ΔΕΥΤΕΡΑ 22-3-2010
γράφει ο Β. Ι. Μόσχης
Σαν της τρελής τα μαλλιά ένα πράγμα!
Μια ασυδοσία σκέψεων, ενεργειών και μια άκρη χωρίς αρχή και τέλος. Απεγνωσμένες προσπάθειες χωρίς ενέργεια και φως. Ένα πείραμα χωρίς επιστημονική βάση. Μια εξουσία που δεν σέβεται τον εαυτό της, ούτε καν τους υπηκόους της. Αναμφίβολα δεν είναι η εξουσία που αναμένει κανείς σε χαλεπούς καιρούς. Έτοιμη να τιμωρήσει τους άτακτους και εξωφρενικά ηδυπαθείς πολίτες της. Και το κάνει, στρίβοντας το μαχαίρι ακόμα πιο βαθιά στην... πληγή.
Λες και περίμενε στη γωνία με το τουφέκι στο χέρι για να δείξει τον ανελέητο χαρακτήρα της. Λες και ηδονίζεται από ευτυχία περιμένοντας αυτό το αποτέλεσμα. Λες και περίμενε από καιρό να έρθει αυτή η στιγμή. Η στιγμή της κρίσεως. Και νοιώθει πανευτυχής που είναι τιμωρός. Αυτή είναι η εικόνα της ευρωπαϊκής εξουσίας. Αυτό ήταν και το όνειρο των ιδρυτικών στελεχών της;
Φήμες σκόρπιες, διάχυτες παντού να σέρνονται και να σκορπούν ...τον θάνατο. Ο θάνατός σου η ζωή μου. Χωρίς έλεος. Χωρίς δεύτερη σκέψη. Είναι η στιγμή της εκδίκησης. Η πολυπόθητη στιγμή που περίμενα χρόνια, δεκαετίες. Η στιγμή που με κρατούσε στη ζωή για να γευτώ αυτή την ώρα. Διότι, πώς να πιστέψει κανείς ότι η Ευρώπη δεν μπορούσε να διακρίνει την αλαζονική σπατάλη των Ελλήνων υπηκόων της και την πληθώρα των δημοσίων υπαλλήλων της! Εκτός και αν αυτή η κατάσταση χάιδευε και την δική της μελλοντική αντιμετώπιση.
Και η ιστορία επαναλαμβάνει τον εαυτό της. Βρίσκεται αντιμέτωπη με τα ίδια στοιχειά, με τις ίδιες σκέψεις επικράτησης, με τα ίδια σχέδια ηγεμονικής παρουσίας. Τέτοιες στιγμές οι κερδοσκόποι επικρατούν και προοδεύουν. Και όχι μόνοι οι κερδοσκόποι οικονομικών συμφερόντων. Οι παντός είδους αφέντες που θέλουν να επεκτείνουν τα οικόπεδά τους και τις περιουσίες τους.
Ο πόλεμος των συμφερόντων συνεχίζεται σφυροκοπώντας. Πόλεμος γιγάντων στο εσωτερικό της Ευρώπης με τους εξωτερικούς παρατηρητές να τρίβουν τα χέρια τους από χαρά. Αναμένουν το μεγάλο φαγοπότι! Αλλά ουδείς γνωρίζει αν κάποιοι από τους προσκεκλημένους θα προλάβουν να βρουν θέση στο τραπέζι. Διότι την στιγμή της καθίζησης θα λείπουν οι αβρότητες του σαβουάρ βιβρ! Όποιος προλάβει και όποιος πρωτοχωρέσει!
Ο κύβος ερίφθη! Δεν χρειαζόμαστε οικονομική βοήθεια. Τάδε έφη Αγγέλα!
Τότε, γιατί τόσος αλληλοσπαραγμός;(ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ)
Μια ασυδοσία σκέψεων, ενεργειών και μια άκρη χωρίς αρχή και τέλος. Απεγνωσμένες προσπάθειες χωρίς ενέργεια και φως. Ένα πείραμα χωρίς επιστημονική βάση. Μια εξουσία που δεν σέβεται τον εαυτό της, ούτε καν τους υπηκόους της. Αναμφίβολα δεν είναι η εξουσία που αναμένει κανείς σε χαλεπούς καιρούς. Έτοιμη να τιμωρήσει τους άτακτους και εξωφρενικά ηδυπαθείς πολίτες της. Και το κάνει, στρίβοντας το μαχαίρι ακόμα πιο βαθιά στην... πληγή.
Λες και περίμενε στη γωνία με το τουφέκι στο χέρι για να δείξει τον ανελέητο χαρακτήρα της. Λες και ηδονίζεται από ευτυχία περιμένοντας αυτό το αποτέλεσμα. Λες και περίμενε από καιρό να έρθει αυτή η στιγμή. Η στιγμή της κρίσεως. Και νοιώθει πανευτυχής που είναι τιμωρός. Αυτή είναι η εικόνα της ευρωπαϊκής εξουσίας. Αυτό ήταν και το όνειρο των ιδρυτικών στελεχών της;
Φήμες σκόρπιες, διάχυτες παντού να σέρνονται και να σκορπούν ...τον θάνατο. Ο θάνατός σου η ζωή μου. Χωρίς έλεος. Χωρίς δεύτερη σκέψη. Είναι η στιγμή της εκδίκησης. Η πολυπόθητη στιγμή που περίμενα χρόνια, δεκαετίες. Η στιγμή που με κρατούσε στη ζωή για να γευτώ αυτή την ώρα. Διότι, πώς να πιστέψει κανείς ότι η Ευρώπη δεν μπορούσε να διακρίνει την αλαζονική σπατάλη των Ελλήνων υπηκόων της και την πληθώρα των δημοσίων υπαλλήλων της! Εκτός και αν αυτή η κατάσταση χάιδευε και την δική της μελλοντική αντιμετώπιση.
Και η ιστορία επαναλαμβάνει τον εαυτό της. Βρίσκεται αντιμέτωπη με τα ίδια στοιχειά, με τις ίδιες σκέψεις επικράτησης, με τα ίδια σχέδια ηγεμονικής παρουσίας. Τέτοιες στιγμές οι κερδοσκόποι επικρατούν και προοδεύουν. Και όχι μόνοι οι κερδοσκόποι οικονομικών συμφερόντων. Οι παντός είδους αφέντες που θέλουν να επεκτείνουν τα οικόπεδά τους και τις περιουσίες τους.
Ο πόλεμος των συμφερόντων συνεχίζεται σφυροκοπώντας. Πόλεμος γιγάντων στο εσωτερικό της Ευρώπης με τους εξωτερικούς παρατηρητές να τρίβουν τα χέρια τους από χαρά. Αναμένουν το μεγάλο φαγοπότι! Αλλά ουδείς γνωρίζει αν κάποιοι από τους προσκεκλημένους θα προλάβουν να βρουν θέση στο τραπέζι. Διότι την στιγμή της καθίζησης θα λείπουν οι αβρότητες του σαβουάρ βιβρ! Όποιος προλάβει και όποιος πρωτοχωρέσει!
Ο κύβος ερίφθη! Δεν χρειαζόμαστε οικονομική βοήθεια. Τάδε έφη Αγγέλα!
Τότε, γιατί τόσος αλληλοσπαραγμός;(ΟΛΥΜΠΙΟ ΒΗΜΑ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου