Η ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ (του Δημήτρη Καλαϊτζή)

Τρίτη 06 Νοεμβρίου 2012

Η Ιστορία των λαικών κινητοποιήσεων έχει δώσει πολλές φορές νούμερα μεγάλα, συμμετοχή που συγκλόνισε τους κυβερνώντες.Ομως τους τελευταίους μήνες έχουμε συνηθίσει στην "καναπεδίστικη υποτιθέμενη διαμαρτυρία".Δέν εξαιρώ βέβαια ούτε τον εαυτό μου.Ομως νομίζω ότι είναι η ώρα, είναι η κατάλληλη μέρα να δοθεί ένα μήνυμα.Το μήνυμα πρέπει να περιέχει ένα .....

μεγάλο ΟΧΙ.Το ΟΧΙ πρέπει να αναλύεται σε μία και μοναδική κόκκινη γραμμή.ΟΧΙ στις οριζόντιες περικοπές, ΟΧΙ στην εξαθλίωση του λαού.ΟΧΙ στην νέα φτώχεια.ΟΧΙ στην κατηφόρα και στην ύφεση.Το ΟΧΙ πρέπει να είναι βροντερό.Πρέπει να αισθανθούν οι κυβερνώντες ότι άλλη κοροιδία δέν αντέχεται.Πολλοί είμασταν εκείνοι που συνιστούσαμε υπομονή, χάριν της παραμονής μας στο Ευρώ και στο "υποτιθέμενο διαφαινόμενο" θετικό μέλλον της Ελλάδας στο Ευρώ.

Και τώρα ακόμη μπορούμε να πούμε ώς ψύχραιμοι πολίτες ότι πρέπει να ζυγίσουμε την κατάσταση και να ταχθούμε υπέρ αυτής της άποψης.Με μία διαφορά.Η παραμονή μας στο Ευρώ δέν θεωρείται πιθανό να εξαρτηθεί απο τα άκρως παράλογα και αντιοικονομικά μέτρα που πρότειναν τα "λογιστάκια" της Τρόικας το τελευταίο διάστημα.Ο κ Τόμσεν έχει πέσει στους υπολογισμούς του μέχρι τώρα ίσα με πέντε φορές.Τα μέτρα που υιοθετεί και η κυβέρνηση, μας γυρίζουν δεκαετίες πίσω.Οι εργασιακές σχέσεις έχουν μπεί στο "κρεββάτι του προκρούστη" και κόβονται ανηλλεώς και κατά το δοκούν.Τί να πούν και οι καημένοι φοιτητές της Νομικής, έχουν χάσει τη μπάλλα, τί εργατικό δίκαιο να διδαχθούν όταν απο μέρα σε μέρα οι αλλαγές είναι τόσο ραγδαίες, που ξεχνούν αυτά που μαθαίνουν.

Η φτώχεια στα Ελληνικά νοικοκυριά δέν είναι πρό΄των πυλών, αλλά μέσα στα σπίτια.

Οι άνεργοι εκατομύρια.Η ψυχολογία του Ελληνα στο ναδίρ.

Το χαμόγελο "κομμένο".Η Ελπίδα έτη φωτός μακριά απο τη σκέψη μας. 

Τα πεινασμένα και υποσιτισμένα παιδιά αυξάνονται με επικίνδυνους ρυθμούς. 

Η φορολογία "κατά κεφαλήν" των παιδιών της ελληνικής οικογένειας, δέν έχει ξαναγίνει ούτε στην Ουγκάντα.Πού είναι η αντίδραση της Ελληνικής κυβέρνησης να προτάξει το πρόβλημα της υπογεννητικότητας; για λίγα ψύχουλα Ευρώ;

Ολα αυτά και άλλα τόσα που θε μπορούσε να περιγράψει κανείς, έχουν οδηγήσει και τους θεωρητικά ψύχραιμους συμπολίτες μας (όπως εγώ) να μήν  δίνουν πλέον καμμία ανοχή σε κανέναν απο τους κυβερνώντες, γιατί πρέπει να προστατέψουμε το μέλλον των παιδιών μας.

Ασ δώσουμε το απρόν σήμερα απο ακρον εις άκρον της πατρίδας μας.. και το παρόν να είναι θορυβώδες και όχι σιωπηλό.. η σιωπή τέλος.. τώρα είναι καιρός για δράση..

Σήμερα είναι η μέρα του λαού.