Ο Διονύσης Δελλής γράφει για τα κρίσιμα παιχνίδια που έχει ο Ολυμπιακός τον επόμενο μήνα και τη διαφορά της Γιουβέντους με αντιπάλους ..
στο Τσάμπιονς Λιγκ.
Το καυτό Ερυθρόλευκο καρέ και η μεγάλη διαφορά της Γιουβέντους
Η αναβολή της αγωνιστικής προέκυψε ως ελάχιστο φόρο τιμής στην απώλεια μιας ανθρώπινης ζωής με αφορμή το ποδόσφαιρο. Και αυτό όσο και αν σήκωσε γενικώς μεγάλη συζήτηση γύρω από την «ουσία» της κίνησης δεν παύει να αποτελεί μια πραγματικότητα.
Κάπως έτσι λοιπόν άπαντες στρέψαμε το ενδιαφέρον μας έξω από τα σύνορα. Και βέβαια κάπως έτσι και στον Ολυμπιακό ασχολήθηκαν ακόμη πιο «ζεστά» με ένα από τα τελευταία «βίντεο» που θα προστεθούν στην ανάλυση του τεχνικού τιμ για την Γιουβέντους. Υπήρχε στο Τορίνο συνεργάτης του Μίτσελ για το ντέρμπι με τη Ρόμα. Και όσοι έμειναν πίσω όμως, στην ίδια συχνότητα ήταν συντονισμένοι το απόγευμα. Σε αυτή την όλο ένταση ματσάρα ανάμεσα στις δύο καλύτερες Ιταλικές ομάδες των καιρών μας.
Έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα: Έχουμε την εντύπωση ότι οι Πειραιώτες είναι τυχεροί που αυτά τα δύο ματς με τη Γιουβέντους τα παίζουν στη μέση του ομίλου. Και ότι τέλος πάντων ειδικά το εντός έδρας στο Φάληρο (22/10) που έχει και την μεγαλύτερη σημασία γίνεται αρκετά μετά την έναρξη της διαδικασίας. Τυχεροί διότι η Γιουβέντους έχει μια τεράστια διαφορά σε σχέση με τις περισσότερες ομάδες της διοργάνωσης. Ομοιογένεια 100%. Ξεκάθαρους ρόλους. Αυτοματισμούς και «δουλειά» που ακολουθεί από την προηγούμενη τεχνική ηγεσία. Δεν υπάρχει άλλη ομάδα σε αυτό το επίπεδο που ουσιαστικά να μην έχει αλλάξει τίποτε στην 11άδα της. Που να έχει προσθέσει μόνο έξτρα ποιότητα στον μικρό κύκλου του ροτέισον της. Που να έχει βάλει πάλι στον κύκλο των 13-14 βασικών της, την πείρα του Εβρά και το ταλέντο του Μοράτα και του Περέιρα.
Η Ρεάλ, η Μπαρτσελόνα, η Ατλέτικο, η Τσέλσι, η Λίβερπουλ, η Άρσεναλ, η Μπάγερν, η Ντόρτμουντ, η Παρί όλες κάτι άλλαξαν (Η Σίτι είναι μόνο εξαίρεση, αλλά εκείνη σα να έχει αποφασίσει ότι στα... άστρα δεν θα πάρει ποτέ τη θέση που δείχνει της αντιστοιχεί) Κάτι έχασαν, κάτι κέρδισαν και τέλος πάντων κάτι διαφοροποιούν ξεκινώντας τη νέα σεζόν. Άλλη περισσότερο, άλλη λιγότερο. Η Γιουβέντους ουσιαστικά είναι η ίδια ομάδα. Άλλαξε ο κόουτς, αλλά όπως φαίνεται δεν έβαλε το... χέρι του να πειράξει πολλά πράγματα σε ένα τόσο καλό «σχέδιο». Με ένα ξεκάθαρο 3-5-2, με μια σαφή εντολή στους δύο επιθετικούς να βγαίνουν στα άκρα για να πατούν περιοχή οι τόσο ποιοτικοί κεντρικοί χαφ. Με διάθεση για άμεσο ποδόσφαιρο υψηλής ταχύτητας. Με πίεση ψηλά που ξεκινά από το ύψος της αντίπαλης περιοχής. Με παίκτες-ηγέτες σε κάθε γραμμή που έχουν πρωτίστως υψηλό δείκτη ευφυΐας, διαβάζοντας τα ματς από «μέσα» και χτυπώντας κατά συνθήκη. Ένα εξαιρετικό σύνολο που πραγματικά φέτος δείχνει ικανό να κάνει και το... παραπάνω σε σχέση με τα προηγούμενα. Να επιστρέψει και στην ελίτ της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης.
Είναι και η Ρόμα ομαδάρα με τα όλα της. Μια δημιουργία που το ταβάνι της είναι στα αλήθεια πολύ ψηλά. Μια από τις πιο φορμαρισμένες της Ευρώπης. Το επίπεδο της «κόντρας» λοιπόν που εξελίχθηκε στο Τορίνο ήταν πραγματικά κορυφαίο. Θα μπορούσε το αποτέλεσμα να είναι διαφορετικό. Θα μπορούσε αυτό το ματς να έχει έρθει... από όλα. Το νίκησε η Γιουβέντους έκανε το «6 στα 6» και μάλλον επιστρέφοντας στο χορτάρι θα έχει πρώτη δουλειά να «συντονιστεί» με τον Ολυμπιακό. Γιατί από εδώ και ως και το δεύτερο παιχνίδι ανάμεσα στους πρωταθλητές των δύο χωρών, το πρόγραμμα των Ιταλών στο Καμπιονάτο είναι μάλλον από εκείνα που προσφέρονται. Έστω και αν υπάρχουν τρία εκτός (Σασουόλο στην μοναδική αναμέτρηση πριν το Φάληρο, Τζένοα, Έμπολι) και ένα εντός (Παλέρμο). Όλες ομάδες από το 10 και κάτω του βαθμολογικού πίνακα.
Και ο Ολυμπιακός; Ήξερε από καιρό τι έχει απέναντι του. Από το απόγευμα της κλήρωσης. Την ίσως καλύτερη περσινή ομάδα στην Ευρώπη (Ατλέτικο) και ένα... βουνό που ακούει στο όνομα Γιουβέντους. Όμιλος που αυτομάτως τοποθετεί ρεαλιστικά την φιλοδοξία στην 3η θέση και την μετάθεση στο Γιουρόπα. Οι Ερυθρόλευκοι δεν μίλησαν ποτέ για αυτό. Και δεν προσπαθούν για αυτό. Την πρόκριση στους «16» κυνηγούν από την πρώτη στιγμή. Έκαναν το... μπαμ με τους Ισπανούς, έχασαν μια μεγάλη ευκαιρία στη Σουηδία Συνεχίζουν. Και πλέον ο βασικός στόχος είναι το απόλυτο εντός έδρας. Αν τα καταφέρουν με τη Γιουβέντους πάνε για 9 βαθμούς. Και βλέπουν. Μπορεί να μην φτάσουν, δεδομένα όμως θα τους κρατήσουν ανταγωνιστικούς μέχρι τη τελευταία στιγμή.
Ο Μίτσελ σε αντίθεση με τις άλλες «εθνικές διακοπές» δεν φεύγει καθόλου από την Ελλάδα. Έδωσε χθες ένα ρεπό, αλλά από σήμερα η «ένταση» ανεβαίνει και πάλι στο Ρέντη. Είναι ένα διάστημα που απαιτεί δουλειά. Είναι μια ευκαιρία έστω και με απόντες τους διεθνείς να διορθωθούν κάποια πράγματα. Δεν είναι άλλωστε μόνο τα ματς με τη Γιουβέντους (22/10 εντός, 4/11 εκτός) που έρχονται στο λιμάνι. Είναι και το εντός έδρας ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό (26/10) είναι και η έξοδος στην Τρίπολη (1/11) που δημιουργούν ένα πολύ δύσκολο παζλ για τους πρωταθλητές. Μια περίοδο υψηλών απαιτήσεων όπου ο Ολυμπιακός θα πληροφορηθεί σε μεγάλο βαθμό το φετινό ευρωπαϊκό του μέλλον, και βέβαια μια περίοδος που καλείται να «διορθώσει» βαθμολογικά την εικόνα του στη Σούπερ Λιγκ. Με βάση πάντα το πρόγραμμα τα τέσσερα από τα πέντε ματς που ακολουθούν για τον Ολυμπιακό, το καρέ των δύο εβδομάδων από τις 22/10 ως τις 4/11 είναι το «κρισιμότερο» για τους Πειραιώτες ως τη λήξη του 2015.
ΥΓ. Ο Χοσέ Χολέμπας τραυματίστηκε στο ματς του Τορίνο. Προσαγωγοί. Είναι πολύ πιθανό να χάσει τα ματς της Εθνικής ομάδας με Φινλανδία και Νησιά Φερόε. Να μην ανταποκριθεί στο προσκλητήριο του Ρανιέρι.
gazzetta.gr
στο Τσάμπιονς Λιγκ.
Το καυτό Ερυθρόλευκο καρέ και η μεγάλη διαφορά της Γιουβέντους
Η αναβολή της αγωνιστικής προέκυψε ως ελάχιστο φόρο τιμής στην απώλεια μιας ανθρώπινης ζωής με αφορμή το ποδόσφαιρο. Και αυτό όσο και αν σήκωσε γενικώς μεγάλη συζήτηση γύρω από την «ουσία» της κίνησης δεν παύει να αποτελεί μια πραγματικότητα.
Κάπως έτσι λοιπόν άπαντες στρέψαμε το ενδιαφέρον μας έξω από τα σύνορα. Και βέβαια κάπως έτσι και στον Ολυμπιακό ασχολήθηκαν ακόμη πιο «ζεστά» με ένα από τα τελευταία «βίντεο» που θα προστεθούν στην ανάλυση του τεχνικού τιμ για την Γιουβέντους. Υπήρχε στο Τορίνο συνεργάτης του Μίτσελ για το ντέρμπι με τη Ρόμα. Και όσοι έμειναν πίσω όμως, στην ίδια συχνότητα ήταν συντονισμένοι το απόγευμα. Σε αυτή την όλο ένταση ματσάρα ανάμεσα στις δύο καλύτερες Ιταλικές ομάδες των καιρών μας.
Έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα: Έχουμε την εντύπωση ότι οι Πειραιώτες είναι τυχεροί που αυτά τα δύο ματς με τη Γιουβέντους τα παίζουν στη μέση του ομίλου. Και ότι τέλος πάντων ειδικά το εντός έδρας στο Φάληρο (22/10) που έχει και την μεγαλύτερη σημασία γίνεται αρκετά μετά την έναρξη της διαδικασίας. Τυχεροί διότι η Γιουβέντους έχει μια τεράστια διαφορά σε σχέση με τις περισσότερες ομάδες της διοργάνωσης. Ομοιογένεια 100%. Ξεκάθαρους ρόλους. Αυτοματισμούς και «δουλειά» που ακολουθεί από την προηγούμενη τεχνική ηγεσία. Δεν υπάρχει άλλη ομάδα σε αυτό το επίπεδο που ουσιαστικά να μην έχει αλλάξει τίποτε στην 11άδα της. Που να έχει προσθέσει μόνο έξτρα ποιότητα στον μικρό κύκλου του ροτέισον της. Που να έχει βάλει πάλι στον κύκλο των 13-14 βασικών της, την πείρα του Εβρά και το ταλέντο του Μοράτα και του Περέιρα.
Η Ρεάλ, η Μπαρτσελόνα, η Ατλέτικο, η Τσέλσι, η Λίβερπουλ, η Άρσεναλ, η Μπάγερν, η Ντόρτμουντ, η Παρί όλες κάτι άλλαξαν (Η Σίτι είναι μόνο εξαίρεση, αλλά εκείνη σα να έχει αποφασίσει ότι στα... άστρα δεν θα πάρει ποτέ τη θέση που δείχνει της αντιστοιχεί) Κάτι έχασαν, κάτι κέρδισαν και τέλος πάντων κάτι διαφοροποιούν ξεκινώντας τη νέα σεζόν. Άλλη περισσότερο, άλλη λιγότερο. Η Γιουβέντους ουσιαστικά είναι η ίδια ομάδα. Άλλαξε ο κόουτς, αλλά όπως φαίνεται δεν έβαλε το... χέρι του να πειράξει πολλά πράγματα σε ένα τόσο καλό «σχέδιο». Με ένα ξεκάθαρο 3-5-2, με μια σαφή εντολή στους δύο επιθετικούς να βγαίνουν στα άκρα για να πατούν περιοχή οι τόσο ποιοτικοί κεντρικοί χαφ. Με διάθεση για άμεσο ποδόσφαιρο υψηλής ταχύτητας. Με πίεση ψηλά που ξεκινά από το ύψος της αντίπαλης περιοχής. Με παίκτες-ηγέτες σε κάθε γραμμή που έχουν πρωτίστως υψηλό δείκτη ευφυΐας, διαβάζοντας τα ματς από «μέσα» και χτυπώντας κατά συνθήκη. Ένα εξαιρετικό σύνολο που πραγματικά φέτος δείχνει ικανό να κάνει και το... παραπάνω σε σχέση με τα προηγούμενα. Να επιστρέψει και στην ελίτ της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης.
Είναι και η Ρόμα ομαδάρα με τα όλα της. Μια δημιουργία που το ταβάνι της είναι στα αλήθεια πολύ ψηλά. Μια από τις πιο φορμαρισμένες της Ευρώπης. Το επίπεδο της «κόντρας» λοιπόν που εξελίχθηκε στο Τορίνο ήταν πραγματικά κορυφαίο. Θα μπορούσε το αποτέλεσμα να είναι διαφορετικό. Θα μπορούσε αυτό το ματς να έχει έρθει... από όλα. Το νίκησε η Γιουβέντους έκανε το «6 στα 6» και μάλλον επιστρέφοντας στο χορτάρι θα έχει πρώτη δουλειά να «συντονιστεί» με τον Ολυμπιακό. Γιατί από εδώ και ως και το δεύτερο παιχνίδι ανάμεσα στους πρωταθλητές των δύο χωρών, το πρόγραμμα των Ιταλών στο Καμπιονάτο είναι μάλλον από εκείνα που προσφέρονται. Έστω και αν υπάρχουν τρία εκτός (Σασουόλο στην μοναδική αναμέτρηση πριν το Φάληρο, Τζένοα, Έμπολι) και ένα εντός (Παλέρμο). Όλες ομάδες από το 10 και κάτω του βαθμολογικού πίνακα.
Και ο Ολυμπιακός; Ήξερε από καιρό τι έχει απέναντι του. Από το απόγευμα της κλήρωσης. Την ίσως καλύτερη περσινή ομάδα στην Ευρώπη (Ατλέτικο) και ένα... βουνό που ακούει στο όνομα Γιουβέντους. Όμιλος που αυτομάτως τοποθετεί ρεαλιστικά την φιλοδοξία στην 3η θέση και την μετάθεση στο Γιουρόπα. Οι Ερυθρόλευκοι δεν μίλησαν ποτέ για αυτό. Και δεν προσπαθούν για αυτό. Την πρόκριση στους «16» κυνηγούν από την πρώτη στιγμή. Έκαναν το... μπαμ με τους Ισπανούς, έχασαν μια μεγάλη ευκαιρία στη Σουηδία Συνεχίζουν. Και πλέον ο βασικός στόχος είναι το απόλυτο εντός έδρας. Αν τα καταφέρουν με τη Γιουβέντους πάνε για 9 βαθμούς. Και βλέπουν. Μπορεί να μην φτάσουν, δεδομένα όμως θα τους κρατήσουν ανταγωνιστικούς μέχρι τη τελευταία στιγμή.
Ο Μίτσελ σε αντίθεση με τις άλλες «εθνικές διακοπές» δεν φεύγει καθόλου από την Ελλάδα. Έδωσε χθες ένα ρεπό, αλλά από σήμερα η «ένταση» ανεβαίνει και πάλι στο Ρέντη. Είναι ένα διάστημα που απαιτεί δουλειά. Είναι μια ευκαιρία έστω και με απόντες τους διεθνείς να διορθωθούν κάποια πράγματα. Δεν είναι άλλωστε μόνο τα ματς με τη Γιουβέντους (22/10 εντός, 4/11 εκτός) που έρχονται στο λιμάνι. Είναι και το εντός έδρας ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό (26/10) είναι και η έξοδος στην Τρίπολη (1/11) που δημιουργούν ένα πολύ δύσκολο παζλ για τους πρωταθλητές. Μια περίοδο υψηλών απαιτήσεων όπου ο Ολυμπιακός θα πληροφορηθεί σε μεγάλο βαθμό το φετινό ευρωπαϊκό του μέλλον, και βέβαια μια περίοδος που καλείται να «διορθώσει» βαθμολογικά την εικόνα του στη Σούπερ Λιγκ. Με βάση πάντα το πρόγραμμα τα τέσσερα από τα πέντε ματς που ακολουθούν για τον Ολυμπιακό, το καρέ των δύο εβδομάδων από τις 22/10 ως τις 4/11 είναι το «κρισιμότερο» για τους Πειραιώτες ως τη λήξη του 2015.
ΥΓ. Ο Χοσέ Χολέμπας τραυματίστηκε στο ματς του Τορίνο. Προσαγωγοί. Είναι πολύ πιθανό να χάσει τα ματς της Εθνικής ομάδας με Φινλανδία και Νησιά Φερόε. Να μην ανταποκριθεί στο προσκλητήριο του Ρανιέρι.
gazzetta.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου