Πέμπτη 25 Νοεμβρίου 2010 Γράφει ο Γ.Π. Μασσαβέτας giorgis@massavetas.gr
Ωραία. Εγώ είμαι πρόθυμος να συμφωνήσω και με τα δύο "γκεσέμια" του ΠΑΣΟΚ, ένα εν ...ενεργεία και ένα πρώην, στις δραματικές διαπιστώσεις τους για την κατάσταση και της οικονομίας και του κρατικού μηχανισμού. Και να αποδεχθώ και τις οδυνηρές λύσεις που προτείνουν. Αλλά πειράζει να έχω και μια απορία;
Να συμφωνήσω και με τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Θεόδωρο Πάγκαλο και με τον άλλοτε υπουργό Οικονομικών Αλέκο Παπαδόπουλο ότι ένα μέρος του κρατικού μηχανισμού είναι άχρηστο. Ότι υπάρχουν τμήματα ολόκληρα του δημοσίου που είναι ...για τα μπάζα. Ότι έχουμε τόσους στρατηγούς και ναυάρχους και αντιπροέδρους ανωτάτων δικαστηρίων και μητροπολίτες, που θα μπορούσαμε να ...εξάγουμε και σε όλη την Ευρώπη. (Καθένας από αυτούς, με τα συμπαραμαρτούντα του, όπως υπηρεσιακό ακριβό αυτοκίνητο, οδηγό, υψηλούς μισθούς κ.λ.π., στοιχίζει πράγματι μια περιουσία).
Αλλά χριστιανοί μου, τώρα τα ανακαλύψατε όλα αυτά; Κυβερνήσατε από το 1981 ως το 1989 ως κυβέρνηση της "Αλλαγής". Και από το 1993 ως το 2004 ως κυβέρνηση "Εκσυγχρονισμού" της κοινωνίας, της οικονομίας και του κράτους Με ισχυρότατη μάλιστα κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Ποιος σας εμπόδισε και να τα αλλάξετε όλα αυτά και να τα εκσυγχρονίσετε;
Η αλήθεια κρύβετε στον ισχυρισμό του κ. Πάγκαλου ότι τελικά το μνημόνιο "είναι ευτυχία". Και είναι μια αλήθεια που βαρύνει όχι μόνο τις πράσινες αλλά και τις γαλάζιες κυβερνήσεις που διαχειρίσθηκαν τις τύχες της πατρίδας. Τι σημαίνει αυτός ο ισχυρισμός; Τούτο το απλό: Ευτυχώς που φτάσαμε στον πάτο, που μπήκαμε ουσιαστικά σε καθεστώς ελεγχομένης πτώχευσης, ή σε "χρεοστάσιο", όπως είπε ο κ. Παπαδόπουλος, ώστε να αναλάβουν ξένοι επιτηρητές το έργο τής "εκκαθάρισης" της προβληματικής επιχείρησης που λέγεται Ελλάς.
Είναι μια κυνική ομολογία ότι χωρίς την επιβολή έξωθεν, θα ακούγαμε συνεχώς για ανάγκη να ληφθούν γενναίες αποφάσεις και μέτρα, παρά το οποιοδήποτε πολιτικό κόστος, όπως τα ακούγαμε και επί Σημίτη και Καραμανλή του νεωτέρου, αλλά η ...γενναιότητα θα εξαντλείτο είτε στον εξωραϊσμό της κατάστασης προς τα μέσα είτε στην πλαστογράφηση των στοιχείων προς τα έξω.
Δεν ξέρω κ. Πρόεδρε αν και για εσάς, όπως και για τον αντιπρόεδρο σας, αυτό είναι "ευτυχία". Στο χωριό μου το λένε ντροπή και καταισχύνη του πολιτικού κόσμου. Τίποτα λιγότερο.
ΚΡΑΧΤΗΣ http://kraxtis-gr.blogspot.com
Να συμφωνήσω και με τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Θεόδωρο Πάγκαλο και με τον άλλοτε υπουργό Οικονομικών Αλέκο Παπαδόπουλο ότι ένα μέρος του κρατικού μηχανισμού είναι άχρηστο. Ότι υπάρχουν τμήματα ολόκληρα του δημοσίου που είναι ...για τα μπάζα. Ότι έχουμε τόσους στρατηγούς και ναυάρχους και αντιπροέδρους ανωτάτων δικαστηρίων και μητροπολίτες, που θα μπορούσαμε να ...εξάγουμε και σε όλη την Ευρώπη. (Καθένας από αυτούς, με τα συμπαραμαρτούντα του, όπως υπηρεσιακό ακριβό αυτοκίνητο, οδηγό, υψηλούς μισθούς κ.λ.π., στοιχίζει πράγματι μια περιουσία).
Αλλά χριστιανοί μου, τώρα τα ανακαλύψατε όλα αυτά; Κυβερνήσατε από το 1981 ως το 1989 ως κυβέρνηση της "Αλλαγής". Και από το 1993 ως το 2004 ως κυβέρνηση "Εκσυγχρονισμού" της κοινωνίας, της οικονομίας και του κράτους Με ισχυρότατη μάλιστα κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Ποιος σας εμπόδισε και να τα αλλάξετε όλα αυτά και να τα εκσυγχρονίσετε;
Η αλήθεια κρύβετε στον ισχυρισμό του κ. Πάγκαλου ότι τελικά το μνημόνιο "είναι ευτυχία". Και είναι μια αλήθεια που βαρύνει όχι μόνο τις πράσινες αλλά και τις γαλάζιες κυβερνήσεις που διαχειρίσθηκαν τις τύχες της πατρίδας. Τι σημαίνει αυτός ο ισχυρισμός; Τούτο το απλό: Ευτυχώς που φτάσαμε στον πάτο, που μπήκαμε ουσιαστικά σε καθεστώς ελεγχομένης πτώχευσης, ή σε "χρεοστάσιο", όπως είπε ο κ. Παπαδόπουλος, ώστε να αναλάβουν ξένοι επιτηρητές το έργο τής "εκκαθάρισης" της προβληματικής επιχείρησης που λέγεται Ελλάς.
Είναι μια κυνική ομολογία ότι χωρίς την επιβολή έξωθεν, θα ακούγαμε συνεχώς για ανάγκη να ληφθούν γενναίες αποφάσεις και μέτρα, παρά το οποιοδήποτε πολιτικό κόστος, όπως τα ακούγαμε και επί Σημίτη και Καραμανλή του νεωτέρου, αλλά η ...γενναιότητα θα εξαντλείτο είτε στον εξωραϊσμό της κατάστασης προς τα μέσα είτε στην πλαστογράφηση των στοιχείων προς τα έξω.
Δεν ξέρω κ. Πρόεδρε αν και για εσάς, όπως και για τον αντιπρόεδρο σας, αυτό είναι "ευτυχία". Στο χωριό μου το λένε ντροπή και καταισχύνη του πολιτικού κόσμου. Τίποτα λιγότερο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου