Πολύωρη μάχη χαρακωμάτων στη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου του δήμου Κατερίνης με θέμα την... αξιοποίηση –εκποίηση-πώληση 44 στρεμμάτων δημοτικής γης στο δήμο Παραλίας.
Η συμπολίτευση ως είθισται το βάφτισε αξιοποίηση έχοντας τα δικά της επιχειρήματα, η αντιπολίτευση αντιπαρατέθηκε μιλώντας για εκποίηση. Οι πλέον ορθολογιστές αναφέρθηκαν σε μια απλή πώληση και το αιτιολόγησαν με ψυχραιμία.
***
Και οι δυο πλευρές λειτούργησαν σαφώς με βάση την ιδεολογική προσέγγιση των παρατάξεων τους και τη γενικότερη φιλοσοφία που διέπει τα κόμματα αναφοράς τους.
***
Πώληση λοιπόν ή όχι; Αρχικά πρέπει να ξεχωρίσουμε δυο πράγματα. Άλλο γιατί φτάσαμε εδώ, άλλο πράγμα η αναζήτηση ευθυνών και άλλο το τι μέλλει γενέσθαι για να βγούμε από την κρίση και να συνεχίσουμε τη λειτουργία μας.
***
Όσον αφορά το θέμα των ευθυνών και της υπερχρέωσης απαντά η ίδια η κεντρική πολιτεία με το δικό της χάλι, την έλλειψη οργάνωσης, προγραμματισμού, την έλλειψη ελέγχου και τις ανεξέλεγκτες δαπάνες και προσλήψεις.
***
Κατ’εικόνα και ομοίωση του κράτους και η αυτοδιοίκηση λειτούργησε με γνώμονα το πολιτικό κόστος και τον μικροκομματισμό.
***
Η θεραπεία είναι μονόδρομος. Και φυσικά πώληση περιουσιακών στοιχείων, γιατί τίθεται θέμα λειτουργίας και αξιοπιστίας, ενώ ταυτόχρονα δημιουργεί παρενέργειες στην οικονομική δραστηριότητα του δήμου.
***
Οι οφειλές των δήμων γενικότερα στον ιδιωτικό τομέα δεν είναι όπως φαίνεται για κάποιους που απολαμβάνουν τη σκέπη του δημοσίου μια απλή λογιστική εγγραφή. Υπάρχουν επιχειρήσεις που έφτασαν στο σημείο απόλυσης εργαζομένων, ακόμη και παύσης εργασιών, λόγω έλλειψης ρευστότητας.
***
Όπως έχουν κάθε δίκιο με το μέρος τους οι εργαζόμενοι στο δημόσιο και τους ΟΤΑ να πληρώνονται κάθε μήνα, το ίδιο δίκιο έχουν και οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα να απαιτούν τα δεδουλευμένα τους.
***
Και στο κάτω-κάτω της γραφής δεν είναι υποχρεωμένοι οι ιδιώτες να χρηματοδοτούν (δανειοδοτούν στην ουσία) μισθούς αιρετών και μη.
***
Και βαρέθηκα σ’αυτόν τον τόπο να ακούω τα μόνιμα κλισέ, το δίκιο του εργάτη και του εργαζόμενου λες και οι υπόλοιποι εργαζόμενοι και μικρο-εργοδότες του ιδιωτικού τομέα είναι αποπαίδια.
***
Αν λοιπόν κάποιοι αιρετοί ή κάποιοι συνδικαλιστές ή κάποιοι τοπικοί σύμβουλοι δεν επιθυμούν πώληση περιουσιακών στοιχείων ας συμβάλλουν αναστέλλοντας για κάποιους μήνες τη μισθοδοσία τους ούτως ώστε να μπορέσουν να πληρώσουν κάποιοι μικροί προμηθευτές τους, το ΤΕΒΕ τους και τους εργαζόμενους τους.
***
Γιατί ξέρετε, ότι όποιος δεν πληρώνει ΤΕΒΕ πάει στον Κορυδαλλό και όποιος δεν πληρώνει προσωπικό πάει αυτόφωρο.
***
Και μη νομίζετε ότι έχω κανέναν ιδιαίτερο προσωπικό λόγο να παίρνω αυτή τη θέση. Μιλάω εξ ονόματος όλης της αγοράς. Προσωπικά κι εγώ και οι συνάδελφοι έχουμε εξασκηθεί, μαθημένα τα βουνά στα χιόνια.
***
Αν λοιπόν οι λαλίστατοι προοδευτικοί σύντροφοι βλέπουν εργαζόμενους δυο ταχυτήτων είναι τουλάχιστον άδικοι. Αν θέλουν οι δήμοι να αποπληρώσουν τα χρέη τους την επόμενη δεκαετία δεν θα έχει μείνει τίποτε όρθιο, αφού την τύχη των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα θα ακολουθήσει και ο δημόσιος.
***
Λογικό είναι ένα μέρος της περιουσίας που θα εκποιηθεί με όρους διαφάνειας να αναλάβει χρέη του νέου αυτοδιοικητικού δήμου κι ένα μέρος να κατευθυνθεί σε έργα με στόχο την ισόρροπη ανάπτυξη όλων των δημοτικών διαμερισμάτων.
***
Ξέρω ότι πολλοί θα διαφωνήσουν, γιατί ονειρεύονται ίσως κλήρωση οικοπέδων σε μόνιμους κατοίκους ή άλλοι γιατί ιδεολογικά το θεωρούν ανεπίτρεπτο. Σεβαστή η άποψη τους αλλά δεν είναι ούτε η μόνη ούτε η κυρίαρχη.
http://imerisiatispierias.blogspot.com/p/blog-page_08.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου