Pages - Menu

Παρασκευή 1 Ιουλίου 2011

ΕΝ ΨΥΧΡΩ με τον Γιάννη Χατζηιωάννου

Παρασκευή 1 Ιουλίου 2011
Ξεσάλωσαν οι απανταχού αγανακτισμένοι της χώρας. Του’δωσαν και κατάλαβε του Αθανασιάδη, γιατί δεν ψήφισε ο,τι ήθελε ο λαός....
***
Τη Δημοκρατία την έχουμε και τη χρησιμοποιούμε όπως βολεύει τον καθένα. Δημοκρατία είναι να εκφράζεσαι όπως θέλω εγώ, να ταυτίζεσαι μαζί μου.
***
Αλλά και οι Πιεριείς αγανακτισμένοι δεν έμειναν με δεμένα χέρια. Θα αναρτήσουν λέει πανώ με τις φωτογραφίες των βουλευτών της Πιερίας ότι είναι ανεπιθύμητοι στην πόλη.
***
Εγώ βέβαια δεν θα αναρτούσα πανώ με την επιγραφή «Ως ευ παρέστητε» αλλά θα απείχα πολύ από τέτοιου είδους φαεινές ιδέες τις οποίες θεωρώ αντιδημοκρατικές στο σκέλος που αφορούν την ελεύθερη έκφραση βούλησης του καθενός.
***
Ο καθένας κρίνεται, όπως και οι κρίνοντες. Ανώτερος κριτής πάντων ο λαός που θα μιλήσει στην κάλπη. Τα υπόλοιπα είναι ή αφελείς ασκήσεις επί χάρτου ή στοχευμένες ενέργειες με παραταξιακά κίνητρα.
***
Είναι αλήθεια ότι χάσαμε την αίσθηση του μέτρου άλλοι από οργή, άλλοι από σκοπιμότητα, άλλοι από παρορμητισμό και μπορούμε στο όνομα της Δημοκρατίας να ισοπεδώνουμε πλατείες και δρόμους, να εκκενώνουμε ξενοδοχεία, να διώχνουμε πλοία, να βυθίζουμε τη χώρα στο σκοτάδι μέχρι να επιβάλλουμε τη γνώμη μας.
***
Αυτή λοιπόν η πλατεία που φυσικά δεν είναι κανενός ούτε έχει ανάγκη από αυτόκλητους σωτήρες και προστάτες έχει μια δική της ιδιότυπη λογική για το διάλογο και τις ατομικές ελευθερίες, αφού ο,τι δεν συμβαδίζει με τη λογική της είναι κατακριτέο.
***
Προφανώς υπάρχει μια άρνηση στο καθεστώς της αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας και πιθανότατα θα τους εξέφραζε μια αντιπροσωπευτική Δημοκρατία τύπου …Τσοβόλα δώστα όλα ή «επανίδρυσης Καραμανλή» με όλα όσα συνεπάγονται.
***
Το μεσοπρόθεσμο ψηφίστηκε προς γενική ανακούφιση των δυο μεγάλων κομμάτων πέρα από τις αντιπολιτευτικές κορώνες που ήταν προς κατανάλωση.
***
Καλό θα είναι να επανέλθει η ηρεμία, οι καταστάσεις θα πρέπει να αντιμετωπίζονται με μεγαλύτερη ψυχραιμία και όχι αφοριστικά.
Μόνιμα θύματα βίαιων συμπεριφορών και παρατεταμένης κινδυνολογίας είναι ο ιδιωτικός τομέας που αργοπεθαίνει και το τέλος του θα σημάνει το τέλος της χώρας.
***
Αυτό δεν είναι ένα ψευτοδίλημμα ή ένας επικοινωνιακός τακτικισμός. Τουλάχιστον ας σεβαστούμε ο,τι ακόμη μπορεί να σταθεί όρθιο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου