Ο Α. Δημάτος γράφει για την ήττα του Ολυμπιακού!.Είναι πολύ εύκολο να διαβάσει κανείς το ματς του Ολυμπιακού στο Μάλμε λέγοντας..
ότι το άστρο που είχε στις φάσεις που δημιούργησε στην πρεμιέρα του με την Ατλέτικο, δεν το είχε στις αντίστοιχες πολύ καλές ευκαιρίες που δεν αξιοποίησε στο πολύ καλό πρώτο εικοσάλεπτο στη Σουηδία.Τα πράγματα όμως δεν είναι έτσι και δείχνουν πιο ανησυχητικά για τον Ολυμπιακό. Οχι τόσο για τη συνολική του εμφάνιση όσο για τον αστείο τρόπο με τον οποίο δέχτηκε τα δύο γκολ. Εχει περάσει πολύς καιρός από την τελευταία φορά που στο Τσάμπιονς Λιγκ ο πρωταθλητής Ελλάδας προδόθηκε τόσο ξεκάθαρα από δύο λάθη των δύο κεντρικών του αμυντικών.
Μποτία στο πρώτο γκολ, Αμπιντάλ στο δεύτερο δημιουργούν αμφιβολίες για το κατά πόσο μπορούν να συνθέσουν ένα αμυντικό δίδυμο που θα καλύπτει τις ανάγκες και για τα πιο δύσκολα παιχνίδια που έρχονται για τον Ολυμπιακό. Και είναι γεγονός ότι χωρίς αξιόπιστο αμυντικό δίδυμο δεν μπορείς να περιμένεις πολλά στο Τσάμπιονς Λιγκ. Ειδικά από τη στιγμή που τα δύο στόπερ των «ερυθρόλευκων» δεν δείχνουν καν να έχουν την απαραίτητη χημεία με τον Ρομπέρτο, κάτι που φάνηκε και σε άλλες φάσεις στην καρδιά της άμυνας του Ολυμπιακού.
Είναι γεγονός ότι ο Ολυμπιακός έχασε από τη Μάλμε όχι εξαιτίας του μη καταλογισμού πέναλτι από τον Ρώσο διαιτητή στον Μανιάτη, αλλά επειδή έβγαλε αδυναμίες που έδειχνε να έχει προ καιρού ξεπεράσει στη διοργάνωση. Στο 100ό του ματς ηττήθηκε με την... κακή συνταγή των πρώτων του αγώνων, όταν ακόμα και στα καλά του παιχνίδια δεν μπορούσε να κρατήσει αποτέλεσμα.
Και ο Ολυμπιακός δεν ήταν κακός χθες το βράδυ, αν εξαιρεθεί το ξεκίνημά του στο παιχνίδι απέναντι σε μία σουηδική ομάδα που σαφώς είχε ρυθμό σε όλο το 90λεπτο, αλλά δεν αποτελεί κάτι το ιδιαίτερο και κυρίως υστερεί πολύ σε δυναμικότητα σε σχέση με ομάδες όπως η Μαρσέιγ, η Μονπελιέ ή η Αντερλεχτ στις οποίες έκανε τις εκτός έδρας νίκες του τα τελευταία χρόνια. Αν πάρουμε ως σημείο αναφοράς για εκτός έδρας αγώνα του Ολυμπιακού το περσινό καταπληκτικό του ματς με την Μπενφίκα στη Λισσαβώνα, ο χθεσινός Ολυμπιακός δεν είχε την παραμικρή σχέση σε περισσότερους τομείς και όχι μόνο στη λειτουργία των δύο κεντρικών του αμυντικών.
Το μεγάλο ερωτηματικό βεβαίως είναι το κατά πόσο Αμπιντάλ και Μποτία θα του προσφέρουν την απαραίτητη σιγουριά μπροστά από τον Ρομπέρτο, που όσο καλός κι αν συνεχίσει να είναι, θα χρειαστεί... βοήθειες από το κέντρο της άμυνάς του. Προσωπικά, με βρίσκει 100% αντίθετο ο Μίτσελ που έσπευσε να χρεώσει τα δύο γκολ στον Ισπανό πορτιέρο...
Δεν είναι μόνο ο Μποτία, αλλά και ο Αμπιντάλ
Το όνομα του Μποτία θα συζητηθεί πολλές φορές ακόμα φέτος ως επιλογή του Μίτσελ για το κέντρο της άμυνας του Ολυμπιακού και ενώ η παραχώρηση του Μανωλά έδειχνε δεδομένη όλο το καλοκαίρι. Το πρόβλημα πάντως δεν είναι μόνο ο Μποτία. Το ζητούμενο είναι και κατά πόσο ο Ερίκ Αμπιντάλ μπορεί με επάρκεια να παίξει τον ρόλο του κεντρικού αμυντικού για τον Ολυμπιακό. Και είναι ξεκάθαρο ότι και ο Γάλλος δεν είναι καλά, κάτι που δυσκολεύει ακόμα περισσότερο τα πράγματα για τον Μποτία. Σε επίπεδο Τσάμπιονς Λιγκ είναι αμφίβολο κατά πόσο ο Αμπιντάλ μπορεί να γίνει ο... σκληρός αμυντικός που ποτέ δεν ήταν. Οπως και ποτέ δεν φάνηκε να μπορεί να κάνει καριέρα στο κέντρο της άμυνας με τους τέσσερις αμυντικούς στην ευθεία.
Πηγή: Goal
Είναι γεγονός ότι ο Ολυμπιακός έχασε από τη Μάλμε όχι εξαιτίας του μη καταλογισμού πέναλτι από τον Ρώσο διαιτητή στον Μανιάτη, αλλά επειδή έβγαλε αδυναμίες που έδειχνε να έχει προ καιρού ξεπεράσει στη διοργάνωση. Στο 100ό του ματς ηττήθηκε με την... κακή συνταγή των πρώτων του αγώνων, όταν ακόμα και στα καλά του παιχνίδια δεν μπορούσε να κρατήσει αποτέλεσμα.
Και ο Ολυμπιακός δεν ήταν κακός χθες το βράδυ, αν εξαιρεθεί το ξεκίνημά του στο παιχνίδι απέναντι σε μία σουηδική ομάδα που σαφώς είχε ρυθμό σε όλο το 90λεπτο, αλλά δεν αποτελεί κάτι το ιδιαίτερο και κυρίως υστερεί πολύ σε δυναμικότητα σε σχέση με ομάδες όπως η Μαρσέιγ, η Μονπελιέ ή η Αντερλεχτ στις οποίες έκανε τις εκτός έδρας νίκες του τα τελευταία χρόνια. Αν πάρουμε ως σημείο αναφοράς για εκτός έδρας αγώνα του Ολυμπιακού το περσινό καταπληκτικό του ματς με την Μπενφίκα στη Λισσαβώνα, ο χθεσινός Ολυμπιακός δεν είχε την παραμικρή σχέση σε περισσότερους τομείς και όχι μόνο στη λειτουργία των δύο κεντρικών του αμυντικών.
Το μεγάλο ερωτηματικό βεβαίως είναι το κατά πόσο Αμπιντάλ και Μποτία θα του προσφέρουν την απαραίτητη σιγουριά μπροστά από τον Ρομπέρτο, που όσο καλός κι αν συνεχίσει να είναι, θα χρειαστεί... βοήθειες από το κέντρο της άμυνάς του. Προσωπικά, με βρίσκει 100% αντίθετο ο Μίτσελ που έσπευσε να χρεώσει τα δύο γκολ στον Ισπανό πορτιέρο...
Δεν είναι μόνο ο Μποτία, αλλά και ο Αμπιντάλ
Το όνομα του Μποτία θα συζητηθεί πολλές φορές ακόμα φέτος ως επιλογή του Μίτσελ για το κέντρο της άμυνας του Ολυμπιακού και ενώ η παραχώρηση του Μανωλά έδειχνε δεδομένη όλο το καλοκαίρι. Το πρόβλημα πάντως δεν είναι μόνο ο Μποτία. Το ζητούμενο είναι και κατά πόσο ο Ερίκ Αμπιντάλ μπορεί με επάρκεια να παίξει τον ρόλο του κεντρικού αμυντικού για τον Ολυμπιακό. Και είναι ξεκάθαρο ότι και ο Γάλλος δεν είναι καλά, κάτι που δυσκολεύει ακόμα περισσότερο τα πράγματα για τον Μποτία. Σε επίπεδο Τσάμπιονς Λιγκ είναι αμφίβολο κατά πόσο ο Αμπιντάλ μπορεί να γίνει ο... σκληρός αμυντικός που ποτέ δεν ήταν. Οπως και ποτέ δεν φάνηκε να μπορεί να κάνει καριέρα στο κέντρο της άμυνας με τους τέσσερις αμυντικούς στην ευθεία.
Πηγή: Goal
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου