Πίσω από τις παραβατικές και βίαιες συμπεριφορές των παιδιών, σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις υπάρχουν γονείς που κωφεύουν. Και αυτό το ζούμε καθημερινά και στα σχολεία. Δεν υπάρχει περίπτωση ένας γονιός να μη διαπιστώνει την βίαιη συμπεριφορά του παιδιού του και αν δεν την αντιμετωπίζει, είναι είτε γιατί εθελοτυφλεί και ρίχνει ευθύνες σε όλους τους άλλους, είτε γιατί θεωρεί τον τσαμπουκά ειδικά του αγοριού, ως μαγκιά. Και αν το αγόρι τους βγει τρυφερό, ευαίσθητο, κλειστό, ονειροπόλο, γεμίζουν ντροπές και ενοχές και δηλητηριάζουν και το παιδί τους με αυτά τα συναισθήματα. Τεράστια λοιπόν η ευθύνη των γονιών. Τα παιδιά δεν γεννιούνται τέρατα, εμείς τα κάνουμε έτσι με τα ηλίθια κόμπλεξ μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου