"H κακοποίηση της αλήθειας..." του Γιάννη Κορομήλη

Παρασκευή 1 Ιουλίου 2011
Ειπώθηκαν και γράφηκαν πολλά για το Μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα. Και πριν και μετά την έγκριση του με 155 ψήφους (154 του Πασοκ και 1 της Έλσας Παπαδημητρίου από τη ΝΔ, ανεξάρτητης ..

βουλευτού πλέον). Κι αυτή τη φορά τα δύο μεγαλύτερα κόμματα δεν βγήκαν αλώβητα. Το Πασοκ έμεινε με 154 (από τους 160 που κέρδισε στις εκλογές) και η ΝΔ «έχασε» 6 βουλευτές της με τη διαγραφή της Ντόρας (μνημόνιο 1) και των  βουλευτών που σταδιακά την ακολούθησαν στη «Δημοκρατική Συμμαχία». Που κι αυτή «έχασε» έναν, τον κ. Κιλτίδη του Κιλκίς, που οικειοθελώς αποχώρησε από το νεοσύστατο κόμμα.

Νωρίτερα προέκυψε και η «Δημοκρατική Αριστερά» του Φώτη Κουβέλη που αποχώρησε από το ΣΥΡΙΖΑ. Συμβαίνουν αυτά, θα πείτε, ιδιαίτερα σε δύσκολες περιόδους.

Σωστά. Συνηθισμένα πράγματα. Και στα πλαίσια της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας μας. Συνηθισμένο επίσης ο Αρχηγός να τα ξέρει όλα. Και καλύτερα από όλους ο Πρωθυπουργός. Το ότι τα ξέρει όλα, προκύπτει τόσο από τις κατηγορηματικά και συχνά επαναλαμβανόμενες διαβεβαιώσεις του, όσο κι από τα ενθουσιώδη χειροκροτήματα των βουλευτών του κόμματός του. Ιδιαίτερα όταν «πετάει» κάποια εξυπνάδα του σειρμού σαν αυτές που εξαπολύει εναντίον των αντιπάλων του (έστιν ότε και του λαού) ο Αντιπρόεδρος κ. Πάγκαλος.

Δεν ξέρουμε αν ο Πρωθυπουργός – και οι αρχηγοί των πολιτικών κομμάτων γενικά – ευλογήθηκαν με την «εξ αποκαλύψεως» αλήθεια όμως δεν μπορεί κάτι σπάνιο συμβαίνει. Αλλιώς πώς να εξηγήσει κανείς αυτή τη μόνιμη βεβαιότητα του κ. Γ. Παπανδρέου π.χ. που πέρσι με το μνημόνιο  ήταν σίγουρος – ή έστω δήλωνε απόλυτα σίγουρος – ότι, με τα σκληρά και άδικα μέτρα που αυτό προέβλεπε, θα βγαίναμε από το τούνελ της κρίσης. Μια – δύο φορές μάλιστα ανακάλυψε ή τουλάχιστον έτσι δήλωνε, πως «περάσαμε τον κάβο», πως «του χρόνου (σ.σ. το 2011) θα βγούμε στις αγορές» πως «δεν θα πάρουμε άλλα μέτρα». Και σχετικά πρόσφατα: «Δεν θα πουλήσουμε δημόσια περιουσία»…

Το περίεργο είναι ότι και για το πανθομολογούμενο γεγονός – που αποδέχονται και τινες των Υπουργών του – της αποτυχίας του μνημονίου (είτε από λάθος συνταγή, είτε από κακή εφαρμογή ή εξαιτίας και των δύο) που προκάλεσε την ανάγκη επείγουσα μάλιστα, υπαρξιακή για τη χώρα, νέων πιο σκληρών μέτρων και νέου Μνημονίου με το όνομα Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα, ο κ. Γ.Α. Παπανδρέου επαναλαμβάνει τα ίδια. Συνεπής στις δοξασίες του. Μόνιμα σίγουρος και συχνά – πυκνά επαναλαμβάνει «εγώ ( σ.σ. αυτό θα πει ταπεινοφροσύνη) θα σώσω την πατρίδα». Άσχετο αν το 80% του λαού δεν εγκρίνει την πολιτική του. Αδιάφορο αν τα έσοδα (των ασθενεστέρων πάντα), μειώνονται, η ακρίβεια μεγαλώνει, η ανεργία σπάει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο. Αυτός επιμένει: «Εγώ θα σώσω την χώρα».

Κι εδώ ακριβώς τίθεται ένα σοβαρότατο ερώτημα: Ο κ. Παπανδρέου (και οι άλλοι πολιτικοί αρχηγοί, αλλά αυτός κυβερνάει και (κατά το Σύνταγμα του πατέρα του και του Συνταγματολόγου Αντιπροέδρου κ. Βενιζέλου, είναι «μονοκράτορας») λέει εν γνώσει του ανακρίβειες ή δεν ξέρει πραγματικά τι είναι το σωστό να κάνει; Δεν μπορεί  ένα από τα δύο θα ισχύει. Ή έστω ένας, κατά περίπτωση, συνδυασμός τους. Και η αλήθεια είναι πως όλοι μας λίγο – πολύ πιστεύουμε ότι οι ηγέτες μας λεν ψέματα. Άλλος περισσότερα, άλλος λιγότερα. Ιδιαίτερα στις προεκλογικές περιόδους. Ποιος δεν θυμάται το μνημειώδες «λεφτά υπάρχουν», το «θα δώσουμε αυξήσεις», το «δεν θα μειώσουμε συντάξεις, δεν θα αυξήσουμε τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης» κ.α. του 2009;

Μ’ αυτά τα δεδομένα πως άραγε μπορούμε να πιστεύουμε αυτά τα αισιόδοξα και ευχάριστα που μας έλεγε κατά τη συζήτηση του μεσοπρόθεσμου ο κ. Πρωθυπουργός; Πώς να μην ανησυχούμε μήπως και τα μέτρα που πάλι εμείς ο λαός θα πληρώσουμε, με βάση αυτό το πρόγραμμα δεν θα αποτύχουν επίσης; Πώς να ελπίζουμε όταν οι ελπίδες μας προεκλογικά και με το μνημόνιο διαψεύστηκαν οικτρά; Και τέλος πως μπορεί να παραμένει στην εξουσία μια κυβέρνηση που διαψεύδεται από τα πράγματα, φορτώνει άδικα βάρη σε αδύναμες πλάτες και δεν δίνει πλέον καμία ελπίδα και καμία προοπτική;

Πέραν αυτών είναι ιστορικά αποδεδειγμένο ότι οι «ξερόλες», οι δοκησίσοφοι κάνουν πάντα τα μεγαλύτερα κακά, ακόμα κι αν έχουν τις καλύτερες προθέσεις.

Εξάλλου οι σοφότεροι του ανθρωπίνου γένους γνώριζαν καλά την άγνοιά τους, το πόσο λίγα ξέρουν. Από τον Σωκράτη «εν οίδα ότι ουδέν οίδα» (ένα ξέρω ότι δεν ξέρω τίποτα) μέχρι τον Αϊνστάϊν. Που όταν ρωτήθηκε αν είναι πιθανό να κάνει λάθη απάντησε: «Είναι σίγουρο ότι κάνω λάθη. Τουλάχιστον 6%»(!) .

Ένας από τους βιογράφους του έγραψε: «… Παρόλο που γνώριζε ότι το μεγαλύτερο μέρος των φυσικών φαινομένων μπορεί να εξηγηθεί, κατανόησε ότι δεν μπορούσε να τα καταλάβει όλα».

Ε, λοιπόν οι δικοί μας πολιτικοί ηγέτες, με πρώτο και καλύτερο τον κ. Γ.Α.Π διαψεύδουν τους μεγάλους σοφούς όλων των εποχών! Τα ξέρουν όλα! Και τα παρόντα και τα μελλούμενα! Ζήτωσαν…Γιάννης Κορομήλης

ΚΡΑΧΤΗΣ http://kraxtis-gr.blogspot.com/