Τρίτη 16 Νοεμβρίου 2010 Γράφει ο Γ.Π. Μασσαβέτας giorgis@massavetas.gr
Με όλο τον σεβασμό προς τον θεσμό, αλλά και με τα φιλικά αισθήματα που επικρατούσαν πάντοτε στη σχέση μας, ας μου επιτρέψει, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, να διαφωνήσω με την επίθεση που έκανε στο τμήμα εκείνο των ..συμπατριωτών μας που επέλεξε να μην προσέλθει στην κάλπη.
Αν επρόκειτο για τμήμα του λαού που αυτοπαραιτείται του δικαιώματος εκλέγειν, και περιπίπτει στην θέση του "ιδιώτη" αντί του πολίτη, θα συμφωνούσα μαζί του. Πολλώ μάλλον επειδή ο ίδιος, όσο οργισμένος και να είμαι, ουδέποτε διανοήθηκα να περιέλθω στην κατάσταση που περιγράφεται με την παροιμία "θύμωσε ο καλόγερος και έκοψε τα ...τέτοια του".
Όσα όμως έχω ακούσει σε όλη την προεκλογική περίοδο, από φίλους, γείτονες, γνωστούς, ή έχω διαβάσει από τα δεκάδες ηλεκτρονικά μηνύματα που δέχομαι καθημερινώς, δείχνουν ότι το μέγα μέρος αυτών που δεν προσήλθαν στις κάλπες, δεν το έκανε επειδή ξαφνικά ... "κάνει πλάκα" με το σύστημα, ή προτίμησε τον "καναπέ" από βαρεμάρα, αλλά επειδή θέλησε να εκφράσει την οργή του.
Την αλήθεια αυτή πιστοποιεί και το γεγονός ότι ένα σημαντικό ποσοστό, από όσους απείχαν στο δεύτερο γύρο, είχε ασκήσει κανονικώς το δικαίωμα του την πρώτη Κυριακή. Όπερ εμφανίζονται να εκτιμούν και τα κόμματα, τα οποία δηλώνουν ότι αποδέχονται ως "μήνυμα", το φαινόμενο της πρωτοφανούς αποχής.
Έγιναν ξαφνικά "ιδιώτες" μια ομάδα φίλων στον Πειραιά, κατά το πλείστον επιστημόνων, με αγωνιστική ιστορία, οι οποίοι απείχαν στον δεύτερο γύρο, επειδή ως "γενικώς αριστεροί” δεν ήθελαν να ψηφίσουν τον υποψήφιο της Δεξιάς αλλά ούτε και να επιβραβεύσουν "το ήθος και το ύφος ενός συμπλεγματικού αλαζόνα" που επέλεξε το ΠΑΣΟΚ; Υπάρχουν βεβαίως και αξιοθρήνητα φαινόμενα "ιδιωτών". Αλλά αυτά δεν έκαναν την αποχή ...πρώτο κόμμα.
Άλλωστε δεν είναι τα μόνα αξιοθρήνητα. Μερικές φορές και η συμμετοχή ήταν για κλάματα. Όπως π.χ. στην περίπτωση της Καισαριανής όπου η Αριστερά έχασε για πρώτη φορά τον δήμο, επειδή το ΚΚΕ δεν διαφοροποίησε την γραμμή του για λευκό και άκυρο στην περίπτωση αυτή, λόγω του ότι ο διεκδικητής ήταν από το άλλο κομμάτι της Αριστεράς.
Σε γενικές γραμμές λοιπόν η αποχή υπήρξε στάση πολιτική και όχι ιδιώτευση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου