Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2011
Μήνυμα Θ. Παπαγεωργίου για την Επέτειο του Πολυτεχνείου
Η Επέτειος του Πολυτεχνείου δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι χρήσιμή ως λιτανεία βολικών..
μύθων, ως εκμετάλλευση από κόμματα αποτελώντας δεξαμενή για άγρα οπαδών, ως δεκανίκι ύπαρξης και πολιτικής επιβίωσης.Το Πολυτεχνείο παραμένει πάντα επίκαιρο και μεγαλειώδες, είναι το πνεύμα της ασυμβίβαστης πάλης για την ελευθερία, τη δημοκρατία, την κοινωνική πρόοδο. Είναι η πνοή της μαχητικής ενότητας του λαού. Είναι το πάθος που διεκδικεί και αλλάζει τη ζωή, αποτελεί δημιούργημα και έμπνευση του Ελληνικού λαού, αποτελεί ελπίδα συμπυκνώνοντας τα στοιχεία της ανανέωσης που χαρακτηρίζουν το δημόσιο βίο, από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα.
Η δικαίωση του αγώνα Πολυτεχνείου και η υλοποίηση των μηνυμάτων του δεν είναι ληξιπρόθεσμη, αλλά συνεχής. Το Πολυτεχνείο δεν είναι νεκρός μύθος, είναι ένα συνεχώς ζωντανό μήνυμα αγώνα. Είναι το βαθειά χαραγμένο στη συνείδηση των Ελλήνων και ιδιαίτερα της Ελληνικής νεολαίας, μέτρο που πάντα θα κρίνει τη ζωή και την πολιτεία μας.
Θ. Παπαγεωργίου
Μας διαβεβαιώνει κανένας ότι θα πετύχει αυτό το πρόγραμμα;
Ερωτήματα εάν το νέο πρόγραμμα διάσωσης της χώρας μπορεί να πετύχει και κατά πόσο μπορεί να υπάρξει πραγματικό πλεόνασμα σε συνθήκες ύφεσης για την ελληνική οικονομία, διατύπωσε ο Βουλευτής Πιερίας Θ. Παπαγεωργίου στην ομιλία του στην Ολομέλεια της Βουλή, την Τρίτη 15 Νοεμβρίου, στην συζήτηση επί των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνηση, ενώ παράλληλα τόνισε πως στην εφαρμογή των εισπρακτικών μέτρων και της περικοπής των δαπανών θα πρέπει να υπολογίζονται πρώτα οι άνθρωποι και η αξιοπρεπής επιβίωση τους.
«γιατί πέρα από τους αριθμούς, πέρα από τα μεγέθη, πέρα από την ανάγκη διάσωσης της χώρας, φοβάμαι ότι μπορεί να διασώσουμε τη χώρα αλλά θα έχουν αποβιώσει πάρα πολλοί πολίτες και αυτό θα είναι το δράμα όλων μας»
Ο κ. Παπαγεωργίου, στην ομιλία του, επεσήμανε πως «το άγγελμα της νέας Κυβέρνησης έχει εξαφανίσει την τοξικότητα που υπήρχε στο πολιτικό κλίμα και δημιούργησε κάποια αίσθηση ότι τα πράγματα θα πάνε καλύτερα. Όμως, πιστεύω ότι ετούτη την ώρα πρέπει να είμαστε ειλικρινείς και να πούμε ότι η χώρα μας ζει τραγικές στιγμές, η χώρα μας ζει δραματικές στιγμές. Η Ευρωζώνη και η Ευρωπαϊκή Ένωση ζουν δραματικότερες στιγμές.
Δεν είναι σχήμα λόγου, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτά τα οποία λέγονται από πολλούς συναδέλφους ότι βρισκόμαστε σε κρίσιμο σταυροδρόμι. Δεν είναι σχήμα λόγου ή υποκριτικοί λόγοι η τραγικότητα της περιόδου και της καταστάσεως που ζει η χώρα μας. Η προηγούμενη κυβέρνηση και πρέπει τουλάχιστον αυτό να το πιστώσουμε, πέρα από τις αντιρρήσεις, την αμφισβήτηση και τον πόλεμο που δέχθηκε, κατάφερε σε αυτές τις συνθήκες, στα δυο χρόνια, να αποφύγει η χώρα μας την ανοικτή, την ανεξέλεγκτη χρεοκοπία και την πτώχευση. Αν και πτώχευση δεν υφίστανται ποτέ στην πράξη οι χώρες.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το πρόβλημα ωστόσο στην ευρωζώνη υπάρχει. Η ευρωζώνη έχει πρόβλημα αρχιτεκτονικής. Πρέπει το επόμενο χρονικό διάστημα, οι ηγέτες της Ευρώπης να πάρουν μέτρα για την ευρωζώνη. Η ατμόσφαιρα είναι τραγική στην Ευρώπη. Η κρίση θα μεταφερθεί στο Βέλγιο και αλλού. Μην έχουμε αυταπάτες, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Εάν η ευρωζώνη δεν αποφασίσει να μοιραστεί το κόστος της κρίσης με ένα ευρωομόλογο, εάν δεν μετατρέψει το EFSF σε τράπεζα, εάν η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν κάνει κι άλλα για να ολοκληρωθεί, δεν θα μπορέσει να αντιμετωπίσει την επίθεση των αγορών, την αστάθεια, δεν θα μπορεί να αντιμετωπίσει το πρόβλημα, δεν θα μπορεί να δημιουργήσει συνθήκες ασφάλειας.
Δείτε σας παρακαλώ ένα παράδειγμα. Η Αγγλία με τραγικά δημοσιονομικά, δεν έχει πρόβλημα με τα spreads και η Ιταλία που έχει παρόμοια δημοσιονομικά έχει τραγικό πρόβλημα. Δεν αναφέρομαι στην Ελλάδα. Άρα, πού βρίσκεται το πρόβλημα; Στην αρχιτεκτονική.
Μέχρις ότου όμως να λυθούν όλα αυτά στη χώρα μας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εμείς εδώ, όλα τα πολιτικά κόμματα, πρέπει να κάνουμε προσπάθεια η χώρα μας να σταθεί όρθια. Πρέπει να κρατήσουμε τη χώρα μας. Μέχρι να επέλθουν οι αλλαγές και να ολοκληρωθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να αντέξει η χώρα μας. Δεν έχουμε άλλο δρόμο. Ειλικρινά ως οικονομολόγος και σκεπτόμενος πολίτης, άνθρωπος και πολιτικός, φοβάμαι για το μέλλον της Ευρώπης και της χώρας μας. Εάν οι προσπάθειες εφεξής δεν είναι συντονισμένες, δεν είναι εθνικής κλίμακας για τη σωτηρία της χώρας, θεωρώ ότι δεν θα φέρουμε το αποτέλεσμα που αναμένουμε και θα μπούμε σε χειρότερες περιπέτειες διότι το τσουνάμι της κρίσης έρχεται κατά κύματα. Μπορεί να αποφύγαμε τα πρώτα κύματα με το μνημόνιο, το μεσοπρόθεσμο, αλλά θα έρθουν κι άλλα και θα μας βυθίσουν σαν χώρα και σαν ευρωζώνη.
Επειδή ο κύριος Πρωθυπουργός είναι άνθρωπος κύρους, θα πρέπει να το θέσει στην ευρωζώνη, με όλο τον πολιτικό κόσμο, να το θέσει στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Να θέσουν το πρόβλημα οι λαοί, τα πολιτικά κόμματα για το πού οδηγείται η Ευρώπη και η χώρα μας.
Τα ερωτήματα
Ο κ. Παπαγεωργίου διατύπωσε δύο ερωτήματα στην ομιλία του ζητώντας να απαντηθούν. Τα ερωτήματα αφορούν την εφαρμογή και επιτυχία του προγράμματος διάσωσης της χώρας και την δυνατότητα να υπάρξει πλεόνασμα εσόδων στον προϋπολογισμό του κράτους όταν η οικονομία βρίσκεται σε διαρκώς αυξανόμενη ύφεση
Όπως είπε ο κ. Παπαγεωργίου
«Εγώ διερωτώμαι αν το πρόγραμμα αυτό θα πετύχει. Το υιοθετήσαμε, το συμφώνησε η Τρόικα. Μας διαβεβαιώνει κανένας ότι θα πετύχει αυτό το πρόγραμμα; Εμμένει η Τρόικα και οι πιστωτές μας σε προηγούμενα προγράμματα τα οποία συζητήθηκαν και μελετήθηκαν σε διαφορετικές συνθήκες, του 2009 και του 2010. Τώρα οι συνθήκες έχουν αλλάξει. Η ύφεση στη χώρα μας είναι πια δραματική. Κινδυνεύει το Α.Ε.Π. να βουλιάξει. Αυτά τα προγράμματα μπορούν να μας βγάλουν από το αδιέξοδο; Μπορεί να επαρκέσουν, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τα 130 δισεκατομμύρια χρηματοδότηση της χώρας μας; Εγώ φοβάμαι ότι δεν θα επαρκέσουν. Το φοβάμαι πάρα πολύ. Δεν πρέπει να απαντηθούν αυτά από την Κυβέρνηση και τους πιστωτές μας και όσους έχουν ενδιαφέρον για τη χώρα μας και την ευρωζώνη;»
Επίσης, ρωτώ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα έχουμε πραγματικό πλεόνασμα σε συνθήκες ύφεσης; Εγώ το δίλημμα το είχα όλο τον καιρό, όπως και όλοι οι Βουλευτές. Πήγαμε να κοιμηθούμε το βράδυ και λέγαμε ότι αυτά τα μέτρα είναι μονομερώς περιοριστικά, θα μας οδηγήσουν σε βαθύτερη ύφεση και έτσι γινόταν την επόμενη μέρα. Εάν όμως δεν τα ψηφίζαμε η χώρα θα οδηγούνταν σε ανοικτή, ανεξέλεγκτη χρεοκοπία και κανένας δεν ξέρει τι άλλο θα μπορούσε να συμβεί. Το ερώτημα υπάρχει, η αγωνία μας υπάρχει, ανεξάρτητα εάν τώρα είμαστε σε μια Κυβέρνηση και μοιραζόμαστε την αγωνία και το πρόβλημα. Εμείς ιδιαίτερα στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν θα κρυφτούμε πίσω από τη συγκυβέρνηση ή την Κυβέρνηση ευθύνης. Έχουμε ευθύνη, όπως το αποδείξαμε δυο χρόνια με πόνο, με πολιτικό κόστος να στηρίξουμε και θα το κάνουμε. Και ελπίζω - όχι με υποκρισία- όλοι να το κάνουμε. Να συνέλθουμε. Αυτή είναι η αίσθηση που έχω, ότι δεν αντιλαμβανόμαστε τα πράγματα. Γιατί η καταλλαγή των ημερών ήταν χρήσιμη. Είναι πολύ ωραία, είναι πολύ καλή. Εμένα με απάλλαξε από το βάρος ή τη μεγάλη ευθύνη που ήταν αποκλειστική των Βουλευτών του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Εδώ όμως πρέπει να συνειδητοποιήσουν όλοι ότι μπήκαν σε μια Κυβέρνηση η οποία πλέει σε ένα πέλαγος το οποίο είναι πέλαγος με μεγάλες φουρτούνες. Και εδώ πρέπει να σταθούμε όρθιοι όλοι, έξω από τις ιδεολογικές γραμμές.
Γιατί, δεν έχουμε αγωνία εμείς ότι σαν ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν υλοποιήσαμε το πρόγραμμά μας και έχουμε απορρίψει την ιδεολογική ταυτότητα, τον εαυτό μας και το χαρακτήρα; Οι ανάγκες μας έκαναν να στηρίξουμε την Κυβέρνηση και το ΠΑ.ΣΟ.Κ., οι εθνικές ανάγκες, οι ανάγκες για διάσωση της χώρας.
Βέβαια, μέσα από αυτή τη συζήτηση απευθύνομαι και στους κύριους Υπουργούς. Πρέπει να δούμε και την κοινωνία και το λαό. Δεν μπορεί όλα να είναι πρόγραμμα γενικό και αόριστο. Κάνουμε λοιπόν μια συζήτηση ότι θα αποκρατικοποιήσουμε την ΕΥΔΑΠ. Λέω λοιπόν ότι θα υπάρχουν άνθρωποι που δεν θα μπορούν να πληρώσουν το νερό. Τι θα κάνουμε; Θα τους κλείσουμε το νερό ή τη Δ.Ε.Η.; Δεν πρέπει να συζητήσουμε; Τι θα κάνουμε; Δεν είναι θέμα του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και της Νέας Δημοκρατίας. Είναι βαθειά κοινωνικό το θέμα. Τις επόμενες ημέρες, κύριοι Υπουργοί, θα βάλουμε τριάντα χιλιάδες ανθρώπους σε εφεδρεία. Αυτών των ανθρώπων θα τους μειωθεί ο μισθός κατά 60%, 40%, 30% δεν ξέρω και εγώ πόσο. Μα, δεν έχουν δάνεια; Πώς θα πληρώσουν τα δάνεια;
Βέβαια ο κ. Βενιζέλος -και προς τιμήν του- και η προηγούμενη Κυβέρνηση είπε ότι θα ρυθμιστούν. Πώς θα ρυθμιστούν και με τι; Με ένα σύμφωνο; Υπάρχει βέβαια ο νόμος της κ. Κατσέλη, που έχουν καταφύγει και εκεί οι πολίτες. Πρέπει να το κάνουν και δεν το κάνουν μέχρι τώρα. Αλλά πρέπει να συζητήσουμε, αγαπητές φίλες και φίλοι, αυτά τα σπουδαία ζητήματα γιατί πέρα από τους αριθμούς, επαναλαμβάνω, πέρα από τα μεγέθη, πέρα από την ανάγκη διάσωσης της χώρας, φοβάμαι ότι μπορεί να διασώσουμε τη χώρα αλλά θα έχουν αποβιώσει πάρα πολλοί πολίτες και αυτό θα είναι το δράμα όλων μας».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου