίου Επικρατείας: την άρση του βάρους που κουβαλάει η χώρα.

Το Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης δεν είναι ένα κομματικό πρόγραμμα, είναι κατά κυριολεξία εθνικό. Είναι η πρότασή μας προς όλες τις πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις, προς όλους τους Έλληνες πολίτες. Είναι η ρεαλιστική, η εφικτή, η εφαρμόσιμη, η μελετημένη, λέξη – λέξη, βάση του εθνικού συναγερμού, της μεγάλης εθνικής συμμαχίας, των φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων της υπευθυνότητας, της αλληλεγγύης και των προοδευτικών μεταρρυθμίσεων.

Κανείς δεν μπορεί μόνος. Ο ελληνικός λαός μας ζητά επιτακτικά να συμφωνήσουμε, να συμπορευτούμε προς μια κατεύθυνση, όμως όχι προς το πουθενά, σε ένα δρόμο δύσκολο, αλλά ασφαλή. Δύσκολο, ασφαλή, προοδευτικό, με Κεντροαριστερό πρόσημο.

Εξεπλάγησαν επειδή προτείνουμε συγκεκριμένα μέτρα, φορολογικές απαλλαγές, αφαίρεση των εκτάκτων φόρων, εισφορών και τελών, γιατί έχουμε βρει πόσα και ποια ακριβώς κονδύλια θα πέσουν στην αγορά για να στηρίξουν τη ρευστότητα, τις επιχειρήσεις, τη δημιουργία θέσεων εργασίας.

Εξεπλάγησαν γιατί παρουσιάσαμε ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα για την ανεργία των νέων, για το δικτυ προστασίας κάθε πολίτη, για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά και τους υπερχρεωμένους επαγγελματίες, για νέους κανόνες στον Τειρεσία. Γιατί εκπλήσσονται, τι περιμένουν;

Φίλες και φίλοι, εμείς θέλουμε την Κυριακή των εκλογών το ΠΑΣΟΚ να είναι ο νικητής, να είναι το πρώτο κόμμα, να είναι ο αποδέκτης της διερευνητικής εντολής σχηματισμού κυβέρνησης γιατί πιστεύουμε ότι ξέρουμε, ότι μπορούμε.

Είπα χτες, «Δεσμευόμαστε, Εγγυόμαστε, Μπορούμε». Το είπα, το ξαναλέω, το εννοώ, το υπογράφω. Έχουν βολευτεί κάποιοι στην απλοϊκή προσέγγιση πως είναι οι «αντιμνημονιακές» δυνάμεις και εμείς είμαστε δήθεν οι «φιλομνημονιακές» δυνάμεις.

Ποιοι είναι οι «φιλομνημονιακές» δυνάμεις; Αυτοί που ανέλαβαν ως «συνεργείο διάσωσης» να διαχειριστούν στα τέλη του ‘9, στις αρχές του ’10 μια «πυρηνική καταστροφή»; Kαι θέλω να ρωτήσω την καθεμιά και τον καθένα σας, τον κάθε Έλληνα, την κάθε Ελληνίδα: πιστεύει πραγματικά μέσα στη ψυχή του ότι το ΠΑΣΟΚ αναγκάστηκε να πάρει σκληρά μέτρα και αν μπορούσε να τα αποφύγει θα επέμενε να τα πάρει;

Υπάρχει κανείς που θέλει να είναι αντιδημοφιλής, μη συμπαθής; Υπάρχει κανείς που θέλει να χάνει ένα μέρος της εκλογικής του βάσης; Υπάρχει κανείς παράλογος;  Δεν αντιλαμβάνονται ότι εδώ έπρεπε να σταθμίσουμε πολύ σημαντικά υπέρτερα αγαθά. Το εθνικό συμφέρον, το μέλλον της πατρίδας, την επόμενη γενιά.

Και απευθύνομαι στον πολίτη που είναι απελπισμένος, που σηκώνει πραγματικά το βάρος της κρίσης. Γιατί ξέρω τι συμβαίνει με κάθε άνεργο, με κάθε επαγγελματία που έκλεισε την επιχείρηση, με κάθε παιδί που σπούδασε και δεν βρίσκει δουλειά. Και λέω, τι νόημα έχει αυτή η δραματική παρατήρηση, που πραγματικά με συνταράζει. ´´Σας ευχαριστούμε που μας σώσατε, μην μας σώζετε άλλο, δεν με νοιάζει αν θα χρεοκοπήσει η χώρα, γιατί έχω χρεοκοπήσει εγώ και η οικογένειά μου.´´

Και πράγματι, είναι δύσκολο να πιάσεις τη ψυχή, το θυμό, τη λύπη, την απελπισία αυτών των ανθρώπων. Είναι δύσκολο να του πεις ενός που είναι στην ανεργία, ότι αν δεν είχαν ληφθεί τα μέτρα οι άνεργοι δεν θα ήταν 1.000.000 αλλά 1.500.000, ότι τα λουκέτα στις επιχειρήσεις θα ήταν πολύ περισσότερα. Aλλά τι προτιμά ο καθένας που είναι σε πραγματικά δύσκολη θέση; Ένα κράτος διαλυμένο, μια οικονομία χωρίς δυνατότητες, μια Ελλάδα της δραχμής, μια Ελλάδα που δεν μπορεί να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της για μισθούς, συντάξεις, επιδόματα και επιχορηγήσεις;

Ή προτιμά μια εθνική οικονομία ισχυρή, ένα κράτος δημοσιονομικά κυρίαρχο, απεξαρτημένο που μπορεί να βοηθήσει την αγορά, τις επενδύσεις, τις επιχειρήσεις, τους ανέργους, να δώσει ελπίδα; Γιατί μόνον έτσι μπορούμε να κερδίσουμε το έδαφος που χάσαμε.

Εξίσου σημαντική είναι και η άλλη ένσταση που την ακούω συνεχώς: «Δεν φοβόμαστε να συμβεί τίποτε, γιατί μετά από όλα όσα πετύχατε- πετύχαμε εμείς δηλαδή- τη μείωση του χρέους, τη βιωσιμότητα, τη μείωση των τόκων που πληρώνουμε κάθε χρόνο, την ανασυγκρότηση και εξυγίανση των Τραπεζών υπό τον έλεγχο του κράτους, που είναι τώρα πια ο βασικός μέτοχος, μετά τη δέσμη αναπτυξιακής βοήθειας, δεν πρόκειται κανείς να μας αφήσει να βγούμε από το ευρώ, δεν συμφέρει. Τα λεφτά είναι πολλά. Έχουν επενδύσει πολλά πάνω μας».

Είναι και αυτό ένα τραγικό λάθος, γιατί η Ευρώπη είναι πολύπλοκος και ασταθής μηχανισμός. Η Ευρώπη των 27 είναι 27 λαοί, εκατοντάδες κόμματα, Κοινοβούλια, κυβερνήσεις συνεργασίας, μειοψηφίας, κυβερνήσεις που πάνε σε εκλογές αλλά κυρίως είναι οι αγορές, οι κερδοσκόποι, οι Κεντρικές Τράπεζες, οι πιέσεις, τα σχόλια στα μέσα ενημέρωσης, τα υψηλά επιτόκια.

Μπορεί να μας απαντήσουν με κυνισμό, όπως με κυνισμό μας ρωτούσαν αν θέλουμε να φύγουμε από το ευρώ ή να πάμε σε συντεταγμένη χρεοκοπία, ένα βήμα πριν την έξοδο του ευρώ. Και έπρεπε να αντισταθώ στις πιέσεις για την εξουδετέρωση της Ελλάδας από το χάρτη της Ευρώπης.

Μπορούν με κυνισμό να μας πουν: «Μείνετε στο ευρώ να δείτε πως είναι, πληρώνουμε μόνο τις δόσεις του εξωτερικού δανείου και βγάλτε τα πέρα στο εσωτερικό μόνοι σας. Πληρώστε μισθούς, συντάξεις, επιδόματα, επιχορηγήσεις σε σχολεία, νοσοκομεία, δήμους με βάση αυτά που εισπράττετε από τους φόρους».

Τότε πρέπει να πάμε σε πρωτογενές πλεόνασμα, σε ισοσκέλιση του προϋπολογισμού μέσα σε λίγες μέρες. Ποιοι είναι οι «μαθητευόμενοι μάγοι», οι οποίοι αναλαμβάνουν την ευθύνη αυτής της δήθεν διαπραγμάτευσης; Ας έρθουν να τους πούμε τι σημαίνει διαπραγμάτευση.

Και απευθύνομαι στην Αριστερά, γιατί ο κ. Σαμαράς αυτό το έχει καταλάβει προ πολλού, γι΄ αυτό μου έδωσε ψήφο εμπιστοσύνης, σε εμένα ως Αντιπρόεδρο και Υπουργό Οικονομικών και κρύφτηκε πίσω μου στη σκληρή διαπραγμάτευση για το νέο πρόγραμμα.

Φίλες και φίλοι, τώρα είναι η ώρα για να περάσουμε από την εφαρμογή στη θαρραλέα υπέρβαση του μνημονίου. Τώρα είναι η ώρα να φύγουμε από τη λογική μόνο των θεμάτων που ρυθμίζει το μνημόνιο, δηλαδή η δανειακή σύμβαση. Κάποιοι θέλουν να παίρνουν το δάνειο αλλά όχι τους όρους, έχουν αυτή την πρωτότυπη σκέψη.

Και να περάσουμε στο ολοκληρωμένο Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης για όλα τα θέματα και κυρίως για το νέο εθνικό παραγωγικό μοντέλο, για τη ρευστότητα, για τη στήριξη των επιχειρήσεων, για τις επενδύσεις, για τις νέες θέσεις εργασίας. Μπορούμε. Δεν πρέπει να αδικούμε τον εαυτό μας και τον εθνικό μας πλούτο.

Για να γίνει όμως αυτό υπάρχουν προϋποθέσεις. Δεν θα μπορούσαμε να μιλάμε τώρα για οριστική έξοδο από την κρίση αν δεν είχαν μεσολαβήσει και αν δεν είχαν γίνει όσα έγιναν.

 Εάν δεν είχε γίνει η δραστική περικοπή του χρέους η μεγαλύτερη στην ιστορία του κόσμου, 105 δις, 50 ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ. Εάν η Ελλάδα, ναι η Ελλάδα της κρίσης, δεν πλήρωνε σήμερα επιτόκιο για τα ομόλογά της 2%, όταν η Ιταλία και η Ισπανία πληρώνουν 6%. Εάν δεν είχαμε σταθεροποιήσει το τραπεζικό σύστημα, δηλαδή αν δεν είχαμε προστατέψει τις καταθέσεις των Ελλήνων πολιτών. Εάν δεν είχαμε πάρει εγγύηση για στήριξη έως την επάνοδό μας στις αγορές, χωρίς άγχος, εάν δεν είχαν αρχίσει οι αναπτυξιακές παρεμβάσεις από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, όπως τα περιέγραψα στην επιστολή που έστειλα πριν λίγες μέρες στον κ. Μπαρόζο.

Δε φτάνουν όμως αυτές οι προϋποθέσεις. Δε φτάνει το νέο δημοσιονομικό πλαίσιο, το νέο πλαίσιο του τραπεζικού συστήματος, χρειαζόμαστε πολιτικές προϋποθέσεις, γιατί μόνον η δημοκρατία μας βγάζει από την κρίση. Άρα η πρώτη πολιτική προϋπόθεση είναι να μιλήσει ο λαός καθαρά, να μας πει πράγματι τι θέλει και θα το σεβαστούμε ευλαβικά.

Προτείνουμε στον ελληνικό λαό να υιοθετήσει το Σχέδιο Εθνικής Ανασυγκρότησης, οριστικής εξόδου από την κρίση, το σχέδιο της αυτοδύναμης Ελλάδας. Θέλουμε νομιμοποίηση, εντολή, στήριξη της κοινωνίας, για να αποκτήσει η χώρα ισχυρή πολιτική διεύθυνση. Μπορεί να γίνει και άλλη επιλογή.

Πρέπει όμως να ξέρει ο Έλληνας πολίτης, ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο, ότι δε θα ξημερώσει η Δευτέρα 7 Μαΐου, με δεδομένη Κυβέρνηση σαν- ας πούμε -την Κυβέρνηση του κ. Παπαδήμου ή με δεδομένη μια πολιτική και μία σύμβαση. Όχι, ο λαός αποφασίζει. Και πρέπει να διαλέξει τον ασφαλή, δύσκολο ,σταθερό δρόμο της οριστικής εξόδου ή οποιοδήποτε άλλο παιχνίδι τυχοδιωκτικό και επικίνδυνο;

Άκουσα πάλι σήμερα τον κ. Τσίπρα να λέει ότι είναι έτοιμος να καταγγείλει τη δανειακή σύμβαση. Ωραία, ξέρετε τι σημαίνει αυτό; Ότι με τη δική μας βούληση δε θέλουμε να πάρουμε τις δόσεις του δανείου, δε θέλουμε δηλαδή να πάρουμε τα υπόλοιπα περίπου 140 δισεκατομμύρια που περιμένουν να οδηγήσουν τη χώρα με ασφάλεια στις αγορές, στην ανεξαρτησία, στην κυριαρχία, στην περηφάνια.

Υπάρχουν και πολλοί που αναπαράγουν μια άλλη, τελείως κακή παρεξήγηση, πως δήθεν το ΠΑΣΟΚ είναι δεδομένο, πως το ΠΑΣΟΚ μπορεί να επιβιώσει μόνο μέσα στην Κυβέρνηση, γιατί ΠΑΣΟΚ χωρίς εξουσία δεν υπάρχει. Αυτό είναι ένα τεράστιο πολιτικό και ιστορικό λάθος.

Όχι, δεν είναι ούτε απόλαυση, ούτε προνόμιο η άσκηση της εξουσίας, δε θέλουμε πραγματικά κανείς να περάσει ασκώντας πολιτική αυτό που περάσαμε εμείς, τα συναισθήματα που νοιώσαμε, τα ηθικά διλήμματα στα οποία έπρεπε να απαντήσουμε.

Όχι πολίτες της Θεσσαλονίκης, δεν είναι ούτε απόλαυση, ούτε προνόμιο η άσκηση της εξουσίας. Είναι καθήκον εθνικό, επιτακτικό και το επαναλαμβάνω και σε σας τους συμπολίτες μου, εδώ στη Θεσσαλονίκη: Για λόγους εθνικού καθήκοντος πήγα στο Υπουργείο Οικονομικών τον Ιούνιο του 2011 και για λόγους εθνικού καθήκοντος βρίσκομαι εδώ Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ σήμερα.

Άρα, αν ο λαός κάνει άλλη επιλογή, η επιλογή του είναι σεβαστή. Δεν άκουσα όμως κανέναν άλλον να λέει αυτό που είπαμε εμείς, «Δεσμευόμαστε, Εγγυόμαστε, Μπορούμε». Ποιος άλλος προτείνει η προσαρμογή να γίνει όχι σε δύο αλλά σε τρία χρόνια μέχρι το τέλος του 2015, πιο ήπια, πιο φιλικά για τον πολίτη και την ανάπτυξη, για να σπάσουμε τον φαύλο κύκλο της ύφεσης; Σιωπή των αμνών ή ίσως σιωπή των πονηρών πολιτευτών.

Εμείς δεσμευόμαστε για τον περιβόητο Ιούνιο, για να μη φοβάται ο κόσμος: Όχι νέοι φόροι, όχι περικοπές σε χαμηλόμισθους και συνταξιούχους, όχι «τυφλές» οριζόντιες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις. Διαρθρωτικές αλλαγές, άνοιγμα αγορών, άνοιγμα επαγγελμάτων, μικρότερο κράτος, μικρότερος δημόσιος τομέας, για να μπορέσουμε να αποσυμπιέσουμε την πίεση για τα εισοδήματα για μισθούς και συντάξεις.

Μπορούμε, μπορούμε να κερδίσουμε τον τρίτο χρόνο, μπορούμε να διαπραγματευθούμε, αρκεί να παρουσιάσουμε, να εγκρίνουμε και να στηρίξουμε το ολοκληρωμένο σχέδιο. Όποιος νομίζει ότι μπορεί να κάνει καλύτερη διαπραγμάτευση, να μη ζητάει από μας να την κάνουμε, να πάει να την κάνει ο ίδιος να δει πως είναι. Γιατί έξω από το χορό, πολλά τραγούδια ξέρουν.

Ναι, εμείς δεσμευόμαστε για ένα νέο Εθνικό Φορολογικό Σύστημα, σταθερό για δέκα χρόνια. Η Νέα Δημοκρατία απεχώρησε από το διάλογο και δε δίνουμε υποσχέσεις για τις υποσχέσεις, χωρίς να υπολογίζουμε κονδύλια και επιπτώσεις. Εμείς λοιπόν λέμε καθώς πορευόμαστε στην έξοδο από την κρίση, πετυχαίνουμε τους στόχους μας, ανεβάζουμε τους ρυθμούς ανάπτυξης, αυξάνουμε τη ζήτηση και τον τζίρο στην αγορά.

Μπορούμε να αφαιρέσουμε την έκτακτη εισφορά αλληλεγγύης 1% έως 4% που πληρώνουν όλοι οι φορολογούμενοι σε όλο το δηλωμένο εισόδημά τους. Μπορούμε τώρα, γιατί έχουμε τον τρόπο να το πετύχουμε, μέσα από τη διαπραγμάτευση με τους εταίρους μας, μείωση των ασφαλιστικών εισφορών κατά 10%, να αναπνεύσουν οι επιχειρήσεις, να ανοίξουν θέσεις εργασίας, να ανακόψουμε την ανεργία.

Με πόνο ψυχής επιβάλλαμε το Σεπτέμβριο το ειδικό τέλος στα ακίνητα μέσω της ΔΕΗ, αλλά δεν κόπηκε το ρεύμα σε κανέναν που είχε ανάγκη ή αδυναμία πληρωμής. Κι αυτό το ψήφισε η Νέα Δημοκρατία και το ξαναψήφισε και το ξαναψήφισε, αλλά και πάλι κρύβεται και ψεύδεται.

Τώρα το ειδικό τέλος αντικαθίσταται από ενιαίο προοδευτικό φόρο ακινήτων στο πλαίσιο του εθνικού φορολογικού συστήματος. Κι επειδή ακούω λόγια του αέρα, για τους συντελεστές του ΦΠΑ, λέω ότι κι αυτό δεσμευόμαστε να το κάνουμε συγκεκριμένα στον τουρισμό, στα αγροτικά εφόδια και στην εστίαση, που πρέπει να επανέλθει στα παλιά ποσοστά της. 1% του ΑΕΠ κοστίζουν αυτά, με πολλαπλασιαστική επίδραση θετική στην ανάπτυξη και την απασχόληση.

Παρουσίασα χθες, πολίτες της Θεσσαλονίκης, εννιά μέτρα συγκεκριμένα και υπεύθυνα, μέσα από τα οποία μπορούν να πέσουν στην αγορά τα επόμενα δύο με τρία χρόνια 50 και παραπάνω δισεκατομμύρια ως ρευστότητα.

Παρουσίασα κατάλογο μεγάλων έργων υποδομών, που όχι μόνο με δημόσια, αλλά και ιδιωτικά κονδύλια, σε συνδυασμό με ιδιωτικοποιήσεις που φέρνουν πραγματικούς επενδυτές ανοίγουν μία αγορά 55 δισεκατομμυρίων με θετική επίπτωση σε όλο τον κύκλο εργασιών, σε όλη την οικονομία, σε δορυφορικές και υπεργολαβικές επιχειρήσεις.

Μιλήσαμε για τα προγράμματα που είναι σε εξέλιξη για την ανεργία των νέων, για την κατάρτιση, για τη νεανική επιχειρηματικότητα, για τον ακατάσχετο λογαριασμό, που κάθε υπερχρεωμένο νοικοκυριό, πέρα από τη δυνατότητα που έχει να λύσει το πρόβλημά του, τώρα θα διαθέτει στη τράπεζα. Για την υπαγωγή στο ίδιο μέτρο και των υπερχρεωμένων επαγγελματιών με οφειλές έως 25.000€.

Μιλήσαμε γι’ αυτό που ήδη κάναμε, τη νομοθετική ρύθμιση των δανείων που οι υπάλληλοι έχουν πάρει από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων. Αλλά και για ανάλογη ρύθμιση σε 800.000 δάνεια που έχουν δώσει οι τράπεζες, οι οποίες τώρα έρχονται στο στρατηγικό έλεγχο του κράτους και έτσι θα είναι κυλιόμενη και συνεχής  η διευθέτηση των δανείων.

Φίλες και φίλοι, για να γίνουν αυτά και άλλα πολλά πρέπει η χώρα να ξημερώσει όρθια, με κυβέρνηση, με καθαρή κατεύθυνση. Αυτό είναι το διακύβευμα των εκλογών. Ποια κυβέρνηση λοιπόν; Γιατί είπα δεν είναι δεδομένη η κυβέρνηση, δεν είναι δεδομένο το ΠΑΣΟΚ.

Έχετε μπροστά σας τρεις προτάσεις που τις ξέρετε πολύ καλά πλέον. Την πρόταση της Νέας Δημοκρατίας για αυτοδύναμη κυβέρνηση και αναγκαστική πρωθυπουργία του κ. Σαμαρά. Είναι απλώς ντεμοντέ, εκτός εποχής.

(Ακούγονται συνθήματα)

Ούτε στη Βουλή ήρθε ποτέ σε διάλογο. Είναι κρίμα τώρα που θέλουμε δημοκρατία της κυβέρνησης και της συνεργασίας να αποφεύγουν  το διάλογο όπως ο διάολος το λιβάνι.

Προσέξτε τώρα, η αλαζονεία, όπως είπα και το πρωί στη Λάρισα, είναι μεταδοτική , γιατί ο κ. Σαμαράς απειλεί με επανάληψη των εκλογών και διάλυση της χώρας, το υιοθέτησε και ο φίλος μου ο κ. Κουβέλης. Τώρα, αρχίζει να υπαναχωρεί, γιατί είπε, δεν βλέπω να προκύπτει τίποτα, να πάμε ξανά σε εκλογές για να προκύψει τι από τις άλλες εκλογές; Να εκβιαστεί ποιος; Ο Έλληνας πολίτης;

Εμάς κατηγορούν ότι εκβιάζουμε  και πιέζουμε. Αλλά δεν υπάρχει μεγαλύτερος εκβιασμός από την επανάληψη των εκλογών και μάλιστα χωρίς τέλος, επανάληψη στην επανάληψη.

Αλλά υπάρχει και άλλος εκπρόσωπος της ίδιας αλαζονείας. Ο κ. Τσίπρας ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ θέλει σώνει και καλά να κάνει κυβέρνηση, να γίνει πρωθυπουργός και αυτός.

Μάλιστα συμπεριλαμβάνει στη κυβέρνησή του και πολιτικές δυνάμεις που απορρίπτουν με κατηγορηματικό τρόπο οποιαδήποτε συνεργασία.

Το ΚΚΕ απάντησε ήδη στον κ. Τσίπρα απορριπτικά, αναδεικνύοντας τις μεγάλες διαφορές. Υποτίθεται ότι ενώ το ΚΚΕ είναι αντιευρωπαϊκό, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι φιλοευρωπαϊκός ο μισός, ο άλλος μισός είναι υπέρ της επανόδου στην δραχμή. Αλλά ποιος είναι ο άλλος εταίρος; Ο κύριος Κουβέλης που το απέρριψε; Τι απομένει, ποιοι; Τα νέα σχήματα λοιπόν της υπερσυντηρητικής δεξιάς; Ο κ. Καμένος; Ο κ. Καρατζαφέρης δεν έχει τοποθετηθεί, έχει την εμπειρία της συνεργασίας. Είναι πολύ προσεκτικός.

Αλλά επαναλαμβάνω αυτό που είπα εδώ στην πόλη μου που εδρεύει και το πανεπιστήμιο στο οποίο υπηρετώ. Ο κ. Τσίπρας νομίζει ότι διερευνητική εντολή σημαίνει την παίρνω και φεύγω, την κάνω ό,τι θέλω, ότι μπορώ να πάω στη Βουλή μετά να σχηματίσω κυβέρνηση και να διεκδικώ ψήφο εμπιστοσύνης χωρίς να υπάρχει δεδηλωμένη πλειοψηφία στη Βουλή.

Μα ευτυχώς, στην Ελλάδα είχαμε τον Χαρίλαο Τρικούπη και την Αρχή της Δεδηλωμένης με το «τις πταίει». Δεν το έχει μάθει, δεν το έχει ακούσει; Πρώτα διαμορφώνεται η δεδηλωμένη πλειοψηφία και μετά μετατρέπεται μια εντολή σε οριστική εντολή σχηματισμού κυβέρνησης.

Τι εμπόριο ψευδαισθήσεων είναι αυτό περί άλλης εναλλακτικής λύσης; Τι πολιτικός μικρομεγαλισμός; Τι παιχνίδι με την φωτιά στις πλάτες των Ελλήνων χωρίς σεβασμό στον τόπο, στον πόνο, στην αγωνία, στις θυσίες. Ε, όχι πια! Φθάνει! Η λογική, η αλήθεια θα επικρατήσει.

(Áκούγονται συνθήματα)

Πράγματι, εάν πάμε γερά αυτή την τελευταία εβδομάδα, την κρίσιμη, την αποφασιστική, που αρχίζει με τους καλύτερους οιωνούς από εδώ από τη Θεσσαλονίκη, χάρη σε σας, θα πάμε στην νίκη, στην πρωτιά, στην μεγάλη εθνική συμμαχια των φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων υπευθυνότητας, αλληλεγγύης και προοδευτικών μεταρρυθμίσεων.

Σήμερα βγαίνω από εδώ παίρνοντας τη δική σας δύναμη, την δική σας ορμή, την δική σας αποφασιστικότητα. Σήμερα βγαίνω από εδώ πιο αισιόδοξος, η Ελλάδα μπορεί να νικήσει. Θα νικήσει.

Πάρτε, πολίτες της Θεσσαλονίκης ,την υπόθεση στα χέρια σας. Εμπρός, ας κρατήσουμε την χώρα όρθια. Ας βγούμε οριστικά από την κρίση και το μνημόνιο.

Εμπρός, ας πάμε στην αυτοδύναμη και υπερήφανη Ελλάδα. Οι Έλληνες αγωνιζόμαστε και θα πετύχουμε.

Γεια σας και με την νίκη.