Τετάρτη 06 Ιουνίου 2012
Όλες οι έρευνες προσέγγισης των διαθέσεων της κοινής γνώμης, αλλά και η περιρρέουσα ατμόσφαιρα στην κοινωνία αυξάνουν τις ...πιθανότητες μιας εκλογικής νίκης του κ. Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ.
Πράγμα που σημαίνει ότι είναι πλέον πιθανό το ενδεχόμενο να περάσει η διακυβέρνηση της χώρας στην Αριστερά.
Και δη σε μια Αριστερά ριζοσπαστική και κομμουνιστικογενή, η οποία αμφισβητεί τις παρούσες δομές οικονομικής και κοινωνικής οργάνωσης της χώρας και ονειρεύεται άλλες, τις οποίες ωστόσο δεν έχει ακόμη προσδιορίσει με ακρίβεια.
Η αλήθεια είναι πως είναι και η ίδια αιφνιδιασμένη. Πριν από λίγους μήνες ούτε ο κ. Τσίπρας πίστευε ότι μπορεί να έχει την ευκαιρία ανάληψης της εξουσίας.
Ανεξαρτήτως όμως από το τι ανέμενε ο κ. Τσίπρας, τώρα αντιμετωπίζει το ενδεχόμενο να κληθεί από τον ελληνικό λαό να αναλάβει την ευθύνη διακυβέρνησης της χώρας.
Οι μέχρι τώρα αναφορές και δημόσιες τοποθετήσεις του φανερώνουν διάθεση άρνησης και μεγάλης αντίθεσης με τις ευρωπαϊκές οικονομικές αρχές.
Έχει δηλώσει με τρόπο ευθύ ότι θα αρνηθεί το μνημόνιο, ότι θα διεκδικήσει την επαναδιαπραγμάτευση των επαχθών όρων της δανειακής σύμβασης και ότι θα προχωρήσει στην κατάργηση των εφαρμοστικών νόμων του μνημονίου. Και οι ευρωπαϊκές αρχές από την πλευρά τους έχουν διαμηνύσει στον κ. Τσίπρα ότι δεν δέχονται καμία διαπραγμάτευση χωρίς εφαρμογή των συμφωνηθέντων.
Ο κ. Τσίπρας για την ώρα δείχνει να αγνοεί ή καλύτερα να μην λαμβάνει υπ'όψιν τις ευρωπαϊκές προειδοποιήσεις, κατηγορώντας μάλιστα όσους τις επικαλούνται ότι τρομοκρατούν τον ελληνικό λαό και θέλουν να νοθεύσουν την θέλησή του.
Ωστόσο η όλη του στάση κρύβει πραγματικούς κινδύνους. Όσο κι αν εκείνος αρνείται να μπει στη λογική ενός κακού σεναρίου, δεν σημαίνει ότι αυτό δεν μπορεί να υπάρξει.
Είναι λοιπόν πιθανό να κερδίσει τις εκλογές, να σχηματίσει κυβέρνηση και να πάει στις Βρυξέλλες να διαπραγματευθεί όπως λέει. Και εκεί μπορεί να βρει κάποια πεδία συνεννόησης, όπως και να βρεθεί αντιμέτωπος με το ευρωπαϊκό παγόβουνο.
Αν όντως πέσει στο παγόβουνο, οφείλει να αναγνωρίσει από τώρα ότι θα έχει πρόβλημα η χώρα. Έχει άραγε εναλλακτικό σχέδιο προκειμένου να αντιμετωπίσει μια ολοκληρωτική ευρωπαϊκη άρνηση;
Πράγμα που σημαίνει ότι στην περίπτωση αυτή δεν θα έχει στη διάθεσή του σημαντικά ποσά για την ομαλή λειτουργία της χώρας. Αν αντιμετωπίσει άρνηση καταβολής των δόσεων του νέου δανείου και διακοπή του προγράμματος ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών΄, τα πράγματα θα δυσκολέψουν δραματικά για την ελληνική οικονομία.
Θα τεθεί αναγκαστικά θέμα καταβολής μισθών και συντάξεων, το τραπεζικό σύστημα θα χάσει την όποια στήριξη απολαμβάνει έως τώρα από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και οι ελληνικές επιχειρήσεις θα ξεμείνουν εντελώς από πιστώσεις, οι συναλλαγές τους θα απαιτούν μετρητά, θα λείψουν πρώτες ύλες και η παραγωγή τους θα δυσκολέψει.
Το αυτό θα συμβεί με το εισαγωγικό εμπόριο, το οποίο δεν θα μπορεί να χρηματοδοτηθεί. Το σημερινό έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών που υπολογίζεται σε 16 δισ. ευρώ θα πρέπει να μηδενισθεί πάραυτα, καθώς δεν διαθέτουμε σημαντικά συναλλαγματικά διαθέσιμα, ούτε διαθέτουμε ισχυρή εξαγωγική οικονομία, ικανή να φέρνει συνάλλαγμα.
Γεγονός που σημαίνει ότι θα δυσκολέψει η κάλυψη βασικών αναγκών σε καύσιμα, πρώτες ύλες, μηχανήματα, χημικά και τρόφιμα, τα οποία συνθέτουν σχεδόν το 80% του ελλείμματος τρεχουσών συναλλαγών.
Με άλλα λόγια, ο κ. Τσίπρας οφείλει να λάβει σοβαρά υπ' όψιν ότι με τις επιλογές του μπορεί να φέρει την ελληνική οικονομία στα πρόθυρα της πλήρους κατάρρευσης. Να σκάσει δηλαδή στα χέρια του.
Και επειδή αυτή η απειλή τον ξεπερνάει, αφορά τη χώρα, την υπόσταση και την εθνική ακεραιότητά της, δεν γίνεται να την αγνοήσει. Στο βαθμό που θέλει να ηγηθεί, είναι υποχρεωμένος να προετοιμάσει αξιόπιστα εναλλακτικά σχέδια, ώστε να περιορίσει τους εθνικούς κινδύνους.
Αν δεν τα προετοιμάσει και πάει στα κουτουρού, δεν θα είναι απλά επιπόλαιος, αλλά και ανάξιος της εμπιστοσύνης που θα του δώσει ο ελληνικός λαός. Και ας μην αυταπατάται, στην περίπτωση αυτή δεν θα τον ξεπλένουν ούτε δέκα ποτάμια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου