Παρασκευή 27 Μαίου 2011
Τη Δευτέρα ο υπουργός Οικονομικών μας απειλεί ότι έχουμε λεφτά μέχρι τα μέσα Ιουλίου. Την επομένη ο πρωθυπουργός στέλνει το δικό του εκβιαστικό δίλημμα και την Τετάρτη η Ελληνίδα επίτροπος μας…
βγάζει από το ευρώ και μας στέλνει στη δραχμή και τέλος πάλι ο πρωθυπουργός ζητά από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να συγκαλέσει εκτάκτως το Συμβούλιο Πολιτικών Αρχηγών.Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση τα έχει κάνει κυριολεκτικά θάλασσα και αναζητά σωστικές λέμβους στα κόμματα της αντιπολίτευσης. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η κυβέρνηση πιέζεται ασφυκτικά από τους δανειστές της και αυτή με τη σειρά της εκβιάζει για συναίνεση εδώ και τώρα. Είναι επίσης σαφές ότι ο πρωθυπουργός έχοντας προετοιμάσει όλο το προηγούμενο διάστημα ένα σκηνικό τρόμου θα επιχειρήσει με δραματικούς τόνους να θέσει τους πολιτικούς αρχηγούς προ των ευθυνών τους.
Σε μια συνεδρίαση που σημειωτέον κρατούνται πρακτικά, θα έχει στα χέρια του ντοκουμέντα προκειμένου να τα επικαλεστεί στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, ώστε να επιρρίψει και τις ευθύνες κατά το δοκούν. Ωστόσο πέραν των πολιτικών διεργασιών οι οποίες στη χώρα μας είθισται να λαμβάνουν κομματικά χαρακτηριστικά, είναι γεγονός ότι η χώρα βρίσκεται ένα βήμα πριν από την κατάρρευση. Μια κατάρρευση, κι αυτό έχει σημασία, στην οποία οδηγηθήκαμε εξαιτίας μιας αποτυχημένης συνταγής.
Συνεπώς αν ο πρωθυπουργός πάει στη συνάντηση για να ζητήσει από τους πολιτικούς αρχηγούς να βάλουν πλάτη στην αποτυχία, αποφεύγοντας να αναγνωρίσει τα λάθη της κυβέρνησής του, δεν θα ήταν υπερβολή να χαρακτηρισθεί αμετανόητος και άρα «πρόθυμος» να συνεχίσει το λάθος. Αν, όμως, είναι έτοιμος να συνεννοηθεί με τους πολιτικούς αρχηγούς και να ακούσει τις προτάσεις τους, υιοθετώντας μια διαφορετική πολιτική εξόδου από τη κρίση, τότε έχει νόημα και σημασία αυτό το συμβούλιο.
Επειδή οι στιγμές είναι κρίσιμες και όλοι κρινόμαστε φρονούμε ότι η κυβέρνηση έχει θεσμική αποστολή να κυβερνήσει τη χώρα. Υπάρχει πρωθυπουργός, υπάρχουν υπουργοί και δεν είναι τουλάχιστον σοβαρό να μετατίθενται οι ευθύνες διακυβέρνησης στην αντιπολίτευση. Επιτέλους μια κυβέρνηση αντί να σέρνεται είναι πιο έντιμο να καταφεύγει στη βούληση του λαού για το αν πρέπει να μείνει ή να φύγει. Οι εκλογές είναι πλέον η μόνη λύση εφόσον η κυβέρνηση δεν έχει το κουράγιο να προχωρήσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου