Τρίτη 22 Μαρτίου 2011
Σήμερα όσο ποτέ άλλοτε έχουμε την ανάγκη από το φώς και τη δύναμη που εκπέμπει ο μεγάλος Φάρος της Ελληνικής λογοτεχνίας, της Ελληνικής παράδοσης και του Ελληνικού πολιτισμού γενικότερα, από τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη.
Η άρτια μέσα στα... σχολικά πλαίσια, οργανωμένη εκδήλωση για τα εκατό χρόνια από το θάνατο του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, με την καλλιτεχνική απόδοση του αριστουργηματικού διηγήματός του <<Το μοιρολόγι της Φώκιας>>, έδωσε την ευκαιρία στο φιλοθεάμων κοινό του Λιτοχώρου, να απολαύσει και να χαρεί τις λογοτεχνικές και καλλιτεχνικές προσπάθειες και επιδόσεις των μαθητών του Λυκείου Λιτοχώρου.
Μια αίθουσα κατάμεστη, με ένα ακροατήριο καταπληκτικό που παρακολουθούσε με κατάνυξη τα κείμενα και τις εικόνες που τα συνόδευαν. Οι μαθητές αναπαρέστησαν με υψηλή υποκριτική δεξιότητα το δράμα της ΄΄γραίας Λούκαινας και της εγγόνας της Ακριβούλας ΄΄, των πρωταγωνιστών του διηγήματος. Η εκδήλωση αυτή έδειξε μεταξύ άλλων και την αξία της μεθόδου διδασκαλίας, της βιωματικής μάθησης και του ρόλου που παίζει η εμπειρία στη διαδικασία της μάθησης, απαραίτητη σήμερα και η εμπειρία και η μάθηση… Σήμερα που πολλά αλλάζουν, μεταβάλλονται, και πολλά ανατρέπονται και γκρεμίζονται, το Ελληνικό Δημόσιο Σχολείο μένει και πρέπει να μείνει όρθιο παρά τα χτυπήματα που δέχεται. Είναι η μόνη όαση από την οποία μπορούμε να περιμένουμε λίγη δροσιά από την ξέρα και την οικονομική ερημοποίησης, που μας οδήγησαν οι κάκιστοι, διαχρονικά, χειρισμοί των ΄΄ υποτίθεται υπευθύνων ΄΄. Σήμερα είναι ανάγκη να ξαναδούμε τι έλεγε εκείνος ο κοσμοκαλόγερος ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης στο μυθιστόρημά του ΄΄ Οι έμποροι των Εθνών΄΄, που μέχρι και σήμερα διατηρούν την επικαιρότητά τους. Έγραφε λοιπόν ο μεγάλος μας πεζογράφος για την πολιτική της εποχής του, που δεν διαφέρει και πολύ από την πολιτική της εποχής μας.
΄΄ Η γενεαλογία της πολιτικής είναι συνεχής και γνησία κατά τους προγόνους. Η αργία εγέννησε την πενίαν. Η πενία έτεκε την πείναν.
Η πείνα παρήγαγε την όρεξιν. Η όρεξις εγέννησε την αυθαιρεσίαν. Η αυθαιρεσία εγέννησε την ληστείαν. Η ληστεία εγέννησε την πολιτικήν. Ιδού η αυθεντική καταγωγή του τέρατος τούτου. Τότε και τώρα, πάντοτε η αυτή. Τότε δια της βίας , τώρα δια του δόλου…και δια της βίας. Πάντοτε αμετάβλητοι οι σχοινοβάται ούτοι, οι Αθίγγανοι, οι γελοτοποιοί ούτοι πίθηκοι ( καλώ δε ούτω τους λεγόμενους πολιτικούς). Μαύροι χαλκείς κατασκευάζοντες δεσμά δια τους λαούς εν τη βαθυζόφω σκοτία του αιωνίου εργαστηρίου των…
Αυτός ήταν ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης επίκαιρος και σήμερα. Oι νέοι μας ας τον ψάξουν, και οι παλιοί ας τον ξαναθυμηθούν.
Εύγε στις μαθήτριες και στους μαθητές του Λυκείου Λιτοχώρου που ανέβασαν Παπαδιαμάντη. Εύγε στην κυρία Γιώτα Καραντζίδου και στις συνεργάτιδές της καθηγήτριες κυρία Κάλφογλου Έλσα και Αμπάδου Μελετινή καθώς και στο Σκηνοθέτη της παράστασης καθηγητή κύριο Παπαϊωάννου Γιώργο. Επίσης θερμά συγχαρητήρια θα πρέπει να δώσουμε και στη Σοφία Τζουμάκα για την εθελοντική της προσφορά στα σκηνικά της παράστασης.
Όμως την πόρτα του πολιτισμού στα σχολεία την ανοίγουν οι Διευθύνσεις των. Θερμά λοιπόν συγχαρητήρια και στον κύριο Μάνο Γιώργο και στον κύριο Μανουσιάκη Γιάννη. Και περιμένουμε περισσότερα, η ιστορία του Λυκείου Λιτοχώρου είναι μεγάλη και μακρά.
Λιτόχωρο 20-3-2011
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ Α. ΜΑΥΡΟΜΜΑΤΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου