Τρίτη 24 Ιανουαρίου 2012
Του Γαβριήλ Θ. Λαμψίδηlampsidis@gmail.com
Η διχόνοια είναι το …σπορ των Ελλήνων, αλλά και το στίγμα τους, από την αρχαιότητα ως τις μέρες μας. Με ευθύνη όχι των πολιτών, αλλά μονίμως και πάντοτε εξαιτίας των ηγεσιών τους. Άλλωστε, όσες φορές αναδείχτηκαν στην κορυφή άξιες.. ηγεσίες, ο λαός τις τίμησε και μεγαλούργησε μαζί τους. Κάνουμε αυτή την επισήμανση υπό το βάρος της ψυχοσύνθεσης στην οποία μας έφερε, άλλη μια φορά, η πολιτική ηγεσία, θρηνώντας κυριολεκτικά, όχι γιατί ζοριζόμαστε σε προσωπικό επίπεδο, αλλά γιατί δεν αντέχουμε να βλέπουμε τους αθώους συμπατριώτες μας να είναι βουτηγμένοι στη θλίψη και την απελπισία, ενώ την ίδια ώρα οι ένοχοι μέχρι το λαιμό πολιτικοί να διασκεδάζουν, τρώγοντας και πίνοντας, από τα δανεικά που χρεώνουν στις επόμενες γενιές των Ελλήνων!
Οι άχρηστοι και αναθεματισμένοι πολιτικοί έπαιξαν αδίστακτα με την τύχη της χώρας, ποντάροντας, κυριολεκτικά, στη χρεοκοπία της! Εξαιτίας τους, η Ελλάδα που άντεξε βιβλικές καταστροφές και, παράλληλα, αναγεννήθηκε μέσα από τις στάχτες, έχει πληγεί τόσο θανατηφόρα, ώστε να είναι αδύνατο να εντοπιστεί έστω και μια αχτίδα φωτός για το εγγύς και το μακρύτερο μέλλον της. Η χώρα μας κατρακύλισε κατά τρόπο οδυνηρότατο, με κυριότερη συνέπεια να στριμωχτούν ασφυκτικά οι νοικοκυραίοι Έλληνες, καθώς πέρα από τη συρρίκνωση των εισοδημάτων τους και την αγωνία τους για την επαύριο, αντιλαμβάνονται ότι κανένα από τα δικαιώματά τους, ως μελών μιας δυτικού τύπου κοινωνίας, δεν ισχύει πια και ότι τους απειλεί η απόλυτη φτώχεια και η ερήμωση της ζωής, αλλά και αυτής ακόμα της ύπαρξής τους!
Στα χρόνια της κομματοκρατίας, το χειρότερο, το πιο διεφθαρμένο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας (τα κομματόσκυλα και οι τυχοδιώκτες κάθε κατηγορίας), αυτό που αντάλλαξε τη ψυχή του με απίστευτου ύψους απολαβές και άλλα πολλά προνόμια, βρέθηκε με χρήματα, σπίτια και περιουσιακά στοιχεία και σήμερα καλοπερνούν χωρίς να τους ενοχλεί κανείς, χωρίς οι νοικοκυραίοι Έλληνες που αδυνατούν να τα βγάλουν πέρα, να είναι σε θέση να τους …κολλήσουν στον τοίχο και να τους θέσουν το απόλυτης ενοχής ερώτημα: «πως φτιάξατε αυτές τις περιουσίες, ρε απατεώνες;»…
Δύο χρόνια και δύο μήνες έχουν συμπληρωθεί, από τον Οκτώβριο του 2009, μετά δηλαδή το πλαστό αποτέλεσμα των εκλογών …εναλλαγής στην εξουσία των «εταίρων» του εγκληματικού δικομματισμού. Στο διάστημα αυτό, όπως γινόταν και πριν, ούτε μια μέρα ανάπαυλας δεν υπήρξε στον πόλεμο μεταξύ των πολιτικών φατριών, παρότι οι ηγεσίες τους προέρχονται από τα γνωστά «τζάκια» και τις μισητές «οικογένειες». Μαφιόζικη, αιματηρή, φονική η μεταξύ τους διαμάχη. Αλληλοκατηγορούνται, υπονομεύονται, βρίζονται διαρκώς και ακαταπαύστως, πάνω στο «πτώμα» της χώρας, την οποία αυτοί, όλοι μαζί, «δολοφόνησαν».
Κρύβονται πίσω από το δάχτυλό τους, σαν τις πόρνες, που εμπορεύονται τη σάρκα τους και με τα χρήματα της εκπόρνευσής τους αγοράζουν μιαν άλλη εικόνα (πολυτελή ρούχα και ακριβά αρώματα) για το εξωτερικό περίβλημα τους εαυτού τους και συστήνονται ως κυρίες… Όπως την έπαθε η Δημοσιογραφία και σήμερα δεν έχει τα δικά της μέσα, προκειμένου να μπορεί να εκπληρώσει την αποστολή της, έτσι και η Κοινωνία, ο Ελληνικός λαός, τον οποίο αποπλάνησε η μυθοπλασία περί «λαϊκής κυριαρχίας», δεν έχει καμιά κατοχυρωμένη, θεσμικά ισχυρή, δυνατότητα να απαλλαγεί από αυτούς που τον κατέστρεψαν. Είναι μονίμως στην κερκίδα και στο γήπεδο είναι μονίμως οι διεφθαρμένοι πολιτικοί. Η μεγαλύτερη διαπλοκή είναι αυτή. Ο λαός έδωσε τα πάντα και πήρε …θεωρίες. Κάτω από αυτές τις συνθήκες ο συσχετισμός δυνάμεων αντιπροσωπεύει τη σοφία του γνωμικού που ο ίδιος ο λαός διατύπωσε: Είτε η πέτρα χτυπήσει το αυγό, είτε το αυγό την πέτρα, το αυγό (ο λαός) θα σπάσει…
Οι άχρηστοι και αναθεματισμένοι πολιτικοί έπαιξαν αδίστακτα με την τύχη της χώρας, ποντάροντας, κυριολεκτικά, στη χρεοκοπία της! Εξαιτίας τους, η Ελλάδα που άντεξε βιβλικές καταστροφές και, παράλληλα, αναγεννήθηκε μέσα από τις στάχτες, έχει πληγεί τόσο θανατηφόρα, ώστε να είναι αδύνατο να εντοπιστεί έστω και μια αχτίδα φωτός για το εγγύς και το μακρύτερο μέλλον της. Η χώρα μας κατρακύλισε κατά τρόπο οδυνηρότατο, με κυριότερη συνέπεια να στριμωχτούν ασφυκτικά οι νοικοκυραίοι Έλληνες, καθώς πέρα από τη συρρίκνωση των εισοδημάτων τους και την αγωνία τους για την επαύριο, αντιλαμβάνονται ότι κανένα από τα δικαιώματά τους, ως μελών μιας δυτικού τύπου κοινωνίας, δεν ισχύει πια και ότι τους απειλεί η απόλυτη φτώχεια και η ερήμωση της ζωής, αλλά και αυτής ακόμα της ύπαρξής τους!
Στα χρόνια της κομματοκρατίας, το χειρότερο, το πιο διεφθαρμένο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας (τα κομματόσκυλα και οι τυχοδιώκτες κάθε κατηγορίας), αυτό που αντάλλαξε τη ψυχή του με απίστευτου ύψους απολαβές και άλλα πολλά προνόμια, βρέθηκε με χρήματα, σπίτια και περιουσιακά στοιχεία και σήμερα καλοπερνούν χωρίς να τους ενοχλεί κανείς, χωρίς οι νοικοκυραίοι Έλληνες που αδυνατούν να τα βγάλουν πέρα, να είναι σε θέση να τους …κολλήσουν στον τοίχο και να τους θέσουν το απόλυτης ενοχής ερώτημα: «πως φτιάξατε αυτές τις περιουσίες, ρε απατεώνες;»…
Δύο χρόνια και δύο μήνες έχουν συμπληρωθεί, από τον Οκτώβριο του 2009, μετά δηλαδή το πλαστό αποτέλεσμα των εκλογών …εναλλαγής στην εξουσία των «εταίρων» του εγκληματικού δικομματισμού. Στο διάστημα αυτό, όπως γινόταν και πριν, ούτε μια μέρα ανάπαυλας δεν υπήρξε στον πόλεμο μεταξύ των πολιτικών φατριών, παρότι οι ηγεσίες τους προέρχονται από τα γνωστά «τζάκια» και τις μισητές «οικογένειες». Μαφιόζικη, αιματηρή, φονική η μεταξύ τους διαμάχη. Αλληλοκατηγορούνται, υπονομεύονται, βρίζονται διαρκώς και ακαταπαύστως, πάνω στο «πτώμα» της χώρας, την οποία αυτοί, όλοι μαζί, «δολοφόνησαν».
Κρύβονται πίσω από το δάχτυλό τους, σαν τις πόρνες, που εμπορεύονται τη σάρκα τους και με τα χρήματα της εκπόρνευσής τους αγοράζουν μιαν άλλη εικόνα (πολυτελή ρούχα και ακριβά αρώματα) για το εξωτερικό περίβλημα τους εαυτού τους και συστήνονται ως κυρίες… Όπως την έπαθε η Δημοσιογραφία και σήμερα δεν έχει τα δικά της μέσα, προκειμένου να μπορεί να εκπληρώσει την αποστολή της, έτσι και η Κοινωνία, ο Ελληνικός λαός, τον οποίο αποπλάνησε η μυθοπλασία περί «λαϊκής κυριαρχίας», δεν έχει καμιά κατοχυρωμένη, θεσμικά ισχυρή, δυνατότητα να απαλλαγεί από αυτούς που τον κατέστρεψαν. Είναι μονίμως στην κερκίδα και στο γήπεδο είναι μονίμως οι διεφθαρμένοι πολιτικοί. Η μεγαλύτερη διαπλοκή είναι αυτή. Ο λαός έδωσε τα πάντα και πήρε …θεωρίες. Κάτω από αυτές τις συνθήκες ο συσχετισμός δυνάμεων αντιπροσωπεύει τη σοφία του γνωμικού που ο ίδιος ο λαός διατύπωσε: Είτε η πέτρα χτυπήσει το αυγό, είτε το αυγό την πέτρα, το αυγό (ο λαός) θα σπάσει…
ΕΠΤΑ-ΠΟΛΙΤΕΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου