|  Βρισκόμαστε ως χώρα, σ’ ένα δραματικό αδιέξοδο. Κάποιοι σοβαροί αναλυτές υποστηρίζουν ότι δεν βρισκόμαστε στο χείλος του γκρεμού αλλά πέσαμε ήδη σ’αυτόν. Ότι συνεχίζουμε την ελεύθερη..
Δυσεπίλυτο το οικονομικό – κι όχι μόνο - πρόβλημα που μας βασανίζει. Και όλα δείχνουν πώς, όχι μόνο εμείς, ο απλός λαός, αλλά ούτε και οι ηγεσίες μας (πολιτική, επιστημονική, οικονομική) μπορούμε να βρούμε κάποια λύση. Στο μεταξύ οι λύσεις που οι τροϊκανοί μας πρότειναν από πέρσι και μας προτείνουν και φέτος αποδείχθηκαν αναποτελεσματικές και ασύμφορες.
Στο φάρμακο που μας συνταγογράφησαν (κι επιμένουν να μας χορηγούν) οι παρενέργειες είναι ασύγκριτα μεγαλύτερες από την ίδια την αρρώστια. Πώς λοιπόν να μην καταληφθούμε από απόγνωση και οργή;
Ξέρουμε ότι είναι επείγουσα η ανάγκη να κάνουμε κάτι. Δεν ξέρουμε όμως τι είναι αυτό που μπορούμε να κάνουμε. Ο Σωκράτης, ο σοφότερος άνθρωπος της εποχής του τουλάχιστον, δίδασκε: Όταν αντιμετωπίζετε κάποιο σοβαρό πρόβλημα να απευθύνεστε στους ειδικούς, τους ειδήμονες, τους επαΐοντες. Για το οικονομικό πρόβλημα που μας βασανίζει καθημερινά ειδικοί είναι προφανώς οι οικονομολόγοι. Δυστυχώς όμως κι αυτοί δεν φαίνεται να συμφωνούν μεταξύ τους.
Σε μια τηλεοπτική εκπομπή, πριν από λίγες ημέρες, ήταν προσκεκλημένοι τέσσερις καθηγητές της οικονομίας ελληνικών πανεπιστημίων. Και οι τέσσερις εξέφρασαν την άποψη ότι πρέπει, με κάθε θυσία, να παραμείνει η Ελλάδα στην Ευρωζώνη, στο ευρώ. Κατά τη διάρκεια της εκπομπής παρενέβησαν δύο άλλοι καθηγητές της Οικονομίας σε Πανεπιστήμιο του Λονδίνου ένας (ο κ. Λαπαβίτσας) και σε Πανεπιστήμιο των ΗΠΑ (Καλιφόρνια) ο άλλος (Στ. Σκαπέρδας). Οι δύο τελευταίοι εξέφρασαν την ακριβώς αντίθετη άποψη. Η Ελλάδα είπαν, εν κατακλείδι, πρέπει, έπρεπε από καιρό να φύγει από το ευρώ.
Οι δύο πλευρές παρουσίασαν τα υπέρ της άποψης τους επιχειρήματα. Ο ακροατής – θεατής σκεφτόταν: Ποιοι άραγε έχουν δίκιο; Τι είναι καλύτερο να μείνουμε ή να φύγουμε από το ευρώ. Κι ο συντονιστής – παρουσιαστής έκλεισε την εκπομπή λέγοντας: «Ακούσατε τις γνώμες των ειδικών, βγάλτε εσείς τα συμπεράσματά σας.» Να τα βγάλουμε αλλά αφού διαφωνούν οι ειδικοί , οι επαΐοντες εμείς τι συμπεράσματα μπορούμε να βγάλουμε;
Αξίζει πάντως να σημειώσουμε ότι οι μεγάλη πλειοψηφία των οικονομολόγων, ελλήνων και ξένων είναι υπέρ της παραμονής της χώρας μας στην Ευρωζώνη. Ένας από τους πιο «φανατικούς» της κατηγορίας αυτής είναι ο καθηγητής Οικονομίας του πανεπιστημίου Αθηνών Γιάννης Βαρουφάκης. Υποστηρίζει ότι όσο υπάρχει το ευρώ (ο ίδιος πιθανολογεί την κατάρρευσή του) η επιστροφή στη δραχμή θα σήμαινε: «δύο Ελλάδες» Την Ελλάδα εκείνων που δεν έχουν πρόσβαση σε ευρώ (οι χαμηλές εισοδηματικές τάξεις) και οι οποίοι θα εγκλωβιστούν σε μια τριτοκοσμική Ελλάδα. Και την Ελλάδα αυτών που έχουν πρόσβαση σε ευρώ (λίγοι σχετικά) η εξουσία των οποίων θα είναι μεγάλη επί των υπολοίπων. Ο ίδιος υποστηρίζει ότι όταν το ευρώ «πεθάνει» τότε θα είναι εύκολο να δημιουργηθεί ένα καινούργιο νόμισμα.
Η πλειοψηφία του λαού, όπως τουλάχιστον δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, συμφωνεί με την πλειοψηφία των πολιτικών κομμάτων και των οικονομολόγων. Για τους τελευταίους και τις διάφορες απόψεις μεταξύ τους ευφυολογώντας ο Αμερικανός οικονομολόγος Edgar Fiedler έλεγε: «Ρώτα πέντε οικονομολόγους και θα πάρεις πέντε διαφορετικές απαντήσεις. Έξι αν ένας απ’ αυτούς πήγε στο Χάρβαρντ». Στο ίδιο πνεύμα ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ σχολίασε κάποτε: «Ο Μιτεράν έχει εκατό ερωμένες. Μία έχει έιτζ, αλλά δεν γνωρίζει ποια. Ο Μπους έχει εκατό σωματοφύλακες. Ένας είναι τρομοκράτης, αλλά δεν ξέρει ποιος. Εγώ έχω εκατό οικονομικούς συμβούλους. Ένας είναι έξυπνος, αλλά δεν ξέρω ποιος». Χιούμορ θα πείτε. Κι αυτοσαρκασμός επίσης. Σίγουρα. Όμως τα παραπάνω στερούνται παντελώς αλήθειας; Δεν νομίζω.
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου