Παρασκευή 12 Νοεμβρίου 2010
Η εκλογολογία που κυριάρχησε το 15ήμερο πριν τις εκλογές της περασμένης Κυριακής σταμάτησε, όχι χωρίς κάποια ανακούφιση, το βράδυ της ίδιας μέρας με την δήλωση του Πρωθυπουργού ότι θεωρεί... ικανοποιητικά τα αποτελέσματα, των αυτοδιοικητικών εκλογών και δεν βλέπει το λόγο να προσφύγει σε πρόωρες βουλευτικές εκλογές. Αν ωστόσο αναλύσει κανείς τα αποτελέσματα αυτά αντικειμενικά (πτώση της εκλογικής δύναμης του Πασοκ κατά 10% περίπου, δεκατρείς μήνες μετά την 4.10.2009, και την ψαλίδα Πασοκ- ΝΔ να περιορίζεται στο 1,9% από το 10,4 % πέρσι) θα συμπεράνει πως δεν είναι πειστική η άποψη του Πρωθυπουργού.
Πολύ δε περισσότερο όταν θυμηθεί ότι λίγες μέρες πριν την Κυριακή των εκλογών το «δεξί του χέρι» ο υπουργός Εσωτερικών κ. Ραγκούσης είχε δηλώσει σε τηλεοπτικό σταθμό ότι κριτήριο για το αν οδηγηθεί η χώρα σε βουλευτικές εκλογές θα είναι η διαφορά Πασοκ- ΝΔ. Αν η διαφορά αυτή – είπε ο κ. Ραγκούσης – είναι μεγαλύτερη του 5% τότε δεν θα συντρέχει λόγος εκλογών. Η διαφορά τελικά ήταν πολύ μικρότερη (1,9%) όμως εκλογές δεν έγιναν. Επαληθεύθηκε μ’ άλλα λόγια η στήλη που, μετά την διλημματική ρήση του Γ. Παπανδρέου: «αν δεν ψηφίσετε τους υπ. Περιφερειάρχες που υποστηρίζω θα οδηγήσω τη χώρα σε εκλογές», υποστήριξε ότι απλά επρόκειτο για μπλόφα. Κι ότι, ανεξαρτήτως αποτελέσματος δεν θα γινόταν εκλογές.
Σαφώς και δεν αποτελούσε η πρόβλεψη ένδειξη «μαντικών ικανοτήτων» του γράφοντος και όσων είχαν την ίδια άποψη. Κοινή λογική και μόνο ήταν και τίποτε άλλο. Αφού στην παρούσα φάση πρόωρες εκλογές ίσον οικονομική η κατάρρευση. Γιατί απ’ τη μια μεριά η μεγάλη τρύπα των δημοσίων εσόδων θα μεγάλωνε έτι περισσότερο (ποιος εισπρακτικός μηχανισμός δουλεύει σε προεκλογική περίοδο) κι απ’ την άλλη δεν θα έπαιρνε η χώρα την τρίτη και τελευταία για φέτος, δόση του δανείου από την τρόικα. Με τι λεφτά επομένως θα πληρωνόταν οι δημόσιοι υπάλληλοι οι εξαρτώμενες γενικά από τα κρατικά ταμεία υπηρεσίες και οργανισμοί;
Η προσφυγή σε πρόωρες εκλογές συνεπώς θα αποτελούσε κίνηση αυτοκτονίας, για τον Πρωθυπουργό που τις αποφάσισε κι ο κ. Παπανδρέου δεν έδειξε τέτοιες τάσεις.
Ήταν λοιπόν μια μπλόφα που ενδεχομένως να έφερε μια κάποια συσπείρωση των ψηφοφόρων του Πασοκ όμως πλήγωσε την αξιοπιστία του Πρωθυπουργού. Και φυσικά αυτό είναι μάλλον σημαντικότερο από το να κερδίσει κάποιο μικρό εκλογικό ποσοστό (ακόμη και μεγάλο, θάλεγαν οι νουνεχείς). Γιατί το πολιτικό μας σύστημα από αξιοπιστία πάσχει. Και πάσχει απελπιστικά. Και τις δύσκολες μέρες που περνάμε μετά δυσκολίας ξεχνάει κανείς τα προεκλογικά του 2009 («Λεφτά υπάρχουν», «δεν θα ζητηθούν νέοι φόρο», «δεν θα αλλάξει το συνταξιοδοτικό», «θα δοθούν αυξήσεις στους εργαζόμενους», κι άλλα παρόμοια).
Όμως τα πράγματα παραείναι σοβαρά και δεν υπάρχει χώρος για μπλόφες και εκλογολογίες. Σήμερα πολλοί υποστηρίζουν ότι με τα διλήμματα του Πρωθυπουργού και τα αποτελέσματα εκλογών και δημοσκοπήσεων σε σύντομο μάλλον χρόνο θα γίνουν τελικά πρόωρες βουλευτικές εκλογές. Γιατί θα χρειασθούν κι άλλα επώδυνα δημοσιονομικά μέτρα το 2011.
Θα χρειασθούν επίσης ριζικές και ριζοσπαστικές αλλαγές. Κι αυτά η σημερινή κυβέρνηση – όπως υποστηρίζουν – δεν μπορεί να τα φέρει σε πέρας μόνη της η κυβέρνηση. Άρα – εκούσα άκουσα – θα προκηρύξει πρόωρες εκλογές.
Είναι κι αυτό μια άποψη. Ωστόσο όλα δείχνουν ότι με την πάροδο του χρόνου οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες θα γίνονται δυσμενότερες για το κυβερνών κόμμα και τη χώρα γενικότερα. Επομένως οι εκλογές μετά μήνες ή ένα – δύο χρόνια θα είναι επιζήμιες μέχρι «μοιραίες». Επομένως;
Επομένως φρονιμότερο και προτιμότερο θα είναι ο Πρωθυπουργός και η κυβέρνηση εν ανάγκη και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, να αναζητήσουν άλλη, χωρίς την παρεμβολή εκλογών, λύση. Κάτι τέτοιο μπορεί να γίνει – στα πλαίσια του Συντάγματος και της κείμενης νομοθεσίας πάντοτε- με δύο τουλάχιστον τρόπους:
1. Ο Πρωθυπουργός παρακάμπτοντας εγωισμούς, ιδεοληψίες, και προσωπικούς υπολογισμούς, με τη σύμφωνο γνώμη της Αντιπολίτευσης ή έστω του μεγαλύτερου τμήματος αυτής και φυσικά του προέδρου της Δημοκρατίας, προχωρεί στο σχηματισμό διακομματικής κυβέρνησης. Με κοινοβουλευτικά και εξωκοινοβουλευτικά στελέχη. Με ό,τι καλύτερο, ικανότερο και εντιμότερο σε προσωπικότητες διαθέτει ο Ελληνισμός. Ανεξαρτήτως κομματικής τοποθέτησης. Κοινός στόχος η σωτηρία της πατρίδας.
2. Αν ο Πρωθυπουργός δεν προχωρήσει σ’ αυτή την, νομιμότατη και άκρως απαραίτητη, κίνηση τότε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μπορεί, εφ’ όσον φυσικά το κρίνει αναγκαίο, να κάνει τις δικές του κινήσεις με τον ίδιο σκοπό: Κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας.
Μια από τις κινήσεις αυτές θα ήταν να καλέσει τον Πρωθυπουργό ή και τους άλλους πολιτικούς αρχηγούς (όλους μαζί ή ξεχωριστά τον καθένα) και να τους ζητήσει να βρουν ένα μίνιμουμ πρόγραμμα συνεργασίας και στήριξης μιας κυβέρνησης εθνικής σωτηρίας.
Σε τέτοια περίπτωση ο κ. Πρόεδρος μπορεί να τους ξεκαθαρίσει ότι αν διαφωνούν ή δεν μπορούν να συνεννοηθούν μεταξύ τους τότε ο ίδιος θα παραιτηθεί από τη θέση του. Οι πολιτικοί αρχηγοί θα μπορέσουν πιθανώς να βρουν το καλύτερο για τη χώρα (και τους ίδιους). Μπορεί όμως και όχι.
Όμως πιθανό «όχι» τους θα ξέρουν πως σημαίνει πρόωρες εκλογές, με όλες τις δυσμενείς συνέπειες για τη χώρα. Θα το τολμούσε κάποιος από αυτούς;
Πάντως αν δεν συμβεί τίποτε από τα παραπάνω. Αν δηλαδή η χώρα συνεχίσει να πορεύεται χωρίς υπέρβαση από τον Πρωθυπουργό ή δυναμική παρέμβαση από τον πρόεδρο της Δημοκρατίας ή οι κινήσεις αυτές δεν αποδώσουν τότε νομοτελειακά θα οδηγηθούμε σε πρόωρες εκλογές και σε περίοδο βλαπτική για τα συμφέροντα της χώρας. Μακάρι τα γεγονότα να διαψεύσουν τις παραπάνω απόψεις.Γιάννης Κορομήλης
Πολύ δε περισσότερο όταν θυμηθεί ότι λίγες μέρες πριν την Κυριακή των εκλογών το «δεξί του χέρι» ο υπουργός Εσωτερικών κ. Ραγκούσης είχε δηλώσει σε τηλεοπτικό σταθμό ότι κριτήριο για το αν οδηγηθεί η χώρα σε βουλευτικές εκλογές θα είναι η διαφορά Πασοκ- ΝΔ. Αν η διαφορά αυτή – είπε ο κ. Ραγκούσης – είναι μεγαλύτερη του 5% τότε δεν θα συντρέχει λόγος εκλογών. Η διαφορά τελικά ήταν πολύ μικρότερη (1,9%) όμως εκλογές δεν έγιναν. Επαληθεύθηκε μ’ άλλα λόγια η στήλη που, μετά την διλημματική ρήση του Γ. Παπανδρέου: «αν δεν ψηφίσετε τους υπ. Περιφερειάρχες που υποστηρίζω θα οδηγήσω τη χώρα σε εκλογές», υποστήριξε ότι απλά επρόκειτο για μπλόφα. Κι ότι, ανεξαρτήτως αποτελέσματος δεν θα γινόταν εκλογές.
Σαφώς και δεν αποτελούσε η πρόβλεψη ένδειξη «μαντικών ικανοτήτων» του γράφοντος και όσων είχαν την ίδια άποψη. Κοινή λογική και μόνο ήταν και τίποτε άλλο. Αφού στην παρούσα φάση πρόωρες εκλογές ίσον οικονομική η κατάρρευση. Γιατί απ’ τη μια μεριά η μεγάλη τρύπα των δημοσίων εσόδων θα μεγάλωνε έτι περισσότερο (ποιος εισπρακτικός μηχανισμός δουλεύει σε προεκλογική περίοδο) κι απ’ την άλλη δεν θα έπαιρνε η χώρα την τρίτη και τελευταία για φέτος, δόση του δανείου από την τρόικα. Με τι λεφτά επομένως θα πληρωνόταν οι δημόσιοι υπάλληλοι οι εξαρτώμενες γενικά από τα κρατικά ταμεία υπηρεσίες και οργανισμοί;
Η προσφυγή σε πρόωρες εκλογές συνεπώς θα αποτελούσε κίνηση αυτοκτονίας, για τον Πρωθυπουργό που τις αποφάσισε κι ο κ. Παπανδρέου δεν έδειξε τέτοιες τάσεις.
Ήταν λοιπόν μια μπλόφα που ενδεχομένως να έφερε μια κάποια συσπείρωση των ψηφοφόρων του Πασοκ όμως πλήγωσε την αξιοπιστία του Πρωθυπουργού. Και φυσικά αυτό είναι μάλλον σημαντικότερο από το να κερδίσει κάποιο μικρό εκλογικό ποσοστό (ακόμη και μεγάλο, θάλεγαν οι νουνεχείς). Γιατί το πολιτικό μας σύστημα από αξιοπιστία πάσχει. Και πάσχει απελπιστικά. Και τις δύσκολες μέρες που περνάμε μετά δυσκολίας ξεχνάει κανείς τα προεκλογικά του 2009 («Λεφτά υπάρχουν», «δεν θα ζητηθούν νέοι φόρο», «δεν θα αλλάξει το συνταξιοδοτικό», «θα δοθούν αυξήσεις στους εργαζόμενους», κι άλλα παρόμοια).
Όμως τα πράγματα παραείναι σοβαρά και δεν υπάρχει χώρος για μπλόφες και εκλογολογίες. Σήμερα πολλοί υποστηρίζουν ότι με τα διλήμματα του Πρωθυπουργού και τα αποτελέσματα εκλογών και δημοσκοπήσεων σε σύντομο μάλλον χρόνο θα γίνουν τελικά πρόωρες βουλευτικές εκλογές. Γιατί θα χρειασθούν κι άλλα επώδυνα δημοσιονομικά μέτρα το 2011.
Θα χρειασθούν επίσης ριζικές και ριζοσπαστικές αλλαγές. Κι αυτά η σημερινή κυβέρνηση – όπως υποστηρίζουν – δεν μπορεί να τα φέρει σε πέρας μόνη της η κυβέρνηση. Άρα – εκούσα άκουσα – θα προκηρύξει πρόωρες εκλογές.
Είναι κι αυτό μια άποψη. Ωστόσο όλα δείχνουν ότι με την πάροδο του χρόνου οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες θα γίνονται δυσμενότερες για το κυβερνών κόμμα και τη χώρα γενικότερα. Επομένως οι εκλογές μετά μήνες ή ένα – δύο χρόνια θα είναι επιζήμιες μέχρι «μοιραίες». Επομένως;
Επομένως φρονιμότερο και προτιμότερο θα είναι ο Πρωθυπουργός και η κυβέρνηση εν ανάγκη και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, να αναζητήσουν άλλη, χωρίς την παρεμβολή εκλογών, λύση. Κάτι τέτοιο μπορεί να γίνει – στα πλαίσια του Συντάγματος και της κείμενης νομοθεσίας πάντοτε- με δύο τουλάχιστον τρόπους:
1. Ο Πρωθυπουργός παρακάμπτοντας εγωισμούς, ιδεοληψίες, και προσωπικούς υπολογισμούς, με τη σύμφωνο γνώμη της Αντιπολίτευσης ή έστω του μεγαλύτερου τμήματος αυτής και φυσικά του προέδρου της Δημοκρατίας, προχωρεί στο σχηματισμό διακομματικής κυβέρνησης. Με κοινοβουλευτικά και εξωκοινοβουλευτικά στελέχη. Με ό,τι καλύτερο, ικανότερο και εντιμότερο σε προσωπικότητες διαθέτει ο Ελληνισμός. Ανεξαρτήτως κομματικής τοποθέτησης. Κοινός στόχος η σωτηρία της πατρίδας.
2. Αν ο Πρωθυπουργός δεν προχωρήσει σ’ αυτή την, νομιμότατη και άκρως απαραίτητη, κίνηση τότε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μπορεί, εφ’ όσον φυσικά το κρίνει αναγκαίο, να κάνει τις δικές του κινήσεις με τον ίδιο σκοπό: Κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας.
Μια από τις κινήσεις αυτές θα ήταν να καλέσει τον Πρωθυπουργό ή και τους άλλους πολιτικούς αρχηγούς (όλους μαζί ή ξεχωριστά τον καθένα) και να τους ζητήσει να βρουν ένα μίνιμουμ πρόγραμμα συνεργασίας και στήριξης μιας κυβέρνησης εθνικής σωτηρίας.
Σε τέτοια περίπτωση ο κ. Πρόεδρος μπορεί να τους ξεκαθαρίσει ότι αν διαφωνούν ή δεν μπορούν να συνεννοηθούν μεταξύ τους τότε ο ίδιος θα παραιτηθεί από τη θέση του. Οι πολιτικοί αρχηγοί θα μπορέσουν πιθανώς να βρουν το καλύτερο για τη χώρα (και τους ίδιους). Μπορεί όμως και όχι.
Όμως πιθανό «όχι» τους θα ξέρουν πως σημαίνει πρόωρες εκλογές, με όλες τις δυσμενείς συνέπειες για τη χώρα. Θα το τολμούσε κάποιος από αυτούς;
Πάντως αν δεν συμβεί τίποτε από τα παραπάνω. Αν δηλαδή η χώρα συνεχίσει να πορεύεται χωρίς υπέρβαση από τον Πρωθυπουργό ή δυναμική παρέμβαση από τον πρόεδρο της Δημοκρατίας ή οι κινήσεις αυτές δεν αποδώσουν τότε νομοτελειακά θα οδηγηθούμε σε πρόωρες εκλογές και σε περίοδο βλαπτική για τα συμφέροντα της χώρας. Μακάρι τα γεγονότα να διαψεύσουν τις παραπάνω απόψεις.Γιάννης Κορομήλης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου