Ο Τάσος Νικολογιάννης εξηγεί, γιατί το 2-1 έτσι όπως ήρθε είναι μεγάλη επιτυχία για τον Παναθηναϊκό και στέκεται στην «καυτή» Λεωφόρο, στα λάθη του πρώτου 20λεπτου και στο ρεσιτάλ τακτικής και ομαδικότητας στο δεύτερο ημίχρονο.....
Έτσι όπως ήρθε αυτό το 2-1 με την Μπριζ δείχνει δύο πράγματα. Πρώτον, ότι αυτή η ομάδα όντως ωριμάζει. Πέρυσι ο Παναθηναϊκός κέρδιζε με 1-0 και τελικά έχασε με 1-2 από χειρότερη ομάδα από την Μπριζ, την Σταντάρ Λιέγης και μαζί έχασε την πρόκριση. Φέτος έκανε ένα 20λεπτο τρικυμία στην αρχή με την Μπριζ να προηγείται και να χάνει και ένα δεύτερο γκολ και στη συνέχεια έκανε μία σειρά από υπερβάσεις, που πέρυσι σε κανένα ευρωπαϊκό παιχνίδι δεν μπόρεσε να κάνει. Έχασε πέναλτι, αλλά δεν το έβαλε κάτω και ισοφάρισε. Έμεινε με 10 παίκτες από το 44, αλλά δεν το έβαλε κάτω απέφυγε το γκολ σε δύο φάσεις και τελικά έβαλε το δεύτερο και πήρε μία μεγάλη νίκη.
Δεν είναι και λίγο πράγμα να παίζεις τέτοια εποχή με παίκτη λιγότερο για 46 λεπτά με μία ομάδα πιο έτοιμη από σένα, με μία ομάδα που πέρυσι έφθασε μέχρι τους 8 του Europa League, να σου έρχονται τόσες αναποδιές στην διάρκεια του αγώνα και να κερδίζεις. Με το ισχνό 2-1, αλλά είναι νίκη και με τον τρόπο που ήρθε είναι μία μεγάλη ανατροπή, μία αντρική νίκη. Από μία ομάδα, που απόψε στην Λεωφόρο θύμισε κάτι από Panathinaikos του παρελθόντος, μία ομάδα, που όσα χρόνια να περάσουν, ότι και να γίνει η φανέλα της μετράει στην Ευρώπη. Έχει αυτό το DNA το τριφύλλι και αυτόν τον υπέροχο κόσμο, που έδωσε μαθήματα συμπεριφοράς της εξέδρας. Έδειξε το σημαίνει έδρα. Χειροκρότημα στην στραβή στιγμή, κραυγές θριάμβου στα γκολ που… «τρυπάνε» τα αυτιά του αντιπάλου, ο οποίος λύγισε στην Λεωφόρο. Ήταν η μόλις δεύτερη εκτός έδρας ήττα της Μπριζ στην Ευρώπη στα τελευταία οκτώ παιχνίδια. Η άλλη έγινε από την φιναλίστ του Europa League την Ντνίπρο.
Η ομάδα,βέβαια, έκανε ένα άθλιο ξεκίνημα και ειδικά μετά το 5 εξαφανίστηκε από το γήπεδο. Με ένα 4-2-2-2, που δεν βοήθαγε την ανασταλτική λειτουργία, αφού ο Ατζαγκούν έπαιζε πιο μπροστά από Κουτρουμπή και Ζέκα και δίπλα στο Νίνη. Και με μία άμυνα να είναι σε τρικυμία. Το γκολ, που δέχθηκε είναι και πάλι φθηνό με Κοτσόλη (έπρεπε να βγει) και Βέμερ (ούτε καν σηκώθηκε να διεκδικήσει την κεφαλιά) να έχουν το μερίδιο ευθύνης, αλλά και τον βαρύ και ανέτοιμο Σάντσεθ να τρώει εύκολα την ντρίμπλα από τον Βάνακεν, που σέντραρε. Ο δε Σάντσεθ –άσχετα αν ο Ρώσος διαιτητής εξήντλησε όλη την αυστηρότητά του με την κόκκινη κάρτα- ενήργησε και σαν πρωτόπειρος στην φάση της αποβολής του, έπαιξε με την φωτιά και «κάηκε».
Ευτυχώς δεν «κάηκε» η ομάδα, που στο δεύτερο ημίχρονο βγήκε με το μαχαίρι στα δόντια και «θυσιάστηκαν» όλοι με μπροστάρη τον Μπεργκ, που γύρναγε και έκοβε στην άμυνα. Πιο πριν ο Σουηδός είχε χάσει ένα πέναλτι, αλλά είχε ισοφαρίσει με κεφαλιά το ματς σε 1-1 σε ένα ημίχρονο, όπου μετά το πρώτο κακό 20λεπτο ο Αναστασίου άπλωσε καλύτερα την ομάδα ο Αντζαγκούν τραβήχτηκε πιο πίσω σε ένα 4-3-1-2 και ο Παναθηναϊκός το ήλεγχε.
Μετά την κόκκινη ελάχιστοι στο γήπεδο πίστεψαν, ότι θα υπήρξε νέα αντίδραση της ομάδας. Και όμως αντέδρασε. Εξω ο καλύτερος παίκτης του γηπέδου στο πρώτο 45λεπτο Νίνης (έφτιαξε το πρώτο γκολ, δημιούργησε και την φάση του πέναλτι) και ο ανούσιος και κακός Ατζαγκούν μέσα Τριανταφυλλόπουλος και Λαγός. Η είσοδος του τελευταίου ήταν όλο το μυστικό, αφού βοήθησε πολύ την πλευρά του Βέμερ, που σταμάτησε να δέχεται ρήγματα, ενώ από την άλλη πλευρά ο καταπληκτικός Πράνιτς παρέα με τον Ζέκα δεν άφηναν να περάσει τίποτα. Φυσικά όταν παίζεις με 10 κάποια λάθη θα κάνεις και εκεί χρειάζεσαι τον τερματοφύλακα. Ο Κοτσόλης είπε δύο φορές όχι στον Ντιαμπί (η δεύτερη ευκαιρία έχει ξεκινήσει από φάουλ του Ντιαμπί στον Τριανταφυλλόπουλο, που δεν έδωσε ο Ρώσος, η πρώτη ευκαιρία ξεκίνησε από ανόητο λάθος του Ατζαγκούν).
Έδωσε χώρο ο Παναθηναϊκός στην Μπριζ μαζεύτηκε καλά πίσω και περίμενε ένα λάθος. Το έκανε ο Μπολινγκολί με ένα χέρι από το πουθενά και το πέναλτι αυτή την φορά εκτέλεσε εύστοχα ο Καρέλης. Μετά το 2-1 δεν έγινε φάση στο παιχνίδι, αφού η Μπριζ αδυνατούσε να σπάσει την καλά οργανωμένη άμυνα του Παναθηναϊκού.
Αν οι «πράσινοι» παίξουν στο Βέλγιο με την ψυχή και την ομαδικότητα του δευτέρου ημιχρόνου θα περάσουν. Αν παίξουν με την χαλαρότητα του πρώτου 20λεπτου δεν έχουν τύχη. Πάντως ο κόσμος έφυγε ευχαριστημένος από το γήπεδο διότι είδε την αντίδραση, που έβγαλε η ομάδα με 10 παίκτες στο δεύτερο ημίχρονο. Υπάρχουν πολλά πράγματα, όμως, στην αμυντική λειτουργία που θέλουν δουλειά πολλή. Επειδή, όμως, στο Βέλγιο ο Παναθηναϊκός θα παίξει κλειστά ίσως του πάει το παιχνίδι.
http://www.gazzetta.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου