Δευτέρα 16 Ιουλίου 2012
Δύο ορθότατες συμβουλές διαχρονικής αξίας και αδιαμφισβήτητου κύρους
ήταν γραμμένες στις δύο πλευρές της εισόδου στο Μαντείο των Δελφών.
«Γνώθι σ’αυτόν» (γνώρισε τον εαυτό σου), έλεγε η μια. «Μηδέν άγαν» η
δεύτερη. Το άγαν ...
σήμαινε το λίαν, το πάρα πολύ. Συμβούλευε λοιπόν:
Τίποτα πάρα πολύ. Όλα με μέτρο («Παν μέτρον άριστον»).Λέγεται πως ο Σωκράτης όταν πήγε για πρώτη φορά στο Μαντείο των Δελφών και είδε τις δύο επιγραφές, έμεινε επί ένα 24ωρο όρθιος, να τις σκέφτεται. Η δεύτερη δεν του πήρε πολύ χρόνο. Η πρώτη («Γνώθι σ’αυτόν») τον ταλαιπώρησε σχεδόν όλο το 24ωρο. Εμείς, πιο έξυπνοι καθώς φαίνεται από τον Σωκράτη, ούτε που καταδεχόμαστε να ασχοληθύμε με τέτοια «ψιλοπράγματα». Έχουμε σοβαρότερες δουλειές να σκεφτούμε και να κάνουμε. Και στο «εμείς» συμπεριλαμβανόμαστε όλοι. Κυρίως βέβαια οι «ελίτ» πολιτικές, πνευματικές, οικονομικές.
Ο Σωκράτης πάντως λόγω της εξυπνάδας και της σοφίας του ζει στις σκέψεις στις βιβλιοθήκες, σε πολλά ανθρώπινα έργα δυόμισι χιλιάδες περίπου χρόνια τώρα, ενώ τους περισσότερους από τους πολιτικούς μας πχ. δεν τους θυμάται πια κανένας. Ούτε τους επικαλείται. Δεν είπαν ούτε έκαναν τίποτα το αξιομνημόνευτο . Μετά το 1821 κυβέρνησαν τη χώρα μας 95 πρωθυπουργοί. Πόσους άραγε θυμόμαστε από αυτούς; Πέντε με δέκα!
Για το Σωκράτη ο Έρασμος συνήθιζε να λέει: «Αγιε Σωκράτη πρέσβευε υπέρ ημών»!
Αν καλοσκεφτούμε τι μας οδήγησε τελικά στη σημερινή τραγική οικονομική – κι όχι μόνο – κατάσταση θα καταλήξουμε πιθανότατα στο συμπέρασμα ότι οι πρώτες και βασικές αιτίες ήταν η άγνοια και η υπερβολή. Σ’ όλες σχεδόν τις εκφάνσεις τους.
Αγνοία του εαυτού μας, των υποχρεώσεων μας, των ευθυνών μας, της παράδοσης μας, των αρχών και των αξιών μας.
Aγνοια και με την έννοια του δεν γνωρίζω αλλά και με την έννοια του δεν λογαριάζω, δεν υπολογίζω , δεν μ’ ενδιαφέρει. Κι ας μας έχει προειδοποιήσει ο Σωκράτης ότι η άγνοια είναι συμφορά. Και το χειρότερο αφού μας βρήκαν, λόγω ακριβώς της άγνοιας μας, οι συμφορές ούτε και τώρα βάλαμε μυαλό.
Είναι και η υπερβολή. Οι Αρχαίοι Έλληνες δίδαξαν στον κόσμο την αρμονία και το μέτρο και του παρέδωσαν έργα αθάνατα που η αρμονία και το μέτρο ακριβώς εκφράζουν κι εμείς οι σύγχρονοι Έλληνες χαρακτηριζόμαστε από ακρότητες, ασυμμετρίες, υπερβολές. Φτιάξαμε για παράδειγμα ένα νεοελληνικό κράτος μεγάλο, ατσούμπαλο, αδηφάγο, και το θέσαμε στη διάθεση των κομμάτων, των οικονομικών συμφερόντων , των συνδικαλιστών, των κάθε είδους «παραγόντων». Και τώρα πια καταλάβαμε πως αν δεν περιορίσουμε το κράτος αν δεν το εξοπλίσουμε με σε λογικές και λειτουργικές δομές και διαστάσεις δεν πρόκειται να γλιτώσουμε από την ύφεση και τελικά τη ασύντακτη χρεοκοπία.
Η τρικομματική κυβέρνηση αποφάσισε – επιτέλους - αποκρατικοποιήσεις, δηλ. τα τρία πέμπτα της βουλής στηρίζουν τις αποκρατικοποιήσεις και την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας. Παράλληλα – σύμφωνα με δημοσκόπηση που δημοσιοποιήθηκε χθες – το 90,4% (!) των ερωτηθέντων ζητά συγχωνεύσεις δημοσίων οργανισμών και περιορισμό της σπατάλης στο κράτος, ενώ το 68% ζητά αποκρατικοποιήσεις και αξιοποίηση της περιουσίας του δημοσίου. Παρά ταύτα ο ΣΥΡΙΖΑ και οι κακομαθημένοι αρχισυνδικαλιστές δημοσίου και ιδιωτικού τομέα αντιδρούν και απειλούν. Και το ΚΚΕ εμμένει στο γνωστό «νόμος είναι το δίκαιο του εργάτη» (το δίκαιο του αγρότη, του υπαλλήλου, του μικρομεσαίου, του μικροεπαγγελματία τι γίνονται στ’αλήθεια; Αυτοί δεν δικαιούνται … για να ομιλούν;)
ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν, συνδικαλιστάδες και συνοδοιπόροι συνέπτυξαν μέτωπο υπέρ του διεφθαρμένου, αδηφάγου, αναποτελεσματικού κράτους και κατά της συντριπτικής πλειοψηφίας λαού και κοινοβουλίου. Από που αντλούν αυτό το δικαίωμα; Προφανώς θεωρούν εαυτούς αποκλειστικούς κατόχους και διαχειριστές της μιας και μοναδικής αλήθειας!!! Που βέβαια δεν καταδέχονται να μας αποκαλύψουν πού τη βρήκαν και τη ακριβώς είναι αυτό που την αποδεικνύει και τη νομιμοποιεί.
Προφανώς πιστεύουν ότι θα συμπαρασύρουν μαζί τους ικανό τμήμα του λαού.
Καλό για όλους μας είναι να παραιτηθούν αυτής της προσπάθειας. Γιατί αν αποτύχουν (το πιο πιθανό) την αποτυχία τους θα την πληρώσουμε όλοι μας. Αν πετύχουν θα οδηγηθούμε στην πτώχευση και την καταστροφή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου