Πέμπτη 09 Φεβρουαρίου 2012
Τα ευχάριστα νέα είναι ότι υπάρχουν και Γερμανοί που σκέφτονται σαν κανονικοί άνθρωποι.
Ως εκ τούτου δεν έχω καμία αντίρρηση να προσυπογράψω το προχθεσινό κύριο άρθρο του «Spiegel» και με τα δυο χέρια.
Τι γράφει ο «Spiegel»;
Οτι η πολιτική «καρότο και ...μαστίγιο» που εφαρμόζεται εδώ και δυο χρόνια στην Ελλάδα απέτυχε με αποτέλεσμα η κατάσταση να είναι σήμερα χειρότερη.
Οτι «δεν έχει εφαρμογή η ιδέα πως η χώρα μπορεί να ελευθερωθεί από το βάρος του χρέους με σκληρά προγράμματα λιτότητας».
Οτι όλοι γνωρίζουν πως οι δεσμεύσεις ούτε μπορούν ούτε πρόκειται να τηρηθούν, αλλά «οι αυτόκλητοι σωτήρες του Βερολίνου και του Παρισιού» συνεχίζουν να τις ζητούν «για λόγους εσωτερικής πολιτικής».
Κι ότι αυτό που πραγματικά χρειάζεται η χώρα για να σωθεί είναι μια σοβαρή μείωση του χρέους, ένα γενικό «κούρεμα» και «μια πραγματική ευκαιρία ανάπτυξης με ένα είδος σχεδίου Μάρσαλ».
Δεν βρίσκω σε τι να διαφωνήσω. Να σημειώσω, βεβαίως, πως όταν τα ίδια επισημαίνει κάποιος δικός μας, οι Γερμανοτσολιάδες του ελληνικού Τύπου τον κατηγορούν για «λαϊκισμό».
Οταν όμως τα γράφουν οι ίδιοι οι Γερμανοί, δεν ακούω φωνές στο ακροατήριο - εκτός κι αν ο «Spiegel» συμπεριλαμβάνεται κι αυτός στα «δελτία των Οκτώ»!..
Ειλικρινά έχω αρχίσει να χάνω τον λογαριασμό.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η συνταγή που εφαρμόζεται εδώ και δυο χρόνια στην Ελλάδα είναι καταστροφική - προκύπτει εκ του αποτελέσματος...
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η νέα συμφωνία προεκτείνει αυτήν την καταστροφική συνταγή.
Ούτε υπάρχει αμφιβολία ότι η συμφωνία γίνεται δεκτή υπό το κράτος του εκβιασμού και όχι επειδή υπάρχει κανείς που πιστεύει ότι σώζει τη χώρα.
Δεν έχω αντίρρηση, λοιπόν, να υποκύψουμε στον εκβιασμό αφού δεν μπορούμε να κάνουμε διαφορετικά. Αλλά όχι και να βαφτίσουμε τον εκβιασμό «σωτηρία».
Διότι η πρόσφατη λογική των εθνοσωτήρων μας είναι να ψέγουν τους πολιτικούς αρχηγούς επειδή δεν υπέκυψαν αρκετά γρήγορα κι αρκετά αδιαμαρτύρητα στις απαιτήσεις της τρόικας - να τους κατηγορούν, δηλαδή, ότι «έκαναν παιχνίδι».
Και να ζητούν ταυτοχρόνως να αναβληθούν οι εκλογές επειδή ο ελληνικός λαός δεν διαθέτει (προφανώς) την ωριμότητα να αξιολογήσει ορθά τη σωτηρία που του σερβίρουν και να κωφεύσει στους κήρυκες του λαϊκισμού - όπως, ας πούμε, το κύριο άρθρο του «Spiegel»...
Παράξενα πράγματα. Διότι ούτε εγώ έχω σε καμία ιδιαίτερη υπόληψη το ελληνικό πολιτικό σύστημα και τους εκπροσώπους του. Αλλά, από την άλλη πλευρά, μεταξύ εκείνων και της τρόικας δεν αισθάνομαι την παραμικρή δυσκολία επιλογής.
Ασε που όταν ακούω για «ωριμότητα των ψηφοφόρων» με πιάνουν ανατριχίλες..Του Ι. Κ. Πρετεντέρη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου